Episode : 2 อย่าไปกัดใครเขาอีกละไอ้เด็กบ้า
3129 คำ
Aya Talk
ฉันเอญ่าเพื่อนสนิทของเมเปิ้ล ซัมเมอร์ และก็ปีกัสซึ่งตอนนี้ฉันกับอิกัสก็นั่งรอสองคนนั้นอยู่เพราะเมื่อคืนปาร์ตี้กันหนักไปหน่อยไอ้เปิ้ลกลับคอนโดมันไม่ไหวเลยน่าจะนอนกับซัมเมอร์ที่ห้องเมื่อคืน
"อิญ่าเมื่อไรอิเปิ้ลกะอิเมอร์จะมาวะมึงกูแม่งต้องเข้าประชุมคณะละนะอีก 5 นาทีหิวข้าวด้วยแหละประเด็นอะ"
ปีกัสพูดกับซัมเมอร์ด้วยท่าทางโมโหเล็กๆพร้อมกับน้ำเสียงที่บ่งบอกว่าหิวเต็มที่
"นี่อิกัสทำเหมือนไม่รู้จักเพื่อนตัวเองงั้นแหละใจเย็นค่ะกะเทย มึงเอากระเป๋าเครื่องสำอางอิเปิ้ลมาดิเดี๋ยวมันมาจะได้เอาให้มันติดกระเป๋ากูมาเมื่อคืน"
ฉันพูดกับกัสเพราะเมื่อวานก่อนฉันกลับฉันก็หยิบกระเป๋าตัวเองออกมาเลยไม่ได้ดูว่ามีกระเป๋าไอ้เปิ้ลติดมา
"จ้า ชะนีคอยดูนะอิเปิ้ลมาเมื่อไรนะกูจะ"
ฉันยักคิ้วพร้อมกับหัวเราะออกมาเบาๆแล้วถามไอ้กัสที่ทำสีหน้าท่าทาง คือเล่นใหญ่อะ
"จะอะไร จะด่ามันเหรอ"
"ใครบอกต้องพูดเพราะๆกับมันสิเพราะเดี๋ยวจะชวนมันไปตี้ค่ะ"
"ตลอดอะมึงอะ"
ระหว่างที่ฉันคุยกะกัสอยู่ก็ได้ยินเสียงสาวๆกรี๊ดกันเลยหันไปมองเพราะก็ต้องมองบน ไม่ต้องสืบก็รู้ว่ากรี๊ดทำไมกันใครอะเหรอไอ้เฮียปริ้นซ์เพื่อนพี่ชายห่างๆของฉันเองแหละเป็นเซเลปมอกลุ่มเฮียนี่บอกเลยนิสัยแตกต่างกะหน้าตามาก
หน้าตาดูหล่อแต่นิสัยโคตรโหดเพื่อนเค้าอีก เฮียมาวิน เฮียองศา เฮียวาโย เฮียซัตเตอร์แต่ละคนนี่ขึ้นชื่อเรื่องความโหดทำผู้ชายในมหาลัยไม่มีใครกล้ามีเรื่องหรอกเฮียปริ้นซ์เดินมาพร้อมทักขึ้น
"ไงเรามานั่งทำอะไรคณะวิศวะไม่ไปประชุมคณะตัวเองไง"
เฮียปริ้นซ์ถามขึ้นพร้อมกับบมานั่งลงตรงข้ามพร้อมมองกลับมาสายตาแบบกวนตีนอะ ดูเถอะถ้าไม่โหดก็ไม่มีใครเคารพหรอกนะบอกเลย
"แม้ๆ เพื่อนน้องก็เรียนนี่มะ นั่งรอเพื่อนด้วยแล้วเฮียอะไม่เตรียมไปว๊ากไง ทำตัวเหมือนว่าง"
ฉันถามเพราะปกติพี่ว๊ากแทบไม่มีเวลาเลยนะ หรือว่าเขารับน้องกันเสร็จแล้วแต่ยังเห็นอิกัสบ่นปวดขาอยู่เลยปะวะเมื่อวาน
"หึ ทำไมต้องทำอะไรให้เหนื่อยด้วยละ นั่งเท่ๆเป็นหน้าตาให้คณะก็พอละปะ นี่แหละหน้าที่ของกลุ่มเฮีย"
เฮียแกพูดพร้อมกับยกคิ้วกวนๆมาให้ พร้อมกับสีหน้าที่ดูมั่นใจด้วยนะ เอายามั่นที่ไหนมากินวะ ถ้าเป็นไปได้จะซื้อมาพกไว้มั่ง ฉันส่ายหัวก่อนจะตอบออกไปด้วยน้ำเสียงประชดหน่อยๆ
"จ้าเท่มากเลยจ้ะพ่อ เท่แบบถ้าเดินผ่านเกือบหยุดหายใจ เท่แบบสมงสมองจะอยู่กับตัว เท่จนหัวใจจะหลุดออกมาเลยค่ะ"
ฉันพูดพร้อมกับส่ายหน้าคือหล่อก็จริงเท่ก็จริงแต่คำพูดนี่ยิ่งทำให้หมั่นไส้แต่ฉันไม่นับถือเป็นพี่ชายอีกคนก็คงด่าเฮียในใจไปละแต่ตอนนี้ก็เหมือนด่าอยู่ปะวะ
"มึงพวกมันสองคนนานมาจังวะกะอีแค่ที่จอดรถ"
จากที่อิกัสนั่งแบบกลัวเฮียปริ้นซ์มาสักระยะเลยถามฉันขึ้นมา ฉันที่นั่งพูดกับเฮียอยู่เลยนึกขึ้นมาได้ ว่าตอนนี้มันนานเกินไปจริงๆ
"เออนั่นดินานจังวะ”
(ครืดดดดดดดดดดด)
“อ่ะตายอยากของจริง อิเมอร์โทรมาละฮัลโหลอิเมอร์กูบอกเลยว่ารีบวิ่งมาตอนนี้ คณะมึงเพื่อนเค้ากำลังจะเข้าประชุมกับรุ่นพี่หมดละ"
พอรับสายฉันก็ร่ายยาวแต่ประโยคของอิเมอร์ทำให้ฉันตาลุกพร้อมยืนขึ้นแบบอัตโนมัติ ก่อนจะตาเบิกกว้างเต็มที่ด้วยความตกใจ
(ใจเย็นมั้ยละเว้นช่องหน่อยแม่ตอนนี้มึงรีบวิ่งมาหากูอิเปิ้ลตบกับอิลิลลี่อยู่ที่ลานจอดรถ)
"ห๊ะ!!! อะไรนะอิเปิ้ลตบกะอิลี่ตรงลานจอดรถเออรอแป๊บเดี๋ยวกูไป มึงดูแลมันด้วยนะ"
(มึงไม่ต้องห่วงอิเปิ้ลหรอกอิลี่ตอนนี้เหมือนใกล้จะตาย)
“เอออิห่า ไม่ตายจะงงมาก เจออิเปิ้ลด้วย แค่นี้เดี๋ยวรีบวิ่งไป”
(ติ๊ด)
"ไปค่ะกะเทย"
ฉันเรียกอิกัสที่นั่งมองเฮียปริ้นซ์โดยที่ไม่ได้สนใจกูเลยค่ะ น้องทำน้ำเสียงตื่นเต้นขนาดนี้มันน่าจะถามบ้างนะว่าเกิดไรขึ้น บวกกับเสียงไอ้ซัมเมอร์ฉันยิ่งนึกสภาพลิลลี่ไม่ออกเลย อิเปิ้ลซ่ะด้วยไม่ตายก็เลี้ยงไม่โตแน่
"ไปไหนอิญ่า"
มันพูดกับฉันแต่ตายังมองเฮียคือไรวะมองมาที่พวกฉันแล้วแล้วก็ขำ มันเหมือนสนุกอะไรอย่างงั้นอะ แต่ฉันนี่เหมือนมีไฟมาโดนก้นอะเธอ
"ฟังชัดๆ อีกรอบนะคะกะเทยตอนนี้เพื่อนมึงอิเมเปิ้ลตอบกับศัตรูอันดับหนึ่งของมันอยู่ จากที่กูฟังแล้วอิลี่น่าจะเละ"
ฉันรีบเก็บของแล้วกำลังจะลุกเดินออกไปแต่อิกัสพูดขึ้นมาซะก่อนทำให้นึกได้
"ฮัลโหลลลนี่ชะนี มึงลืมไรปะอิเปิ้ลสั่งห้ามเวลามันตบใครห้ามเข้าไปห้ามมันไม่งั้นมันโกรธเหมือนมึงไม่เคยโดนถ้าอยากรู้เรื่องว่าเป็นยังไง มึงควรหาคนนอกไปห้ามค่ะ"
เออจริงเปิ้ลมันสั่งห้ามเวลาตบใครพวกฉันอย่าเข้าไปยุ่งเคยแล้วโดยโกรธไปสองอาทิตย์จะโทษมันก็ไม่ได้หรอกพวกฉันสปอยมันเองเพราะมันเหมือนน้องเล็กของกลุ่มแล้วมันยิ่งเป็นคนใจร้อนฉันมองไปรอบๆพลางคิดอะไรไปในหัว
แล้วก็หยุดโฟกัสที่ที่หนึ่ง นั้นคือเฮียปริ้นซ์เลยเข้าไปกระชากแขนเขาจนเฮียมันตกใจเพราะมันนั่งเล่นเกมส์อยู่ ก่อนจะบ่นฉันออกมาด้วยน้ำเสียงที่โมโหนิดๆ ดีนะยังมีความอ็นดูน้องสาวคนนี้หน่อยๆ ถ้าเป็นคนอื่นสงสัยจะโดนกระทืบ
"เฮ้ยยยยอะไรของเธอวะญ่า!!! แล้วจะลากไปไหนเล่นเกมส์อยู่"
เขาถามออกมาทั้งตกใจและเสียงที่ดุแต่บอกเลยระหว่างปริ้นซ์กะไอ้เปิ้ลกลัวใครมากกว่าตอบไม่ต้องคิดเลยค่ะอิสวยเปิ้ลอยู่แล้ว พี่ชายเรางอลนางยังง้อส่วนอิเปิ้ลนั้น หึอย่าดีกว่า
"เฮียไปห้ามเพื่อนหนูหน่อยนะพวกหนูห้ามมันไม่ได้"
ฉันพูดพร้อมทำหน้าเว้าวอนพร้อมกับอิกัส และส่ายตาน่าสงสารไปให้ก่อนเฮียจะทำหน้างงๆ แล้วถามกลับมา
"ทำไม? ทำไมห้ามไม่ได้"
"เดี๋ยวมันโกรธ"
"ไร้สาระจะโกรธอะไรไม่ไป"
“ไปเถอะนะเฮียนะช่วยน้องหน่อย”
"ไม่"
"คืนนี้น้องเลี้ยงตี้ทั้งคืนไม่อั้นสั่งสาวได้ด้วยไม่ใช่แค่เฮียนะเพื่อนเฮียด้วยเอาปะละ"
หึต้องเอาอะไรหลอกล่อไง เนี่ยถึงบอกว่ารู้จักกันมานานรู้ไส้รู้พุงหมดแหละจ้า เพราะฉะนั้นตอนนี้ไม่มีอะไรสำคัญไปมากกว่าอิเปิ้ลแล้วจะยังไงจะอะไรได้หมด
"หึพูดแล้วนะ ไปดิเพื่อนอยู่ไหน"
ผมพูดพร้อมยกคิ้วถามออกไปปกติก็ตี้กันอยู่แล้วกลุ่มผมอะวันนี้ตี้ฟรีหญิงด้วยใครจะไม่เอาว่ะ แค่ไปดูแล้วห้ามเฉยๆ มันคงไม่มากมายอะไรผู้หญิงตบกันเฉยๆ
ที่จอดรถ
ตึกๆๆๆๆๆๆ
เสียงฉัน เฮียปริ้นซ์แล้วก็อิกัสวิ่งเองแหละที่จอดรถก็อยู่โคตรไกล
"เป็นไงวะเมอร์"
ฉันกะอิกัสถามขึ้นพร้อมกันพร้อมกับมองตามนิ้วอิเมอร์ที่ชี้ไปบอกเลยอิลี่เลี้ยงไม่โตแน่ๆ อิเปิ้ลก็คือใส่เต็มที่ขนาดขนาดอยู่ในชุดนักศึกษานะ
"เชี้ยยยยยย เพื่อนเธอ"
เฮียปริ้นซ์มองเหตุการณ์ตรงหน้าแล้วต้องตกใจเพราะอิเปิ้ลมันตัวเล็กบางจริงแต่แรงมันเยอะมากพร้อมกับเวลาโมโหพลังทำลายล้างดีๆนี่แหละ และนี่แหละถ้าใครไม่เห็นก็คงไม่เชื่อ ใครเห็นใครก็ตกใจไม่เว้นฉันมันฟิวส์ขาดจนเอาไม่อยู่แล้วแม่
"อืมนี่แหละเฮีย เข้าไปห้ามดิก่อนอิคนข้างล่างจะตาย และนี่แหละคือเหตุผลว่าทำไมถึงให้มาช่วย"
ฉันพูดพร้อมกับสะกิดแขนเฮียให้เข้าไปและเป็นไปตามคาดเพราะเฮียตัวใหญ่กว่าอิเปิ้ลไง ยกมันขึ้นมาแค่แป๊บเดียวแต่มีหรือคนอย่างอิเปิ้ลจะยอมดิ้นจนตัวเองแดงไปหมด
ฉันถอนหายใจพร้อมกับใช้มือจับหัวตัวเอง หัวฉันจะปวดเอานะ เริ่มจะไม่ใช่เพื่อนแล้วแทบจะเป็นแม่อีกคนของมันแล้วอะ แล้วยังมีลูกที่ดื้อเหมือนมันอีกเปลี่ยนหัวเลยเถอะมันมากกว่าปวดไปแล้วตอนนี้
ปัจจุบัน
"โอ๊ยยยยยย"
ร้องขึ้นเพราะยัยตัวเล็กข้างหน้าที่กอดอยู่พยศดีเหลือเกินแต่จะว่าไปเธอก็ตรงสเปกผมทุกอย่างเลยนะตัวเล็กๆขาวๆหน้าอกใหญ่ๆแต่ถ้าแรงไม่เยอะแบบนี้จะดีมากและกลิ่นตัวเธอหอมมากจริงๆ
แต่เอาเรื่องอยู่เหมือนกันนะเนี่ย ขนาดตบอีกฝ่ายแทบจะตายยังแรงดีไม่มีตกเลยเว้ย หึหึ แบบนี้ค่อยน่าสนใจหน่อย
"เป็นบ้าอะไรของเธอหา!!! ใครแค่นี้หัดมีเรื่อง!!!"
"นายก็ปล่อยฉันสักทีอิลี่มันไปไกลละฉันคงไม่วิ่งไปตามมันมาตบหรอกปล่อย ส่วนพวกแกก็ช่วยฉันหน่อยสิ"
ฉันมองไปที่เพื่อนซึ่งก็ยิ้มแหย่ๆกลับมาให้แล้วก็ต้องตกใจอีกเพราะมีผู้ชายอีก 4 คนที่หน้าตาแบบจัดว่าหล่อเลยอ่ะถ้าจำไม่ผิดน่าจะเป็นเซเลปมอเพราะเห็นแอดมินมหาลัยเอารูปพวกพี่เค้าไปลงบ่อยๆน่าจะรวมถึงไอ้คนข้างหลังฉันด้วยแหละคงจะเป็นเพื่อนกันอยู่ๆเพื่อนเค้าถามไอ้คนข้างหลังว่า
"เฮ้ยไอ้ปริ้นซ์มีเรื่องไรวะเห็นมึงวิ่งมาจะเรียกมึงก็เรียกไม่ทัน"
พี่คนหนึ่งหันมายิ้มเล็กๆให้ฉันน่าจะนิสัยดีนะเนี่ยก่อนจะถามผู้ชายตัวสูงที่กอดฉันอยู่ จนฉันรู้สึกว่ามันแน่นมันแน่นเกินไปแล้วนะ
"เออนั่นดิพวกกูเลยหยุดว๊ากน้องแล้วรีบวิ่งมาเห็นมึงดูรีบนึกว่ามีเรื่อง"
ผู้ชายอีกคนหนึ่งพูดขึ้นมา พร้อมกับเลิกคิ้วเป็นเหมือนคำถาม
"สวัสดีครับพี่ชื่อองศานะครับสรุปคือจะตอบไม่ตอบหรือที่วิ่งมาเนี้ย"
คนนี้คงจะดูเฟลลี่หน่อยๆเค้าแนะนำตัวเสร็จก็ถามแบบล้อๆ พร้อมกับส่งสายตาเหมือนมีอะไรอะ แล้วอะไรคืออะไรของฉันวะ โอ๊ะสมองฉันติดไปกับอิลี่ปะวะเนี่ย เดี๋ยวมันเจอกับฉันอีกแน่
"มาเคลียร์กับเมียเหรอวะแม้ๆมึงนี่ มีแล้วปิดตลอดน้องเค้าดังด้วยนี่หว่าเห็นเพจมหาลัยเปิดวาป"
อีกคนนึงก็พูดขึ้นมาพร้อมยิ้มกวนๆ แล้วส่งมาให้แต่ประเด็นคือคำทักทายเขามันกำลังจะพาให้ใครต่อใครที่ได้ยินเข้าใจผิดเอานะ
"หึ"
แล้วไอ้คนที่กอดฉันอยู่มันก็ไม่พูดอะไรออกไปด้วยนะเดี๋ยวคนอื่นก็เข้าใจผิดหมด หรือพี่พวกนี้เขาล้อเฉยๆ ฉันว่าอย่างหลังมากกว่า เพราะเป็นเพื่อนกันมันต้องรู้กันอยู่ละ
"สรุปเรื่องเป็นไงเอญ่า"
“เออออ”
ผู้ชายที่ชื่อองศาถามขึ้นแต่ฉันตอบออกไปก่อน เพราะเริ่มเหนื่อยแล้วก็ร้อนมากๆแล้วด้วย แล้วไอ้บ้านี่ยังจะรัดฉันเหมือนงูเหลือมอีก หายใจก็ไม่สะดวก แขนเขาก็โดนหน้าอกฉันและฉันกำลังจะเสียเปรียบและเสียเปรียบมากๆด้วย
"นี่ไม่มีอะไรทั้งนั้นอะค่ะ พวกพี่เข้าใจผิดแล้ว พอดีฉันมีเรื่องนิดหน่อยแล้วบอกให้เพื่อนพี่ปล่อยฉันด้วย"
ฉันพูดออกไปพร้อมกับมองผู้ชายตรงหน้า 4 คนแล้วบอกให้เค้าพูดกับคนที่กอดฉันอยู่ เพราะอย่างน้อยเขาก็เป็นเพื่อนคุยน่าจะบอกกับไอ้คนที่กอดฉันอยู่ปล่อยฉันได้แล้ว
"อ๊ะว่าไงครับคุณปริ้นซ์ น้องเค้าบอกให้พวกกูช่วยเค้าออกจากกอดของมึงวะ"
และพี่องศากะลังจะเดินเข้ามาแต่ไอ้คนข้างหลังพูดออกมาก่อนด้วยน้ำเสียงที่บ่งบอกว่าอย่าเข้ามายุ่ง แต่ไอ้คำที่เขาพูดมาคำแรกนี่สิ เอาซะทุกคนที่อยู่บริเวณนั้นร่วมทั้งฉันด้วยสะดุ้งขึ้นมา
"เสือก!!!!! คือต้องการตีน ไม่ยุ่งดิไม่มีไรละพวกมึงกลับไปรอกูที่คณะเดี๋ยวกูตามไป"
เข้าพูดออกไปกับเพื่อนเขา ก่อนจะตอบออกไปเสียงดังๆ เอออันนี้คือเพื่อนกันจริงปะวะหรือแค่คบๆกันไป แต่ละคำที่ใช้พูดกันเนาะพ่อคุณแต่เพื่อนเขาก็ไม่ได้โกรธนะแถมยังขำออกมากันหมดทุกคนอีก
"แม้ไอ้สัส เคพวกกูไปรอละอย่านานอ่อทีหลังปัญหาครอบครัวก็เคลียร์กันที่บ้านจะได้จบที่บ้านไม่มาคาราคาซังที่มอไปละนะครับคนสวย พี่ก็อยากจะช่วยนะแต่เพื่อนพี่มันมึนเอาเถอะไม่ได้เจอมันได้ง่ายๆนะ ปกติมันสิงอยู่แต่บ้าน"
คนที่ชื่อองศาพูดออกมาแถมล้อหน่อยๆตอนนี้แก้มฉันร้อนมากจนไม่รู้ว่าอากาศหรืออะไรพูดออกมาได้ว่าปัญหาที่บ้านดินจนตอนนี้ฉันหยุดดิ้นละเหนื่อยดิ้นไปไอ้คนตัวสูงนี่ก็ไม่ปล่อยสักที ยิ่งดิ้นไปก็ยิ่งเหนื่อยเปล่าๆ
"อ้าวไม่ดิ้นแล้วไง"
ไอ้คนตัวสูงก้มหน้ามาถามใกล้ๆใกล้จนรับรู้ลมหายใจเค้าที่อยู่บริเวณผม หึ อากาศก็ร้อน ตอนเช้ายังขนาดนี้ตายละ ประเทศไทย!!! เหมือนแดดลงโทษอะ
"ไม่ เหนื่อยละ ปล่อยด้วย หายใจไม่ออก ร้อนก็ร้อน"
ฉันบอกเขาน้ำเสียงเรียบๆ และเรียบนิ่งเป็นการบอกว่ายอมแล้วนั่นแหละคนตัวสูงเลยคลายอ้อมแขนออก เอออ หายใจสะดวกขึ้นเยอะปล่อยตั้งแต่แรกก็จบเหอะ
"หึ ก็แค่เนี้ย"
พูดจบเค้าก็ปล่อยแล้วเดินมาตรงหน้าพร้อมกอดอกมองเหมือนรออะไรจนฉันอึดอัดแล้วถามออกไป เพราะมองฉันนิ่งๆแบบนี้มันก็อึดอัดอะสิจะพูดอะไรก็คือพูดออกมาเถอะค่ะก่อนฉันจะถอนหายใจออกมาเบาๆ
"อะไร"
ฉันถามพร้อมมองหน้าเค้าคือเพิ่งสังเกตค้าเป็นผู้ชายที่หล่อมากหล่อมากจริงๆถ้าตัดนิสัยแบบบังคับนี่จะบอกเลยว่าสเปกอะค่ะ หยุดก่อนอิเปิ้ลสติมึงกลับมาก่อน มึงเพิ่งมีเรื่องไปค่ะกลับมาหนูคะสติจงกลับมาหาแม่ก่อนลูก
"ขอบคุณยัง"
เค้าถามพลางยกคิ้วขึ้นในขณะที่กอดอกมองก้มมา
"เพื่อ ฉันไม่ได้ไปขอร้องนายสักหน่อยชิ!!"
ฉันพูดพลางเดินออกไปกอดแขนเอญ่าพร้อมอ้อนมันเบาๆเพราะรู้ว่าตอนนี้มันคงกำลังจะโกรธที่ฉันไปตบกะลิลลี่เพราะมันไม่อยากให้มีเรื่องกลัวที่บ้านฉันเรียกกลับไปเรียนที่ต่างประเทศมันก็เหมือนพี่สาวฉันแหละ หรือแม่อีกคน
"โอ๊ยญ่าดูดิแขนเค้านะเจ็บไปหมดเลยดูดิ"
ฉันพูดพร้อมกับน้ำเสียงที่อ้อนเต็มที่เป็นการง้อมัน เพราะตอนนี้มันน่าจะโกระฉันของจริงเลยแหละ โถ่มึงขามันมาขนาดนั้นก็ต้องใส่อะค่ะคุณเพื่อน แต่ก็เอาเถอะเอาแค่ไอ้ญ่าหายโกรธก่อน
“อิสวยไม่ต้องเลย”
ซัมเมอร์พูดพร้อมขำๆ ก่อนจะมองหน้าฉันพร้อมกับพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่รู้ทัน
"ใช่ค่ะชะนี พวกกูอยู่กะมึงจนรู้สิสัยเหอะ"
"หึ"
อยู่ๆไอ้คนตัวสูงก็ขำออกมาพร้อมมองหน้าฉัน มันใช่เวลาจะมาขำฉันไหมก่อน พร้อมกับเขามองไปที่ไอ้ญ่าก่อนจะพูดขึ้นมาด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง
"ญ่าอย่าลืมสัญญาด้วยคืนนี้เจอกันที่ผับเดิม ส่วนเธอ"
เค้าพูดพร้อมกับก้มหน้ามาใกล้หูฉันจนขนลุกไปหมดมันก็พูดปกติธรรมดาก็ได้ปะวะ แต่ต้องมาหัวใจเต้นละรัวเพราะคำพูดไอ้คนตัวตรงหน้านี่อีก อย่ามาเล่นๆเด้อค่ะเด้อคิดจรองขึ้นมาจะลำบากเอานะคะ
"อย่าไปกัดใครเค้าอีกละไอ้เด็กบ้า"
เขาพูดพร้อมยิ้มมุมปากแล้วเดินออกไปก่อนหันมาบอกเพื่อนฉันสองคนที่ยังยืนถามฉันอยู่ด้วยความเป็นห่วง ก่อนจะสะดุ้งแรงๆเพราะคำพูดที่หลุดออกมาจากคนตัวสูง
"อ๋อน้องสองคนที่อยู่คณะพี่รีบเดินไปให้ถึงก่อนที่พี่จะถึงไม่งั้นทำโทษ"
เขาพูดพร้อมเดินออกไป ด้วยท่าทางแบบ อืมฉันไม่ถอดรองเท้าปาตามหลังไปก็ดีเท่าไหร่แล้ววะ ไม่รู้วันนี้มันวันอะไร
"ว้าย!!! กูสองคนไปก่อนนะชะนี"
ปีกัสพูดพร้อมดึงแขนซัมเมอร์แล้วพอกันวิ่งไปฉันเลยมองที่เอญ่า
"มึงนะมึงสวยไปทำแผลเลยดูเนื้อตัวซิเนี้ยน่าตีจริงๆ"
ฉันมองหน้าเอญ่าตาปริบๆ จนนางไม่ว่าพร้อมพาไปทำแผลอีกน่ารัก นี่แหละเราต้องมีเพื่อนแบบนี้ไว้สักคน เป็นทั้งแม่ พี่สาวและเพื่อนในยามที่เราต้องการและทุกสถานการณ์เพราะสนิทกับมันจนทุกคนมองว่าเป็นคู่รักกันกันแล้วค่ะแต่ไม่ใส่นะคะจริงๆ หนูสองคนแซ่บมาก
- ผู้เขียน
