“ ถ้าคุณอยากได้งานนี้จริงๆผมก็พอจะช่วยได้ ”
“ จะให้ฉันทำอะไรหรอคะ ”
ฉันจ้องกลับด้วยสายตาที่ไม่ยอมแพ้ ต่อให้ต้องคลานเข่าหรือก้มลงกราบฉันก็ทำได้ทั้งนั้น
“ คืนนี้ไปหาผมที่โรงแรมสิแล้วผมจะบอก ”
ก่อนจะเดินจากไปอิตาเจ้าของบริษัทนั่นก็ยัดนามบัตรใส่ในมือฉันเป็นจังหวะเดียวกับที่รถคันหนึ่งแล่นเข้ามาจอดแววตาเย็นชาหันกลับมามองฉันเพียงครู่ก่อนจะเข้าไปนั่งในรถแล้วรถหรูคันนั้นก็แล่นผ่านหน้าฉันออกไป ฉันมองนามบัตรในมือที่ได้บอกชื่อบริษัทโฆษณายักษ์ใหญ่และเจ้าของไว้อย่างชัดเจน
T.I.M Thailand
ทิมส์ อนันท์ไพศาล
081-0123xxx
ทิมส์
“ ใจคอคุณทิมส์จะให้แนนนี่กลับจริงๆหรอคะ ”
น้ำเสียงออดอ้อนเอ่ยพร้อมกับนิ้วเรียวที่ไล่มาตามกรอบหน้าของผมหากแต่เป็นวันอื่นผมอาจจะใจอ่อนไปแล้วก็ได้
“ วันนี้ผมมีแขกคุณกลับไปก่อนเถอะ ”
อีกฝ่ายยังคลอเคลียผมไม่เลิกแถมยังเอาหน้าอกหน้าใจไซส์เกินมาตรฐานมาเบียดตัวผมด้วยใบหน้าที่
