Episode 11 : แบบนี้รักตายเลย

2280 คำ
ฉันหันมาว่าเขา แต่แทนที่คนตัวสูงจะสลดพี่เขากลับยักคิ้วทำหน้ากวนๆ ส่งมาให้ เจอกันไม่เท่าไหร่ตามตัวของฉันมีแต่รอยสีแดงๆ จากปากเขาเต็มไปหมด หัวจะปวดเอานะ "ก็เราน่ารักทำไมอะ" “เหรอคะ พี่ปริ้นซ์ขา” "อื้มมมม" ฉันถามพลางหมุนตัวเข้ามาหาคนตัวสูงพร้อมกับยกแขนขึ้นคล้องคอเขาเอาก่อนจะค่อยๆ เลื่อนหน้าตัวเองไปอยู่ตรงต้นคอเขา จนตอนนี้รู้สึกว่าคนตัวสูงที่เริ่มหายใจติดขัด ก่อนจะตัดสินใจทำตามที่ใจคิดนั่นก็คือ งับบบบบบบบ "โอ๊ยยย ไอ้เด็กแสบ แกล้งพี่เหรอห๊ะ" ฟอดดดด คนตัวสูงถามก่อนจะก้มลงมาหอมแก้มของฉันหนักๆ จากนั้นฉันสองคนก็มองหน้าและพากันหัวเราะออกมาเบาๆ เพื่อนมาหายังมาวอแวกับฉันอยู่อีก หรือว่าจะมีเรื่องอะไร "พี่แหละชอบแกล้งเปิ้ลก่อน ปล่อยเปิ้ลได้แล้วเพื่อนพี่รออยู่ข้างนอกไม่ใช่เหรอ" "เฮ้อ เดี๋ยวพี่ไปไล่พวกมันดีกว่า" "บ้า ปล่อยได้แล้ว" เขาถอนหายใจก่อนจะยอมปล่อยร่างฉันออกเหมือนเสียดาย เพราะตอนนี้อยากจะนอนกับเมียมากกว่าอีกนะ ผมมองยัยตัวแสบก่อนจะถามออกไปอีกรอบเพื่อให้มั่นใจ "ให้กินจริงๆ อะ เราจะไม่โกรธพี่เหรอ" "คิกๆ จริงๆ แค่พี่จะกินเหล้ากับเพื่อนเปิ้ลจะโกรธทำไม เปิ้ลเข้าใจ พี่กินเหล้ากับเพื่อนให้สบายใจเถอะ” ฉันมองตาเขาและตอบกลับไปด้วยความรู้สึกจริงๆ แล้วเขากินเหล้ากับเพื่อนไม่ได้ไปเกเรที่ไหน ที่สำคัญเขาก็ดูใส่ใจความรู้สึกของฉันมากอยู่นะ น่ารักเหมือนกันนะแฟนฉันอะ "หึหึ แบบนี้รักตายเลย" ผมลูบศีรษะของเมียตัวเล็กเบาๆ ก่อนจะเดินออกมาหาเพื่อนที่ตอนนี้มันทุกคนทำตัวสบาย มันเข้าใจผิดว่านี่บ้านพวกมันปะวะ "ไอ้สัส ทำไมนานจังวะ" "เมียมึงโอเคปะวะ ไม่งั้นไปกินข้างนอกก็ได้นะ" ไอ้โยที่นั่งอยู่มันพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่คล้ายว่าจะเกรงใจเล็กน้อย เออ อย่างน้อยก็มีมันนี่แหละมั้งที่ยังทำให้ผมรู้สึกว่าที่นี่ยังเป็นบ้านผม "ไอ้เชี้ย! สัสปริ้นซ์ที่คอมึงอะ" ในขณะที่ผมกำลังหยิบแก้วขึ้นมาชงเหล้าก็ได้ยินเสียงของอะตอร์ถามขึ้นมาเสียงดัง เพราะปกติผมไม่ชอบให้ใครทำรอยไว้ ผมยิ้มมุมปากพร้อมตอบมันกลับไปด้วยท่าทางสบายๆ “ทำไม นี่รอยของเมียกู กูมีเมียแล้วปะ มึงข้องใจอะไร ไอ้พวกไม่มีเมีย” "มึงกับไอ้โยนี่พอกันจริงๆ พอมีเมียหลงเมียฉิบฉิบหาย” ”มีเมียก็ต้องหลงเมีย ใครจะมาหลงพวกเชี้ยอย่างพวกมึงล่ะ” “เอื้อ คำพูดของเจ้ามันช่างบาดลึก” “ฮ่าๆ” “ว่าแต่ เมียมึงโอเคหรือเปล่า” "เมียคือข้อยกเว้นเว้ย แล้วเมียกูให้กินได้ไม่ได้ว่าอะไร พวกมึงหยุดเล่นเกมส์ก่อนดิ๊ จะแดกก็ไปซื้อของกินมา” "ไอ้สัส ถามแค่นี้เกรี้ยวกราด" "เมียมึงนี่ก็ดีเนาะ ปกติผู้หญิงบางคนก็ไม่ชอบให้แดก" องศามันพูดขึ้นมา แต่ก็จริงนะ ผู้หญิงบางคนแทบจะห้ามไม่ให้กินเหล้ากับเพื่อน หรือว่านี่เป็นแค่ช่วงแรก แค่คิดถึงตอนเมียโกรธขนก็ลุกละ ไอ้ซัตเตอร์มองหน้าผมพร้อมกับส่ายหัวแล้วหัวเราะมา "แดกครับพี่ครับ เดี๋ยวไปเดี๋ยวนี้เลยครับ รู้แล้วครับว่าพี่อยากนอนกอดเมีย แต่พี่ให้เวลาแดกเหล้ากับเพื่อนแป๊บหนึ่งนะครับ" อืม กวนตีนแบบนี้จะมีใครถ้าไม่ใช่ไอ้วิน อยากจะต่อยหน้ามันจริงๆ นี่แหละเพื่อนผมแต่ละคนไม่รู้ว่าอะไรเข้าสิ หรืออะไรที่ทำให้คบกันมาได้ทุกวันนี้งงกับตัวเองอยู่เหมือนกันนะ "เออ รู้แล้วก็รีบๆ ด้วย" ผมพูดพร้อมนั่งลงเล่นเกมบนโซฟาแล้วก็เป็นไอ้องศาที่ถามผมขึ้นมา "เอ้า ไอ้สัสปริ้นซ์ แล้วมึงไม่ลงไปซื้อของด้วยกันเหรอวะ” "นี่ห้องกู พวกมึงจะแดกก็ไปซื้อ เดี๋ยวกูมีภารกิจต้องไปกล่อมเมียนอนก่อน กูไม่มีเวลาลงไปซื้อของกับพวกมึงหรอก” "เชี้ยปริ้นซ์ กูแม่งโคตรหมั่นไส้มึงเลย" "มีงหยุดพูดเลยไอ้วินรีบไปซื้อรีบมาแดก บอลจะมาแล้ว พูดมากเดี๋ยวไม่แดกแม่งเลย” "ครับนายท่าน เฮ้ย ไปเว้ย เดี๋ยวนายท่านกูหนีไปหาเมีย" "เออ กูว่างั้นแหละไอ้สัส กลับมาไม่ใช่หายหัวนะ" "ฮึ กูไม่รับปากนะบอกเลย" "สัสปริ้นซ์ ถ้ามึงหายหัวนะ พวกกูจะพังประตูเข้าไปแล้วก็ลากมึงมา แล้วพวกกูทำจริงนะครับบอกก่อน" "เพื่อนเวร พวกมึงรีบไปเลยไป” อืม ผมก็เชื่อว่าพวกมันแม่งทำจริงได้จริง พอพวกมันเดินออกไปก็เลยไปหาเมียผมในครัวแต่ไม่อยู่สงสัยเข้าห้องนอนไปแล้วมั้งผใมเลยเดินมาเปิดประตูห้องนอนแล้วก็เห็นว่ตอนนี้ร่่งบางหลับไปแล้ว แล้วใครจะบอกว่าเมียผมเป็นคนแรงๆ แต่ผมว่าจริงๆ แล้วนิสัยของร่างบางค่อนข้างจะน่ารักเลยนะ แล้วสิ่งที่ผมตกใจมากๆ ก็คือเมียทำขนมเป็นทำอาหารได้แถมยังขี้อ้อนอีกต่างหาก ที่สำคัญน่ารักด้วย ใช่ครับผมกำลังหลงเมียครับ ตอนนี้ไอ้พวกชั่วไม่อยู่ขี้เกียจไปนั่งคนเดียวเลยตัดสินใจล้มตัวนอนลงบนเตียงก่อนจะสอดร่างกายเข้าไปในผ้าห่มผืนเดียวกันและวาดวงแขนไปดึงคนตัวเล็กที่แสนจะนุ่มนิ่มพลิกหันหน้ามาหาอย่งเบามือ เพราะกลัวจะไปรบกวนเวลานอนของร่างบาง "อือ” ร่างบางครางออกมาด้วยน้ำเสียงหงุดหงิดเล็กน้อยก่อนจะค่อยๆ เปิดเปลือกตาขึ้น แต่ก็ไม่ได้เยอะมาก โดยที่เงยหน้ามองผมและถามออกมาด้วยน้ำเสียงงัวเงียเต็มที่ "เพื่อนพี่กลับไปแล้วเหรอ" "เปล่า เพื่อนพี่มันลงไปซื้อของ พี่เลยมานอนกอดเราก่อนเดี๋ยวค่อยออกไป" ฉันที่ตอนนี้สติเหลือเพียงแค่ 10% ก็พยักหน้าและซุกหน้าลงไปที่หน้าอกพร้อมใช้แขนกอดเอวของคนตัวสูงเอาไว้แน่นและค่อยๆ หลับตาลง "อ่อ อืม" เธอพูดแค่นั้นแล้วก็ปิดเปลือกตาลงอีกครั้งพร้อมกับเขยิบเข้ามาซุกอยู่ที่อกผมก่อนแขนเล็กๆของเธอจะยกขึ้นมากอดเอวผมไว้แน่น ก่อนจะหอมไปที่แก้มเมียเบาๆ ฟอดดดดด "ฝันดีครับ" ผมพูดพร้อมกับกอดเธอแน่นจะว่าไปก็ง่วงไอ้เพื่อนเวรของผมก็น่าจะยังไม่มาหรอกนอนขอพักสายตาสักนิดก่อนดีกว่า "เชี้ยปริ้นซ์มาแล้ว" "ไอ้วินเพื่อนมึงแม่งหายวะ" "ไอ้สัสศา มึงก็รู้แม่งจะไปไหน" ก๊อก ก๊อก ก๊อก ผมนอนอยู่ดีก็สะดุ้งเพราะได้ยินเสียงเคาะอะไรก็ไม่รู้จนนึกขึ้นได้ว่าคงจะเป็นไอ้เพื่อนเวรของผมเองนึกขึ้นได้เลยรีบหันหน้ามามองคนตัวเล็กที่ตอนนี้นอนกอดผมแน่นเธอแม่งโคตรน่ารักเลยไม่อยากจะลุกไปเลยเห้ออทำไมพวกมันต้องมาวันนี้วะ ผมเลยค่อยๆแกะแขนเธอออกแล้วค่อยเดินลงเตียงเพราะกลัวคนตัวเล็กจะตื่น ตื่นขึ้นมาเดี๋ยวงอแงอีกเดี๋ยวง้อกันยาวอีก ผมค่อยๆเดินไปยังประตูโดยลงน้ำหนักให้เบาที่สุดเท่าที่จะเบาได้ ถ้าหายตัวได้ก็คงหายตัวไปอะ "ไม่ใช่ว่ามันหลับไปแล้วเหรอวะ” “งั้นก็ขนของกลับ” “ห๊ะ ไอ้โย มึงพูดจริงจัง” “เออดิ มันมีเมียแล้วก็คงอยากใช้เวลากับเมียมัน มันไม่ออกมาก็ไม่ต้องเรียกมันหรอก ปล่อยมันไป ส่วนไอ้ของพวกนี้ก็เอไปแดกที่คอนโดของกูแทน” วาโยเป็นคนที่พูดขึ้นมาแล้วก็เอ่ยชวนเพื่อนทุกคนไปที่คอนโดของตัวเองแทน เพราะเขาเข้าใจว่าพอมีเมียไอ้ปริ้นซ์มันก็คงอยากใช้เวลาอยู่กับเมียของมันบ้างแล้วในขณะที่พวกเขากำลังจะกลับประตูห้องก็ถูกเปิดออกมาพอดี “พวกมึงมากันแล้วไง” “อืม มึงจะแดกปะล่ะ ถ้าไม่แดกก็แยกย้าย เดี๋ยวกูให้พวกมันไปแดกที่คอนโดกู” ผมมองไปที่ไอ้โยที่เป็นคนที่ถามขึ้นมาแบบเข้าใจ แล้วตอนนี้เมียผมก็หลับไปแล้ว อีกอย่างเรื่องกินเหล้าคู่ผมก็ไม่ได้มีปัญหาอะไร ผมเลยตอบเพื่อนกลับไป “แดกดิ” “สุดยอด เมื่อความชั่วร้ายได้มารวมตัวกัน คืนนี้ก็ยาวดิครับผม” ผมพากันหัวเราะออกมาในลำคอก่อนจะเดินมานั่งกินเหล้าที่โซนนั่งเล่น แล้วฝนขณะจิบเหล้าก็เปิดเพลงคลอๆ แล้วก็มีกับแกล้มหลากหลายอย่าง พอยึกขึ้นมาไดผมเลยหันไปถามไอ้โย “เออ แล้วมึงกับไอ้ญ่าว่าไง ชอบน้องสาวกูเหรอ แต่มันแสบนะ มึงไหวเหรอ” วาโยมองปริ้นซ์ด้วยสายตาที่ข่มขู่ พอได้ยินคำถามจากเพื่อนชั่วก็ทำเอาเหล้าแทบพุ่งออกมา แล้วอย่างเขาคงไม่สนใจยัยเด็กตัวสั้นที่โคตรจะเอาแต่ใจแบบยัยนั่นหรอก “ไหวอะไร๊ อย่างยัยปอมๆ ตัวสั้นนั่นอะนะ กูไม่สนใจหรอกเว้ย ผู้หญิงอะไร ปากแม่งจัดฉิบหาย” “แล้วมึงจะเสียงสูงทำไม๊ อาการขอมึงนี่นะไอ้โย ปิดไม่มิดหรอกกูบอกเลย เพิ่งเจอกัสมไม่ได้สนใจ แต่ดึงเขามานั่งตักแล้วกอดเข้าแน่นเลยนะครับไอ้เพื่อนเลว” ผมกับเพื่อนพากันหัวเราะออกมาในลำคอิย่างีูกัน ที่สำคัญผมเป็นเพื่อนกันมานาน แค่มองก็รู้ละว่าใครคิดอะไร แล้วคนอย่างไอ้โยถ้าไม่สนใจมันไม่เสียเวลาด้วยหรอก หลังจากนั้นพวกมึงก็กลับไปแต่ของที่กินเสร็จแล้วนี่สิเดี๋ยวพรุ่งป้าแม่บ้านก็มาทำความสะอาดแล้วแหละไม่ต้องเก็บหรอกไปนอนกอดเมียดีกว่า "อาบน้ำดีปะวะ กี่โมงละวะเนี่ย เชี้ย ตี 2 ไม่ต้องอาบมันหรอก ค่อยอาบทีเดียว" ผมพูดพร้อมกับดึงคนตัวเล็กเข้ามากอดอีกครั้งดีนะที่เมียผมหลับลึกไม่งั้นคงโดนด่าแน่ๆ "งื้ออ พี่ปริ้นซ์" "อือ ครับ" เธอเรียกขึ้นมาแล้วก็เงียบไปสงสัยจะละเมอ "กลิ่นเหล้าพี่อะ ทำไมไม่อาบน้ำ" อ่าว เขาไม่ได้ละเมอนี่หว่า ไม่ละเมอแล้วก็ไม่ยอมออกไปอาบน้ำด้วยนะ จะปวดหัวกับผัว "ตี 2 แล้วเดี๋ยวก็เช้าค่อยอาบตอนเช้าทีเดียว" ฟอดดดดด "อืมมมมม" เธอพูดพร้อมกับยกแขนขึ้นมากอดเอวผมไว้แน่นหื้มแค่นี้ก็มีความสุขละมีเมียแล้วมันดีอย่างนี้นี่เองเนาะผมกระชับอ้อมกอดกอดคนตัวเล็กไว้แน่นก่อนจะหลับไป 07.00 "อื้อออออ" ฉันตื่นขึ้นมามองนาฬิกาพร้อมกับรู้สึกว่าหนักช่วงหน้าอกกับเหมือนถูกอะไรทับที่ช่วงเอว พอมองลงไปเป็นคนตัวสูงที่มานอนทับอยู่บนหน้าอกพร้อมกับแขนเขากอดเอวฉันแน่นมาก "น้ำก็ไม่อาบใครกันแน่ที่ดื้อเหมือนเด็กหึ" ฉันพูดพร้อมกับค่อยๆแกะมือเขาแต่กว่าจะแกะออกก็กินเวลาไม่นานเหมือนกันตอนนี้พลิกเค้าให้นอนดีๆและฉันลุกอาบน้ำแต่งตัว "วันนี้มีเรียนปะวะ ถามไอ้ญ่าก่อน" LINE ple:อิญ่าวันนี้มีเรียนปะวะ ya:ไม่มี แต่กูก็ไปขี้เกียจอยู่คอนโดว่ะ มีเรื่องเกิดขึ้นนิดหน่อยเลยอยากไปหาพวกมึง แล้วมึงจะมาปะเปิ้ล cus:แหม่ม ชะนี มาเถอะค่ะ ออกมาบ้างไม่ใช่ติดผัวจนไม่เห็นหน้าเห็นตา Mer:เออ มึงมาดิเปิ้ล ไปกินเหล้าห้องกูกัน เดี๋ยววันนี้พวกกูสองคนไม่เข้ากิจกรรม ple:เดี๋ยวนะ วันนี้มึงไม่มีกิจกรรมเหรอ cus:อะ เมียเฮดว๊ากเข้าสิงละไง เข้าทุกวัน แต่วันนี้ไม่เข้าค่ะ ที่สำคัญ อย่ารายงานผัวนะ ple:อืมม ต้องมีอะไรแลกเปลี่ยนปะ mer:มึงนี่เป็นเพื่อนที่โคตรน่าคบมากค่ะ5555 ple:555 เคร เดี๋ยวกูอาบน้ำแต่งตัวก่อน ya:เคร cus:เค mer:เคร ติ๊ด ฉันคุยกับเพื่อนพอเสร็จเรียบร้อยก็ลุกอาบน้ำแต่งตัว และเมื่ออาบน้ำแต่งตัวแต่งหน้าเสร็จก็เดินไปหาคนตัวสูงที่ยังหลับอยู่ เขามีเรียนไหมนะ ต้องปลุกละ เดี๋ยวสาย ถ้าไม่มีค่อยให้พี่เขานอนต่อ "พี่ปริ้นซ์ พี่ปริ้นซ์ ตื่นนนน" "งื้ออ ขออีกนิดนะ" "ไม่ได้ ลุกไปอาบน้ำมาแต่งตัวเลย เปิ้ลเสร็จแล้วจะไปรอข้างนอก" พรึ่บบบ!!!!!

เริ่มอ่านเรื่องราวที่ยอดเยี่ยมได้ที่นี่

ดาวโหลดโดยการสแกนรหัส QR เพื่ออ่านเรื่องราวมากมายฟรี และหนังสือที่ได้รับการอัปเดตทุกวัน

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม