บทที่38

1205 คำ

โชคดีที่ห้องของฉันแยกออกมาจากห้องของทีมงานคนอื่นเลยไม่มีใครเห็นสภาพที่ดูไม่ได้ของฉัน หลังจากที่อาบน้ำแต่งตัวเสร็จเรียบร้อยฉันก็มาที่จุดบริการอาหารเช้าที่ทางรีสอร์จัดเอาไว้ให้ “ อ้าวน้องคะนิ้งเป็นไงเมื่อคืนนอนหลับสบายไหม ” พี่ทีมงานคนหนึ่งเดินมาทักฉัน “ ก็ดีค่ะหลับเป็นตายเลย ” ฉันยิ้มแหยงๆพยายามไม่ให้มีพิรุจ เช้านี้ฉันใส่เสื้อผ้ามิดชิดที่สุดเท่าที่เคยใส่มาเพราะขืนฉันใส่แบบโชว์นั่นโชว์นี่เหมือนทุกครั้งมีหวังคนอื่นได้เห็นรอยจ้ำที่คุณทิมส์ทำไว้กันพอดี ฉันเดินไปตักข้าวพอตักเสร็จก็มาหาที่นั่งทานแต่ในตอนนั้นโปรดิวเซอร์ก็เข้ามาประกาศเสียงดัง “ ทุกคนฟังทางนี้ วันนี้ยกเลิกงานทั้งหมดนะที่เหลือเดี๋ยวไปเซ็ตฉากถ่ายต่อที่กรุงเทพส่วนน้องคะนิ้งสัมภาษณ์แนะนำตัวไว้พี่จะติดต่อไปอีกทีนะ ” “ ค่ะ ” ฉันพยักหน้ารับโปรดิวเซอร์ด้วยความงุนงงซึ่งก็คงไม่ต่างจากทีมงานคนอื่นๆที่พากันสงสัยที่อยู่ๆก็มีการยกเลิกง

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม