บอกรักโหดเหมือนโกรธเมีย

Episode 3 : บทจะอ่อย

คณะวิศวกรรม

หลังจากว๊ากน้องทำความรู้จักก็ปล่อยน้องกลับตอนนี้ผมก็มานั่งอยู่ในห้องพักของพี่ว๊ากกลุ่มผมอะแหละตอนนี้ก็นั่งดูมือที่ยัยตัวแสบกัดและฝากรอยไว้ผู้หญิงอะไรแสบจริงเหมือนจะไม่ยอมใครซะด้วยปากนี่ไม่มีใครสู้ได้

แต่ที่ตะลึงก็คือตัวเธอเล็กแต่แรงเธอเยอะมากจริงๆตบอีกคนที่อยู่ข้างล่างได้สบายๆอย่างลิลลี่นี่ก็ว่าไม่ธรรมดาอะแหละถามว่าผมรู้จักลิลลี่ได้ไงเธอก็รุ่นน้องปี 1 เป็นคนแรงเหมือนแต่เหมือนยัยแสบที่ผมเจอวันนี้จะแรงกว่า ส่วนลิลลี่ก็เด็กในสต๊อกผมนี่แหละเสนอมาผมก็แค่สนองตามแบบผู้ชายโสด

เพราะผมก็ยังไม่ได้คบใครเป็นตัวตน เรื่องแบบนี้มันก็ทำธรรมดาและที่สำคัญก็ป้องกันตลอดเพราะไม่อยากให้มามีเรื่องทีหลัง ก่อนจะได้ยอนเสียงเพื่อนในกลุ่มดังขึ้นมาตอนที่ผมกำลังคิดอะไรเพลินๆ

"อ่ะๆไอ้วินมึงดูเพื่อนมึงดิ๊ นู้นนั่งยิ้มไรวะ อีกหน่อยจะบ้าแล้วครับผม"

ปากแบบนี้จะมีใครได้นอกจากไอ้องศา ที่กวนตีนได้ไม่เว้นแต่ละวัน

"มึงก็ล้อเพื่อนไอ้องศา ทำไมวะมือมึงมีไรมองมันแล้วยิ้มทำไม"

ไอ้ซัตเตอร์เสริมอีก หลังจากมันพูดเสร็จมันก็เดินมาดึงมือก่อนจะเอาไปดูก่อนจะพูดเสียงดัง สรุปคือมันก็กวนตีนเหมือนไอ้ศานั่นแหละ หมั่นไส้พวกมันเลยจริงๆ

"แล้วๆ สรุปคือไม่ได้ยิ้มให้กับมือครับเพื่อนองศาคงจะยิ้มให้กับคนที่ฝากร้อยไว้ว่ะ"

ไอ้วาโยพูดขึ้นพร้อมกับพวกมันที่มานั่งใกล้ๆ

"หึใจเย็นๆนะเว้ย น้องเค้ายังเด็กยังไม่รู้ว่าควรฝากรอยไว้ตรงไหน"

ไอมาวินพูดขึ้นมาพร้อมยักคิ้ว ผมถอนหายใจออกมา เพราะถ้าย้อนกลับไปได้คงจะไม่คบกับพวกมันเป็นเพื่อนแน่ๆ แต่ละคนหมดคำจะพูดกับพวกมัน

"หึ! พวกมึงนี่เหมือนอยากได้ตีนกูนะ"

ผมพูดขึ้นพร้อมกับเอามือล้วงไว้ในชอป และจ้องหน้าพวกมันทีละคน

"เอาแล้วไงเพื่อนกูทำไมสนใจเหรอวะ"

ไอ้องศาพูดถามขึ้นมาทำให้อีกสามคนมองหน้าผมแบบล้อๆต้องการคำตอบ

"แล้วพวกมึงถามกูเพื่อยังกูเนี้ยนะ จะสนใจยัยนั่นอ่ะแรงสัส"

ผมพูดออกไปในแนวไม่ได้จริงจังกะคำตอบมากเท่าไหร่ เพราะจะสนใจไม่สนใจเกี่ยวอะไรกับพวกมันด้วยวะ

"แม้ไอ้เชี้ยยคุณปริ้นซ์ครับ ทุกวันนี้คนที่มึงคั่วนี่คือ เบาๆมั้ง เบาเขาแหละ แต่ก็ว่าไม่ได้น้องเขาเหมือนมัดเด็กมึงทุกคนรวมกันอะ กูไม่อยากจะคิดภาพ ฮ่าๆ"

ไอ้เตอร์มันพูดพร้อมขำออกมาเพราะไอ้พวกนี้มันรู้ว่าผมชอบสไตล์ไหน แต่ที่มันพูดมาก็จริงอยู่นะเด็กผมทั้งหมด ถ้ามีเรื่องกันไม่รู้จะสู้ยัยตัวแสบนั้นได้หรือเปล่าเลย

"อ่ะๆ เขาไม่สนครับ ถ้ามึงไม่สนงั้นกูจองนะ"

พูดยังไม่ทันขาดคำผมเลยพูดต่อมันไปว่า

"จองตีนกูอ๋อเอาข้างไหนดี"

"แม้ไอ้สัส สนใจเค้าทำเก๊กระวังหมาคาบไปรับประทาน"

ไอ้องศาพูดก่อนจะจุดบุหรี่สูบพร้อมส่งซองมาให้ผมกูรับมาแล้วจุดสูบอัดเเน่นเต็มปอด คนอย่างผมอะต้องการอะไรก็ต้องได้เว้ยบอกเลยไม่ว่าจะด้วยวิธีที่ชั่วแค่ไหนถ้าจะเอาก็จะทำรู้ไว้นะครับ

ฟังดูเลวใช่ไหม ก็ถ้าอ่านแล้วก็คงรู้ถ้าผมคนดีคงคบกับไอ้พวกนี้ลำบาก ว่าไหมละครับ มันต้องศีลเสมอกันอย่ามั่งแหละ

"ช่างเรื่องยัยนี่ก่อน วันนี้จะไปตี้ป่ะผับกูมีเจ้ามือเลี้ยงวะสั่งเด็กไม่งั้น"

พร้อมพูดพร้อมกับสูบบุหรี่เข้าปอดไปอีกรอบ และปลายตามองไปที่เพื่อนของผมเอง โดยที่พวกมันก็รีบกลับมาแบบไม่ต้องคิด

"แน่ะไอ้สัส ถามเหมือนไม่รู้จักพวกกู ถามแบบนี้กูควรงอลแม่งปะวะ มีเนื้อที่พอที่กูจะงอลแล้วมึงจะง้อปะไอ้สัสจะได้งอลถ้าไม่มีจะได้ไม่งอลฮ่าๆ"

ไอ้วินถามขึ้นพร้อมกับเงยหน้าจากโทรศัพท์ ก่อนจะอมยิ้มนิดๆ

"หึ! กูง้อด้วยตีนได้ปะครับเพื่อน กูก็ถามไปงั้นแต่เดี๋ยวกูแวะไปสนามแข่งรถแป๊บเดี๋ยวกูตามไป"

ผมพูดพร้อมสูบบุหรี่เข้าปอดครั้งสุดท้ายจนหมดแล้วก็เขี้ยถึงในที่ใส่ก้นบุหรี่พร้อมลุกแล้วเดินออกไป

"อ่าวๆไปไหนวะ หรือว่าไปหารอยเพิ่มกะน้องเค้า"

ไอ้องศาถามพร้อมยักคิ้วแบบกวนๆน่าทีบแม่งผมเดินถึงประตูหันกลับมาเลยให้มันไปคำนึงเต็ม

"เสือกกกก"

พูดจบพร้อมกับผลักประตูแล้วเดินออกมาก็ว่าจะกลับไปนอนแล้วค่อยไปสนามแข่งตรวจความเรียบร้อยที่สั่งงานให้ลูกน้องไปแล้วถ้าไหวก็น่าจะไปผับตอน 21.00 ธุรกิจดูรัดตัวปะละก็คนมันหล่อแถมรวยอะเนาะ

แล้วในสภาพสังคมแล้วก็เศรษฐกิจตอนนี้เราทำอะไรที่ได้เงินเราควรทำไว้ก่อนนั่นแหละ

Maple talk

"เห้ออออถึงห้องสักทีเหนื่อย!!!! โอ๊ยปวดเข่าชะมัด"

ฉันบ่นกับตัวเองพร้อมโยนตัวลงบนที่นอนจะไม่ให้เหนื่อย เหมื่อย ปวดตามตัวได้ไงก็เล่นใช้พลังงานซะสูงขนาดนั้นพร้อมโดนไอ้คนตัวสูงมารัดอีกดีนะที่วันนี้ไม่มีเรียนพี่ที่คณะก็ไม่ได้นัดเลยว่าง

บางทีก็ให้ว่างจนใจหายบางทีก็นัดถี่ยิบจนไม่มีช่องว่างตรงไหนให้หายใจออกมา นี่แหละไม่มีตรงกลางครับผมเราก็ได้แต่เข้าใจแล้วก็ทำตามพวกเจ้เขาไปอย่างน้อยเขาก็ รับน้องเบากว่าคณะอื่นๆเยอะเลยซึ่งมันเป็นเรื่องที่ดีมาก

ฉันเพิ่งมารู้จากซัมเมอร์ว่านายนั่นเป็นเพื่อนพี่ชายนางที่แข่งรถด้วยกันชิใครจะไปสนใจกันพอหลับตาลงเท่านั้นแหละเสียงแชทกลุ่มดังขึ้นก็ต้องเปิดอ่านไงเดี๋ยวไม่ทันโลกเพราะเพื่อนฉันแต่ละคนคือสุดไม่รู้วันๆมันหาเรื่องอะไรมาคุยกันได้เกือบทั้งวัน

17.05 น.

Cus: ชะนีทุกตัวค่ะรวมตัวด่วนนนนนนนน

Ple: ว่าไงคะกะเทย

Ya: มีไรไหนพูด

Mer: ว่าไง

Cus: ไปตี้ป่ะวันนี้อะ

Ple: อิดอก เรื่องแค่นี้เนี้ยนะกูก็คิดว่าอะไร

Ya: เออนั่นดิ

Mer: สาระด้วยค่ะกะเทย

Cus: ตอบงีี้ไม่ไปกัน

Ple: ไม่ปฏิเสธค่ะ

Ya: มีเหรอจะพลาด

Mer: ใครไม่ไปกูไม่คุยด้วย

Cus: ดีออกแม้พวกชะนีมีแก่นสารแค่นี้เจอกัน 21.00 ผับเดิมที่เดิมเดี๋ยวกูโทรจองโต๊ะ

Ya: เออเครวันนี้มีรุ่นพี่กูไปด้วยแต่ไม่ได้นั่งโต๊ะเดียวกันกูเลี้ยงเหล้าเค้า

Ple: เครเจอกันกูนอนแป๊บ @Yaแม้ญาติเยอะ

Ya: ธรรมดาปะวะแค่นี้ใครถึงแล้วโทรหากันด้วย

Cus: kkkk

Mer: ตามนั้น

20.30

ติ๊ดๆๆๆๆๆๆ

Ya missed calls (15)

Mer missed calls (20)

Cus missed calls (30)

"พระเจ้าช่วย เฮ้ยเชี้ยยยยพวกมันนัด 21.00 อิเปิ้ลเอ๊ยนอนเป็นตายๆแน่ๆ ฮือ"

22.00 ผับ P

เวรของกรรมเพราะลืืมตั้งนาฬิกาปลุกโดนเล่นงานแน่ๆอิเปิ้ลเอ้ยยฉันจอดรถและเดินเข้ามาในผับทั้งผู้หญิงผู้ชายก็มองมาที่ฉันก็สวยอะเนาะทำไงได้แต่สายตาผู้หญิงแต่ละคนนี่แบบตบกูเลยเหอะผู้ชายก็ยิ้มให้แต่ฉันก็ไม่ได้สนใจสนใจตอนนี้มองหาโต๊ะเพื่อนค่ะเพราะเลทมามากแล้ว

"อิเปิ้ลทางนี้มึง"

หลังจากฉันมองหาแป๊บนึงเพราะยิ่งดึกคนก็ยิ่งเยอะจนได้ยินเสียงของอิกัสเนี้ยแหละเรียกจึงเดินตรงไปที่โต๊ะพร้อมกับได้ยอนเสียงทารีบพูดทักขึ้นมา

"อิดอกสายเสมอต้นเสมอปลายในทุกเรื่องเลยนะมึง"

มาถึงจะเสียงนอกอิกัสที่บ่นแต่ก็ไม่เถียงหรอกฉันสายจริง เถียงไปก็แพ้ แพ้ตั้งแต่ยังไม่เริ่มเถียง

"หึพวกมึงไม่ชินกับอิเปิ้ลเหรอ ทีหลังนัดคนอื่น21.00 บอกอิเปิ้ลเลยว่า 20.00 โอ้เอ้สุด"

ญ่ามันพูดพลางชงเหล้าแล้วส่งมาให้ฉัน ก่อนที่ทุกคนจะหัวเราะออกมาเบาๆ

"ยอมรับผิดครับ ไม่มีคำโต้แย้ง งั้นโต๊ะนี้วันนี้กูเลี้ยงเอง เต็มที่ไปเลยครับเพื่อน"

ฉันพูดออกไปพร้อมยกเหล้าดื่ม และยักคิ้วส่งให้เพื่อนตัวเองสองสามที

"อ่าส์บาดคอชิป"

"ว่าแต่มึงเหอะอิกัส ไหนบอกมีไรจะตั้งเตาไงบอกรออิเปิ้ล อิเปิ้ลมาแล้วมึงจุดได้ละ"

ซัมเมอร์พูดขึ้นจนทุกสายตารวมถึงฉันมองไปที่อิกัส พวกมันมีเรื่องไรกันอีกวะ

"เออค่ะชะนี กดดันกูจังเรื่องเผือกนี่พวกมึงไวมากกคื องี้คนในคณะเขาเม้าท์กันตอนกูเอาเอกสารไปรอเซนต์ เค้าบอกว่าพี่ปริ้นซ์หรือเฮียปริ้นซ์อะแอบคั่วกะอิลิลลี่ศัตรูหมายเลขหนึ่งของมึงอะค่ะอิเปิ้ล"

พอมันพูดจบแค่นั้นฉันที่กินเหล้าอยู่ถึงกับสำลักขึ้นมา ก่อนจะคิดกับตัวเองว่าวันนี้ฉันก้าวขาไหนออกจากบ้านวะ ตั้งแต่เช้าจนมืดก็ยังมีแต่เรื่องไม่หยุดเลย

"แคร่กๆๆๆ"

"แม้อิดอกเหมือนได้ยินว่าผัวมีกิ๊กอะค่ะ ค่อยๆกินก็ได้เนาะ"

อิกัสเเซวขึ้นมา แล้วตอนนี้ฉันก็มีอะไรๆสนุกเล่นแล้วดิ พอนึกอะไรขึ้นมาได้ในหัว ฉันก็ยิ้มกับตัวเองเบาๆ อย่างคนชนะ แล้วการลงแข่งครั้งนี้ฉันจะต้องชนะด้วย

"อิเปิ้ลมึงแม่ง หน้าตาแบบชั่วร้ายสัสอะ"

อิญ่านี่มันรู้ทันฉันในทุกเรื่องเลยนะเนี้ย เห่อเดี๋ยวจะเอาพวงมาลัยมาไหว้แทนมันละ หมอดงหมอดูไม่ต้องไปหาที่ไหนละดูกับมันแม่งเลย แม่นจนไม่กล้าจะทำชั่ว

"เอออิเปิ้ล มึงคิดจะทำไรวะสายตาแม่ง"

ตอนนี้ทั้งโต๊ะมองมาที่ฉันยิ้มมุมปากพร้อมยกเหล้ากินแบบสบายใจแล้วถามอิกัสว่า

"หึอิกัสแล้วมึงรู้ไหมว่าอิลิลลี่มันจริงจังกะนายนั่นขนาดไหน"

ฉันถามพลางในสมองก็คิดอะไรออกไปเรื่อยๆหึวางแผนในหัวไปพลางๆ

"เห็นเขาลือกันว่าจริงจังมากเพราะได้เงินจากพี่ปริ้นซ์เยอะเหมือนกันนะมึงชะนีมึงคงจะไม่ อย่านะอย่าบอกนะ"

อิกัสถามพร้อมกับทุกคนมองหน้ารอฟังคำตอบ

"หึกูจะไม่ตบให้เปลืองมือกูละเจ็บมือป่าวกูจะแย่งของที่มันชอบและหวังที่จะได้มาเป็นของกูและกูต้องชนะด้วย"

"อิเปิ้ล!!!"

เสียงมันทั้งสามคนประสานขึ้นมาพร้อมกันพร้อมมองหน้าแล้วอิญ่าพูดขึ้นมา

"อิเปิ้ลครั้งนี้กูไม่เห็นด้วย กูรู้จักกลุ่มเฮียเค้าดีมึงก็รู้เค้าเสือผู้หญิงมึงคิดแผนใหม่เหอะ แผนนี้กูไม่เห็นด้วย อย่างมากๆเอาจริงเอาคืนมันด้วยวิธีอื่นซะ"

อิญ่ามันเตือนด้วยน้ำเสียงจริงจังแต่ฉันไม่ฟังหรอกเพราะตอนนี้ความยากเอาชนะมันเต็มหัวไปหมดแล้วใช้คำว่าหน้ามืดตามัวเลยแหละ

"เออนั่นดิกูเห็นด้วยกะอิญ่ามึงหาวิธีอื่นเหอะเปิ้ล"

อิเมอร์มันก็สมทบกะอิญ่าด้วยเห้อออต้องคิดแผนใหม่เหรอวะเนี้ยและจู่ๆเสียงของอิกัสก็ดังขึ้น ทำให้ใจชื้นขึ้นมาทันที

"แต่กูอะเห็นด้วยกะอิเปิ้ลนะมึงเตรียมตัวอ้อยเลยค่ะลูกสาว เอาไปให้สุด"

จู่ๆอิกัสกระดกเหล้าแล้วมันก็พูดออกด้วยน้ำเสียงและแววตาที่เห็นด้วยอย่างที่สุด นี่แหละเพื่อนแท้ในกลุ่มก็ต้องมีไว้สักคนจ่ะแม่บอกเลอะ

"อิกัส!!!"

เสียงของเมอร์กะอิญ่าดังขึ้นพร้อมกันแล้วหันไปมองหน้าอิกัสอย่างตำหนิและในกลุ่มทักคนก็ต้องมีเพื่อนแบบนี้อยู่ละสิ

"แม้มึงอิเปิ้ลแค่ยั่วเล่นๆ บริหารเสน่ห์อะค่ะขำๆ ล่อให้ติดกับแล้วเดินออกมาให้อิลี่เจ็บๆคันๆปะวะ"

อิกัสพูดพร้อมยิ้มร้ายๆใส่ตาชั้นซึ่งฉันยิ้มตอบ นี่แหละเพื่อนที่เข้าใจในคงามคิดของฉันที่สุดถึงที่สุด

"จริงมึงกูก็ไม่ได้จริงจังอยู่แล้วป่ะวะ แค่ทำให้ศัตรูกูเค้ากระอักอ่อยเสร็จถ่ายรูปส่งให้อิลี่ดูก็จบละแผนกูแค่นี้เองไม่ได้จริงจัง"

ฉันพูดขึ้นพร้อมกับอิเมอร์และญ่ามันส่ายหน้าพร้อมกันแล้วจู่ๆอิญ่าก็พูดขึ้นว่า

"งั้นมึงเตรียมตั้งรับให้ดี เฮีย!!ทางนี้"

จู่ๆมันก็โบกมือพร้อมเรียกสงสัยจะรุ่นพี่มันพอพวกฉันสามคนหันตามมันไปเท่านั้นแหละ

ขวับบบบบ!!!!!!!!

"เชี้ย!!!"

ฉันเมอร์และไอ้กัสอุทานขึ้นมาพร้อมกันและมองไปยังกลุ่มที่เดินเข้ามา