Episode 9 เราอะคนแรก

2904 คำ
"อืมมมกี่โมงแล้ววะเนี้ย" ผมพูดพลางมองดูนาฬิกาที่หัวนอนเท่านั้นแหละ สะดุ้งตัวตื่นพร้อมกับรีบลุกขึ้นมา ไม่รู้นอนไปได้ยังไง "เชี้ยยย 16.00 นี่กูหลับหรือซ้อมตายวะเนี้ย" ผมพูดพร้อมกับมองร่างของคนตัวเล็กที่กำลังนอนคว่ำหน้าหลับอยู่บนตัวผมหน้าเธอซุกอยู่ที่คอผมด้วยลมหายใจที่สัมผัสกับคอแม่งทำให้ผมบังคับอารมณ์ผมอยากจริงพร้อมมือเธอก็กอดอยู่กับเอวผมจริงผมก็สนใจเธอตั้งแต่เทอมแรกละถึงได้รู้ว่ามันเป็นเพื่อนของซัมเมอร์ก็ส่อง IG แต่ตอนนั้นเห็นเธอเพ้อๆเหมือนอกหักก็เลยไม่ได้ไปยุ่งแต่เพิ่งมารู้จากซัมเมอร์อาทิตย์ที่แล้วว่ายัยตัวเล็กนี่โสดตอนแรกก็จะไปจีบแต่กลับเจอเหตุการณ์เมื่อวานก่อนยิ่งพยศผมนี่แม่งเลยอยากจะสั่งสอนเห็นเธอตบกับลิลลี่คู่ขาเก่าผมแล้วยอมรับว่าตกใจเพราะตัวเธอเล็กแต่แรงแม่งโคตรเยอะ แล้วไม่รู้ในอนาคตร่างกายผมอยู่ครบ 32 หรือเปล่าก็ไม่รู้ได้ดูสกิลเมียตัวเองตอนโกรธตอนโมโหแล้วได้แต่ถอนหายใจ แต่ก็นะชอบแบบนี้เองนี่หว่า แสดงเยอะๆให้น่าสงสารก็พอ ฟอดดดดดดดดด "อือออจะนอน" "เปิ้ล เปิ้ลตื่นไปอาบน้ำแล้วจะได้กินข้าว" ผมปลุกคนตัวเล็กพร้อมกับเขย่าไปที่ตัวเบาๆ เพื่อให้รู้สึกตัวแล้วตื่นขึ้นมา แต่สิ่งที่ได้กลับมาคือคำตอบและมืเมียที่ผลักหน้าผมออก "ไม่!! อย่ากวนจะนอน" เธอพูดพร้อมกับหันหน้าไปอีกทางเหมือนรำคาญแต่ตั้งแต่เมื่อวานเย็นเธอยังไม่ได้กินอะไรเลยวันนี้อีกเลยกลัวเธอจะปวดท้อง "เปิ้ล!!! ลุกไปอาบน้ำ!!!" พูดเบาๆเธอไม่ตื่นไงเลยพูดเสียงดังได้ผลแห๊ะเธอลุกขึ้นมาพร้อมใบหน้างัวเงียผมที่ยุ่งกลับทำให้เธอดูเซ็กซี่ขึ้นเป็นกองเลยแม่งเอ๊ย!! ไม่ต้องกินมันแล้วมั้งไม่กินข้าวแค่วันเดียวคงไม่เป็นไรมากหรอกวะเอาเข้าจริงๆแล้วอะว่ามั้ยทุกคน แต่ก็ต้องตกใจเพราะยัยตัวเล็กที่ดื้อๆหันหน้ามองมาทางผมมันนิ่งแบบนิ่งมาก อ่าวฉิบหาย!!อยู่ๆน้ำตาเธอแม่งก็ไหลลงมานี่ผมทำอะไรวะ "ปลุกทำไม พูดเสียงดังทำไมหิวก็ไปกินคนเดียวดิ อึก จะเรียกทำไม" หื้มม โมโหโกรธตรงที่ผมปลุกเนี้ยนะถึงกับงอแงเลยแต่ก็น่ารักดีผมเลยขยับไปจับคนตัวเล็กเข้ามาซบกับอกตัวเองแต่เธอมีเหรอจะอยู่นิ่งๆ ตีผมทุบผมจนเหนื่อยแหละมั้งเลยหยุดไปเหลือแต่เสียงสะอื้นเล็กๆที่ผมยังได้ยินอยู่ "เงียบก่อนๆ ไม่ได้จะดุไม่ได้จะกวนแต่นี่มัน 16.00 แล้วต้องกินข้าวเดี๋ยวปวดท้องกินเสร็จค่อยมานอนจะไม่กวนอีกเลยจริงๆ นะครับๆเงียบก่อนนะ" "อึก จริงนะ อึก" "ครับเมียจริงครับผมร้องไห้เนี้ยขี้เหร่หมดละ" เธอนี่มันแม่มดชัดๆแค่ร้องแค่พูดแค่นี้ก็ว่าไม่ลงละแบบนี้เค้าเรียกว่ากลัวหรือตามใจวะเนี้ยหรือว่าหลงแต่ไม่ต้องถามหรอกว่ารักไหมถ้าไม่รักก็ไม่จับทำเมียหรอกครับบอกเลย "หื้ม จริงอ๋อออ" "หึหึ! จริงดิไปอาบน้ำก่อนเดี๋ยวจะกินอะไรค่อยว่ากัน" ผมก็ขำเธอแค่บอกว่าเธอร้องไห้แล้วไม่สวยแค่นั้นยัยคนตัวเล็กนี่หยุดร้องทันทีเลยน่ารักดีแห๊ะ ไม่ต้องโอ๋นานด้วยเออต้องจดและจำใส่สมองไว้ก่อน "เดินไหวปะ" "ไหวก็เกินมนุษย์ละเหอะ อุ้มหน่อย" เธอพูดพร้อมกับยกแขนเล็กๆเธอขึ้นมาอยู่ในท่าที่จะให้อุ้ม จุ๊บบบบบบบบ "นี่" "ค่าอุ้มจะไม่ไหวตั้งแต่นอนทับที่ตัวละ" "โรคจิต" "โรคจิตก็ผัวน้องแหละครับมีผัวแบบพี่ชีวิตหรรษานะบอกเลย" ผมพูดพร้อมกับอุ้มเธอมาที่ห้องน้ำ "ให้อาบให้ปะ" "ไม่ต้องเลยอาบเองได้เหอะโตแล้ว" "เหรอตะกี้ใครก็ไม่รู้ยังขี้แยอยู่เลย" เขาพูดพร้อมยิ้มส่งมาให้นี่อยู่กับเขามาก็เพิ่งเห็นเขายิ้มนี่แหละยิ้มแล้วดูดีกว่าเดิมไปอีก เออเพิ่งสังเกตดีๆ ว่าที่ผัวฉันมันก็หล่อมากๆ เลยแฮะ "มองขนาดนี้ขึ้นเตียงเหอะไม่ต้องอาบละ" "บ้าา หื่นตลอดเวลาจริงๆรู้ตัวปะยิ้มแล้วดูหล่อกว่าตอนทำหน้ายักษ์ๆอีก" "เหรอ เดี๋ยวยิ้มให้แค่เมียคนเดียวพออยากโดนมองแบบตะกี้อีก" "เหรออ ออกไปได้แล้วจะอาบน้ำ" ฟอดดดดดดด "ไม่ให้อาบด้วยจริงอะ" "ไม่ออกไปเลยไป" เธอพูดด้วยท่าทีเขินๆแม่งโคตรน่ารักอะหลังจากแกล้งเธอผมก็เดินมานั่งรอนั่งรอที่โซฟาเล่นโทรศัพท์ไปพลางๆ ยัยตัวเล็กนี่อาบน้ำนานหรือเป็นลมล้มไปวะนึกได้ผมเลยลุกจะเดินเข้าไปดูแต่คนตัวเล็กเดินออกมาพอดีพร้อมกับชุดคลุมอาบน้ำแต่ผมยัยนี่เปียกด้วยไงผมเดินไปหาก่อนจะหยุดอยู่หน้าเธอพร้อมกับส่งสายตาดุๆไปหาจนเธอถามผมขึ้นมา "อ๊ะ มองแรงๆ มีอะไรครับเมีย" เขาไม่พูดแล้วก็เดินไปเปิดลิ้นชักตู้เสื้อผ้าพร้อมกับหาอะไรก็ไม่รู้ตาบ้านี่ถามก็ไม่ตอบสงสัยไบโพล่ามั้ง ถ้าเพื่อนฉันยังไม่เคยเมินเลยนะฉันก็ไม่ได้สนใจจนอยู่ๆ คนตัวสูงก็เดินเข้ามาพร้อมกับเอาผ้าผืนเล็กๆสำหรับเช็ดผมพร้อมกับออกแรงขยี้ผมให้เบาๆเขาจับฉันไปนั่งที่เตียงก่อนที่คนตัวสูงจะมายืนตรงหน้าพร้อมกับเช็ดผมให้เบาๆ ตึก ตึก ตึก อื้ออไอ้บ้าอบอุ่นเกินไปแล้วนะนอกจากแม่พี่ชายฉันที่อยู่ต่างประเทศก็ไม่เคยมีใครทำแบบนี้ให้เลยนะรู้สึกดีชะมัดเลยอะไอ้ต้าวบ้าาาา อิเปิ้ลมึงกะลังจะคลั่งเขาอยู่ค่ะ ตื่นก่อนเนาะสติค่ะสติจงมาประสิทธิที่ตัวอิเปิ้ลนี้ด้วยเถิด "ผมเปียกทำไมไม่เช็ดผม" "ก็เพิ่งอาบเสร็จแล้วก็เดินออกมาผ้าอยู่ไหนจะรู้เหรอ ไม่ใช่ห้องนี่สักหน่อยใครจะไปตรัสรู้ละ" "ห้องผัวก็เหมือนห้องเมียแหละครับคุณ แล้วไม่ถามเดี๋ยวก็ไม่สบายเนี้ย ไอ้ดื้อ" "ว่าใครดื้อเดี๋ยวเถอะ ไปอาบน้ำได้แล้วเดี๋ยวเช็ดเองจะได้กินข้าวหิว" ฟอดดดด ไอ้คนตัวสูงหอมแก้มฉันอีกแล้วรอบที่ร้อยของวันแล้วมั้ง ไม่รู้จะอะไรหนักหนา "หอม" ผมบอกยัยตัวแสบทั้งๆที่ใช้ครีมอาบน้ำของผมที่ผมใช้อยู่ประจำ ทำไมกลิ่นมันไม่เหมือนกับอยู่บนตัวของเมียผมวะ หรือผมคิดมากไปเอง "รีบไปอาบน้ำเลย" "คร๊าบบคุณเมียรอแป๊บ" เค้าพูดก่อนจะไปหยิบผ้าเช็ดตัวก่อนจะเดินเปิดประตูห้องน้ำแต่อยู่ๆร่างสูงก็เรียกฉัน "เปิ้ล" "หื้มมมม" "พี่เคยบอกเรายังเราอะคนแรกที่พี่เช็ดผมให้ หึไอ้ดื้อ" เขาพูดพร้อมยกยิ้มส่งมาให้พร้อมกับเดินเข้าห้องน้ำกัน เชี้ยยยเอ๊ยใครก็ได้ฆ่าฉันเถอะเหมือนตัวจะระเบิดอะอื้ออทำไมเค้าน่ารักจังนะถ้าอยู่ห้องอินี่คงนอนดิ้นไปแล้วจ้าแต่นี่ห้องเขาไงต้องเก็บอาการ "หื้มไอ้คนบ้า" ฉันพูดพร้อมกับมองหากระเป๋าเพราะตั้งแต่เมื่อคืนยังไม่เห็นกระเป๋าของตัวเองเลยที่สำคัญโทรศัพท์จนเห็นว่าวางอยู่โต๊ะเล็กๆตรงหัวเตียงสงสัยเค้าเก็บขึ้นมาให้มั้ง "เชี่ยยยยยยย" แม่คนที่สอง (เอญ่า) 30 Miss Cal ซัมเมอร์ 40 Miss Call ปีกัส 35 Miss Call "ตายฉันตายแน่ อิเปิ้ลตายแน่งานนี้ กูต้องเริ่มที่อะไรก่อน เออเข้าไลน์ๆ ดูไลน์กลุ่มก่อน" LINE cus: อิสวยอิห่าาตอบบบบบบบบบบ Mer:เออนั่นดิแม่งหายหัวเป็นอะไรหรือป่าว Ya:เออจริงมาไปกะเฮียกูด้วยโปรไปหาไอ้เฮียแม่งก็ไม่รับ cus:มาค่ะชะนีทุกคนเค้าให้อภัยมึงหมดละ Mer:เงียบไอ้สัสแม่งเป็นห่วง Ya:เออคอนโดแม่งก็ไม่อยู่เมื่อเข้าไปหามา cus:เฮ่อชะนีมาตอบด่วนค่ะฮัลโหลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลล 17.16 Ple: hiiiiiiiiiiiiii cus:อิห่าเพิ่งมาเค้าจะไปแจ้งตำรวจกันอยู่ละ Ya:มึงนอนไหนทำไมไม่กลับคอนโด Mer:แล้วตอนนี้มึงอยู่ไหนรายงานตัวด่วน Ple:เดี๋ยวนะคะใจเย็นตอบที่ละคำถาม เมื่อคืนไม่ได้กลับคอนโดมานอนกะปริ้นซ์ ตอนนี้ก็อยู่คอนโดปริ้นซ์ cus:เชี้ยย Ya:เชี่ยยย Mer:เชี้ยยยยยย Ya:เดี๋ยวนะๆโอ้ใจร่มๆคือมึงคงไม่ได้เออ.... Mer:อืมนั่นดิ Ple:อืมอย่างที่พวกมึงคิด cus:กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดอิสวยเปลี่ยนตัวกะกูได้มะ Mer:อิห่าใช่เวลามั้ยคะกะเทย Ya:แล้วเฮียมันรับผิดชอบมั้ยมันเอาไงไหนพูด cus:องค์แม่กูมาแล้ว Ple:ก็รับมั้งเค้าให้กูเลือกระหว่างคู่ขากะเมียกูก็เลยเลือก Ya:อิเปิ้ลคำตอบมึงคงไม่ได้ประชดตัวเองนะมึงเฮียมันแม่งไม่เคยรับผิดชอบใครนะ Mer:เออไอ้สัสกูกลัวคำตอบมันฉิบหายมึงตอบว่าา Ple:ว่าาาาาาาอะไรดีน้าาาาาา Ya:ไอ้สัสไม่ใช่เวลา Ple:กูก็เลือกเมียสิได้กูแล้วอะถ้าเป็นคู่ขาแม่งก็เสียเปรียบอยู่ดี cus:กรี๊ดดดดดชะนีมีสมองค่ะ Mer:เริ่ดมากแม่ Ya:ไอ้สัสหรรษาน่าดูเมียแม่งก็ขี้งอลผัวแม่งก็โหดไม่ฟังใคร Ple:เดี๋ยวคุยต่อพรุ่งนี้แบตกูหมดว่ะอยู่คอนโดเหลือแค่ 5% cus:นี่คือเหตุผลที่วันนี้ไม่ได้มาเรียนถูกมะ Mer:บอกพี่เค้าอย่าหักโหมนะมึง Ya:ไอ้สัสกูบอกเลยว่าอยากอะ Ple:พวกมึงนี่ไปละๆฝันดี ฉันพูดพร้อมกลับวางโทรศัพท์ลงพร้อมกับเดินเก็บเสื้อผ้าที่กระจัดกระจายไปใส่ตะกร้าที่อยู่มุมห้องพร้อมกับเปิดดูตู้เสื้อผ้าเขาหาผ้าปูกับผ้านวมผืนใหม่เพื่อที่จะมาเปลี่ยน พอมองดูเสื้อผ้าเขามีเเค่สองสามสีเองส่วนมากก็ขาวกับดำที่เยอะมากแต่ยอมรับเลยว่ามันเป็นระเบียบมากฉันปิดประตูพร้อมกับเปลี่ยนเสร็จสรรพก็นั่งเล่นอยู่บนที่นอน "อาบนานจัง เริ่มจะไม่อยากรอแล้วนะ" ฉันบ่นขึ้นเขาอาบนานจริงๆเกือบๆกับฉันมั้งรักสะอาดจริงๆ "ทำไมคิดถึงเหรอ" ฟอดดดด "หื้มมมทำไมชอบยุ่งกับแก้มคนอื่น" ฉันพูดพร้อมกับเอามือเช็ดน้ำที่มันเกาะอยู่บนหน้าเขามาโดนหน้าฉัน ฉันต้องเรียกเก็บเงินบ้างละรู้สึกเสียเปรียบ "คนอื่นที่ไหนนี่เมีย แล้วเมียดื้อมากด้วย" "ดื้อแล้วไงชอบมั้ยละ" ฉันถามออกไปแต่ก็ไม่ได้จะเอาคำตอบหรอกก็ถามแหย่เขาเค้าก็มานั่งลงตรงข้างหน้าแล้วหันมาก่อนจะยิ้มแล้วพูดขึ้นมา "ไม่ชอบก็ไม่เอาหรอก" ตู๊บบบบบบบบบบบบบบบบบ ตัวฉันระเบิดเป็นรอบที่สองไอ้บ้าเอ๊ยยพูดอะไรออกมา ใครทำงานอาสามาเก็บร่างของอิเปิ้ลด้วยค่ะ ไม่ไหวแล้วจริง อย่านะคะ อย่านะคะ อย่ามาน่ารักนะคะ "หึหึ หน้าแดงอะ ร้อนเหรอห้องพี่เย็นขนาดนี้เราร้อนหรือเราเขินเอาดี" "เขินอะไรร้อนเฉยๆอยู่ๆก็ร้อน" "หึ! ดื้อเอ๊ยเช็ดผมให้หน่อย" "เช็ดเองก็ได้เถอะผมไม่ได้เช็ดอยากสักหน่อยแต่ก่อนก็ทำเองไม่ใช่ไง" "ก็เมื่อก่อนพี่ยังไม่มีเมียตอนนี้มีเราเป็นเมียทำไมต้องทำเองอะ" "ตลอดเก่งจังสั่งคนอื่นให้ทำตามเนี้ย" ฉันพูดขึ้นพร้อมกับเดินลงไปหยิบผ้าผืนเล็กมาแต่เดินแบบช้าอะนะเดินเร็วไม่ได้ "จะเดินไปหยิบทำไมไม่บอก!!! จะได้หยิบให้แล้วเดินไหว" เขาพูดเสียงดังแต่ฉันก็ไม่สนใจจนเดินมาหยุดตรงหน้าเขาที่เขามองส่งสายตาหลุดหงิดมาให้ "ก็เดินช้าๆได้นี่ไง คนแก่ขี้บ่น" ฉันพูดพลางก่อนจะเริ่มเช็ดผมให้เขาเบาๆเขาก็คนแรกนะที่ฉันเช็ดผมให้เนี้ย พรึ่บบบบ อยู่คนตัวสูงก็เอื้อมมือมาพร้อมกับกอดฉันทำให้ตอนนี้หน้าเค้าแนบกับหน้าท้องแบนราบของฉันอยู่อย่างนั้นโดยที่ฉันก็ไม่ได้ว่าอะไรเขาเพราะตัวฉันเองก็ชอบสกินชิพอยู่แล้วเพื่อนฉันก็กอดเขากอดนานจนฉันเช็ดผมให้เขาจนแห้ง "เสร็จแล้ว" ฉันพูดพร้อมสะกิดที่หลังเขา เขาเลยเงยหน้าขึ้นมามองด้วยสายตายิ้มๆ "มือเบาจังตอนตบคนนี่เอาเรี่ยวแรงมาจากไหน" "แล้วอยากเจอโหมดไหนละจัดให้ได้หมดอยากลองปะละ ถ้าองค์ลงหยุดไม่ได้นะบอกก่อน" ฉันถามพร้อมกับหยิกแก้มเขาเบาๆ "ไม่เอาดีกว่าเอาแก้มไว้ให้เด็กดื้อกัดคงรู้สึกดีกว่า" "แล้วกินไรอะหิวแล้ว" "จะสั่งหรือจะไปกินข้างนอกเปิ้ลเลือกเลยพี่ได้หมด" "สภาพนี้เปิ้ลคงไปไหวมั้งเสื้อผ้าก็ไม่มีเถอะสั่งเลยด่วนๆ หิวแล้วหิวมากกกหิวมากๆ" ฉันพูดขึ้นมาพร้อมกับยังมองคนร่างสูงนั่งยิ้มอยู่จนต้องถามเค้าอะ "ยิ้มไรอะมีอะไรติดหน้าเปิ้ลเหรอ" "ป่าวเรียกแทนตัวเองว่าเปิ้ลน่ารักดีและเรียกพี่ว่าพี่ปริ้นซ์ด้วย" "สั่งๆๆๆเกิดมาเพื่อสั่งจริงๆนะคนเราอ่ะ สั่งเถอะข้าวอะวันนี้จะได้กินไหมเริ่มโมโหหิวละนะ" "ได้ครับเมียยยยเอาโทรศัพท์ไปสั่งเลยครับผม" "อ๋อเปิ้ลบอกพี่ยัง" "หื้มมีไรจะบอกพี่เหรอ" เค้าถามพลางทำหน้างุนงงคิ้วผูกกันเป็นโบว์เลยฉันเลยเอามือมาวางที่คิ้วเขาพร้อมกับค่อยคลี่มันออก พร้อมกับยิ้มแล้วพูดกับเขาเบาๆ "พี่ก็คนแรกที่เปิ้ลเช็ดผมให้เหมือนกัน" ฉันพูดพร้อมกับยิ้มก่อนจะเดินออกมาจากห้องนอนอายไงไม่ใช่อะไรอิเปิ้ลพูดอะไรออกไปก่อน มึงๆอิเปิ้ลคะสติค่ะสาว "หึ!! น่ารักฉิบหาย คืนนี้ต้องให้รางวัลเมียสักหน่อย" คำพูดของเธอไม่กี่คำทำให้ผมยิ้มออกมาใจเต้นแรง หึก็เมียผมมันน่ารักไงไอ้เด็กดื้อ 30 นาทีต่อมาอาหารก็มาครบทุกร้านที่ฉันสั่งไปบอกเลยว่าเยอะมากแต่ฉันโชคดีด้วยแหละกินแล้วน้ำหนักก็ไม่ขึ้น "หื้มม สั่งมาขนาดนี้คือกินหมดใช่มั้ย" ผมถามคนตัวเล็กที่ตอนนี้ดูงุนงงกับการจัดอาหารใส่จานคือมันเยอะมากเป็นผมก็คงไม่หมดอะผมทักหันไปมองเด็กดื้อที่ตอนนี้มองหน้างอๆใส่ผม "มองแรงหึหึ มองแรงด้วยอะมองขนาดนี้เอาจานมาตีพี่เลยเถอะ" ฉันที่กำลังโมโหหิวถึงขีดสุด มองเขาด้วยสายตาที่แข็งกราวและตอบออกไปด้วยน้ำเสียงที่บ่งบอกอารมณ์ "ทำไมสั่งแค่นี้เลี้ยงไม่ได้เหรอเดี๋ยวเอาเงินคืนให้ก็ได้หรอก มีเงินค่ะ" "ยังไม่ได้พูดเลยแค่นี้เมียพี่คนเดียวพี่เลี้ยงได้ตลอดชีวิตแหละ" ตู้มมมมมมมมมมมม ตัวฉันระเบิดเป็นรอบที่ร้อยแปดคนตัวสูงก็เดินมาช่วยแกะอาหารซึ่งตอนนี้เค้าเปลี่ยนชุดแล้วแต่ฉันก็ยังอยู่ในชุดคลุมอาบน้ำ "กินเสร็จแล้วเดี๋ยวไปคอนโดเปิ้ลนะ" "คอนโดเปิ้ลไปทำไมเหรอ" อยู่ๆเขาพูดขึ้นมาไปทำไมวะคอนโดฉันหรือจะให้ฉันกลับได้แล้วดีสินัดตี้กะไอ้พวกนั้นดีกว่า สังขารไม่ไหวแต่ใจเรามันสู้ก็งี้แหละ ใครสายเดียวกันว่างๆชวนไปชนแก้วนะ "หึ!!! ไปเก็บเสื้อผ้ากลับมาอยู่กับพี่ดิ" "ห๊ะ" ฉันเบิกตากว้างและมองหน้าของคนตัวสูงอย่างจริงๆจังๆ คือมันดูเร็วไปหมดทุกอย่างเลยวะ ฉันรู้สึกไปเองปะ พวกเธอก็รู้สึกเหมือนกันใช่ปะ "ตกใจอะไรผัวเมียก็ต้องอยู่ด้วยกันดิมีใครบ้างแยกกันอยู่" "แต่ว่า"
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม