บทที่11

1326 คำ
“ แม่ไม่เคยสอนนิ้งแต่แม่ทำให้นิ้งดูไง ” เพี๊ยะ!!! แม่ง้างฝ่ามือฟาดลงมาที่หน้าฉันเต็มแรงก่อนจะเริ่มทวงบุญคุณกับฉันต่อ “ แกกล้าพูดแบบนี้กับแม่ได้ไงไม่ใช่เพราะแม่หรอแกถึงได้กินได้เรียนหนังสืออยู่ทุกวันนี้ นังลูกไม่รักดี! ” “ ถ้านิ่งไม่รักดีงั้นแม่ก็ตีนิ้งให้ตายไปเลยสิ ” ฉันตะโกนใส่หน้าแม่ด้วยความอัดอั้น ใช่…ฉันเป็นเด็กใจแตกเป็นอินังเด็กร่านที่ชอบไปยั่วผู้ชาย แล้วไง มันไม่ใช่เพราะแม่หรอที่ทำให้ฉันเป็นแบบนี้ “ แกอย่าท้าแม่นะคะนิ้ง! ” แม่จ้องหน้าฉันด้วยอารมณ์ที่โกรธจัดแต่ฉันก็ไม่คิดจะหลบสักนิดถึงแม้ว่าแม่กำลังง้างฝ่าเตรียมจะฟาดลงมาที่หน้าฉันอีกรอบ “ ผู้ชายคนนั้นเป็นใคร ” อยู่ๆแม่ก็วางมือลงน้ำตาของแม่ทำให้ฉันรู้สึกผิดขึ้นมา “ นิ้งบอกไม่ได้ ” คราวนี้ฉันก้มหน้าตอบแม่ด้วยน้ำเสียงสะอื้นแต่ต่อให้แม่จะตีฉันจนตายหรือเลือดตกยางออกฉันก็บอกไม่ได้ว่าคนที่เอาความบริสุทธิ์ไปจากฉันคือเด็กผู้ชายข้างบ้าน นายทึ่มไม่มีความผิดอะไรทุกอย่างมันเป็นเพราะเด็กใจแตกอย่างฉัน “ มาขนาดนี้แล้วแกยังจะปกป้องผู้ชายอีกหรอแกยังมียางอายอยู่ไหมคะนิ้ง ” คำพูดของแม่ทำให้ฉันจุกไปทั้งอก ในสายตาของแม่ตอนนี้ฉันคงเป็นแค่เด็กใจแตกคนหนึ่ง “ นิ้งบอกไม่ได้จริงๆ ” ฉันส่ายหน้าบอกแม่ทั้งน้ำตา “ คะนิ้ง! ” “ โอ๊ยยย! แม่นิ้งเจ็บ ฮึกก~ ” ฉันร้องบอกแม่เพราะความผิดของฉันทำให้แม่โกรธมากพอหันไปเห็นไม้แขวนเสื้อที่วางอยู่แม่ก็เหนี่ยวลงมาที่หลังฉันหลายครั้ง “ ดีเจ็บจะได้จำจะได้ไม่ทำอีก! ” แม่ตีฉันไปก็ร้องไห้ไปด้วย แม่ตีจนฉันแสบไปทั้งหลังก่อนจะโยนไม้แขวนเสื้อนั่นทิ้งแล้วออกไปจากห้องของฉันเหลือไว้แค่ร่องรอยแดงช้ำบนตัวฉันที่เกิดจากความผิดหวังและความเสียใจของคนเป็นแม่ หลายวันต่อมา ตั้งแต่วันที่ฉันโดนแม่จับได้ฉันก็ไม่ได้ไปเจอนายทึ่มอีกเลย ตอนที่อยู่โรงเรียนฉันก็พยายามเลี่ยงที่จะคุยด้วยจนกระทั่งวันนี้ที่เวรทำความสะอาดห้องน้ำวนมาถึงฉัน ทุกๆเดือนทางโรงเรียนจะจัดให้แต่ละห้องส่งตัวแทนมาทำความสะอาดห้องน้ำเพื่อส่งเสริมลักษณะนิสัยที่ดีซึ่งฉันก็เป็นคนจับฉลากนั้นได้และคนที่มาทำความสะอาดกับฉันดันเป็นคนที่ฉันไม่อยากเจอ “ คะนิ้งหลบหน้าเราทำไม ” ขณะที่ฉันกำลังจะเดินเลี่ยงไปทำอีกห้องนายทึ่มก็เดินเข้ามา “ เปล่านิ ” ฉันตอบทั้งที่ยังไม่ยอมหันหน้าไปคุย ฉันไม่รู้ว่าจะพูดอะไรเรื่องที่ถูกแม่จับได้และที่ถูกแม่ตีฉันก็ไม่ได้คิดจะบอก “ แล้วทำไมคะนิ้งถึง…..ไม่ค่อยคุยกับเรา ” ฉันคิดว่าที่จริงนายทึ่มอยากถามว่าทำไมฉันถึงไม่ไปเจอตัวเองอีกมากกว่าแต่คนอย่างหมอนี่พูดได้ขนาดนี้ก็ถือว่ากล้าสุดๆแล้วนะ “ ก็เราไม่มีอะไรจะคุย ” ฉันรู้ว่ามันฟังดูตลกที่พูดออกไปแบบนี้แต่ฉันไม่อยากทำให้แม่เสียใจอีกฉันเลยจำเป็นต้องยุติความสัมพันธ์ผิดๆกับนายทึ่มเอาไว้แค่นี้ พูดแล้วฉันก็ว่าจะเข้าไปทำความสะอาดในห้องน้ำให้เสร็จๆจะได้รีบไปจากตรงนี้แต่ทว่า….อยู่ๆฉันก็ถูกนายทึ่มคว้ามือเอาไว้ “ นายจะทำอะไรปล่อยเราเดี๋ยวนี้นะ ” ฉันต่อว่าไปทันทีถึงตอนนี้จะเป็นชั่วโมงสุดท้ายแต่ก็ยังมีเด็กนักเรียนคนอื่นๆอยู่ข้างนอก “ เราจะปล่อยก็ได้ถ้าคะนิ้งบอกว่าคืนนี้จะไปหาเรา ” ฉันตกใจนิดหน่อยเพราะไม่คิดว่าจะได้ยินคำพูดเหล่านี้หลุดออกมาจากปากของเด็กผู้ชายซื่อๆเซ่อๆคนหนึ่ง “ เราคงไปไม่ได้หรอกแล้วต่อไปนี้เราก็จะไม่ทำแบบนั้นอีกแล้ว นายทึ่มนายจะทำอะไร ” คราวนี้ฉันตกใจจริงๆที่ถูกนายทึ่มลากเข้ามาในห้องน้ำที่อยู่ห้องสุดท้ายแถมยังปิดประตูไว้อีกด้วย “ คะนิ้งไม่ต้องการเราแล้วหรอ ” อยู่ๆฉันก็รู้สึกแปลกๆกับดวงตาคู่นั้น มันทั้งเศร้าแล้วดูมีความสุขปะปนกันไปหมด นายทึ่มจ้องหน้าฉันนิ่งจนฉันเริ่มจะหวั่นไหวอีกครั้ง “ เรา……. อื้อออ ” ยังไม่ทันที่ฉันจะได้ตอบคำถามนายทึ่มก็ก้มลงมาจูบฉันทั้งที่ฉันควรจะผลักไสร่างกายมันกลับตอบสนองสนองทันที ฉันเริ่มจูบนายทึ่มด้วยจังหวะเร่าร้อนกว่าทุกครั้งอาจเป็นเพราะลึกๆฉันเองก็คิดถึงสัมผัสนี้ จากทีแรกที่แค่จูบกันตอนนี้มือไม้ของเราสองคนก็เริ่มจะปัดป่ายไปทั่ว หน้าอกของฉันถูกนายทึ่มก้มลงมาเม้มแล้วดูดแรงๆจนฉันต้องยกมือขึ้นปิดปากตัวเองยืนตัวบิดเร่าไม่เป็นท่าเมื่อถูกความเสียวเล่นงานอย่างหนักจนตอนนี้ฉันควบคุมตัวเองไม่ได้อีกต่อไป หลังจากที่ถอนริมฝีปากออกมาแล้วฉันก็ลงไปนั่งที่พื้นควักท่อนเอ็นของนายทึ่มออกมาดูดเลียเหมือนตอนที่กินไอศครีมแท่งโปรด นายทึ่มกดศรีษะของฉันเข้าออกไปตามจังหวะอยู่หลายนาทีจนตัวเองเสร็จคาปากฉัน จากนั้นฉันก็ผลักนายทึ่มลงไปนั่งที่ชักโครกก่อนจะตามลงไปคร่อมเอาไว้ “เสียวจัง ทิมส์ อ๊าาา ” ฉันครางเสียงกระเส่าขยับอยู่บนตัวของนายทึ่ม แท่งร้อนที่ถูกร่องคับของฉันกลืนกินมันทำให้ฉันแทบอยากจะกรีดร้องออกมาดังๆ “ อ๊ะๆๆ ไม่ไหวแล้วเสียวมากเลย ” ฉันขย่มให้นายทึ่มด้วยความต้องการที่เก็บกดมาตลอดหลายวันแล้วก็เป็นท่าที่ทำให้ฉันรู้สึกว่าของนายทึ่มเข้าไปข้างในลึกมาก เราสองคนเสร็จพร้อมกันภายในเวลาไม่กี่นาทีประสบการณ์เซ็กส์ในห้องน้ำถึงได้จบลง “ คะนิ้งอย่าไปทำแบบนี้กับคนอื่นได้ไหม ” ขณะที่ฉันกำลังจัดการตัวเองให้เรียบร้อยนายทึ่มที่ยังนั่งอยู่ที่เดิมก็เอ่ยขึ้นทำให้ฉันต้องหันกลับไปมอง “ พูดอะไรของนายเราจะไปทำกับใครล่ะ ” ฉันตอบอย่างไม่ได้คิดอะไร หมอนี่เห็นฉันเป็นผู้หญิงแบบไหน ถึงจะดูร่านแต่ฉันไม่ได้ง่ายกับทุกคนนะ “ แปลว่านิ้งสัญญาแล้วใช่ไหม ” “ เออๆเลิกพูดเรื่องนี้ได้แล้วแล้วก็เอานี่ไปกินซะ ” ฉันรับปากเพราะอยากให้นายทึ่มเลิกเซ้าซี้ก่อนจะล้วงอมยิ้มออกมาจากกระโปรงนักเรียนแล้วยื่นให้นายทึ่มไปแล้วตอนนั้นก็ได้ยินเสียงคนเดินมาทางนี้พอดีฉันเลยรีบเปิดประตูออกมาแล้วทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น “ คะนิ้งแกทำห้องนั้นเสร็จแล้วหรอ ” “ เสร็จแล้วๆพวกแกออกไปรอข้างนอกดีกว่านะเดี๋ยวเราตามออกไป ” เพื่อนฉันที่พึ่งจะเดินเข้ามาดันถามถึงห้องที่ฉันกับนายทึ่มพึ่งทำกิจกรรมด้วยกันมาหยกๆซึ่งฉันก็รีบไปยืนขวางประตูเอาไว้เพราะตอนนี้นายทึ่มยังอยู่ข้างในอยู่เลย
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม