7 จักรินทร์ขับรถสปอร์ตมาจอดหน้าโรงแรมที่จินตนากับกลุ่มเพื่อนพักก่อนหน้าเวลานัดหมายกับอิงฟ้าและเพื่อนสิบห้านาที โดยมีรถตู้คันหนึ่งแล่นมาจอดต่อท้ายรถของเขา จักรินทร์รออิงฟ้าไม่ถึงสิบนาที รถสองแถวรับจ้างก็พาคนที่เขารอมาส่งถึงหน้าโรงแรม “อาดินคะ” อิงฟ้าโปรยยิ้มหวานให้จักรินทร์ที่ยืนสูบบุหรี่อยู่ข้างตัวรถ จักรินทร์หันมายิ้มให้ต้นเสียง กดปลายบุหรี่ที่เหลือเพียงนิดเดียวลงบนกะบะทรายที่ทางโรงแรมจัดเตรียมไว้ให้สิงห์รมควันโดยเฉพาะ จะได้ไม่ทิ้งก้นบุหรี่เรี่ยราดบนพื้น “ไปดำน้ำสนุกหรือเปล่า” จักรินทร์ถามหลานสาวนอกไส้ “สนุกค่ะ ตัวดำปี๋เลย กลายเป็นคนผิวสองสีไปเลยค่ะ” อิงฟ้าตอบ ขณะที่ยื่นแขนทั้งสองข้างไปข้างหน้า ให้จักรินทร์ดูสีผิวของตนที่เปลี่ยนไป ผิวเนื้อที่อยู่นอกเสื้อผ้าสีคล้ำ ส่วนสีผิวที่อยู่ในร่มผ้ายังคงความขาวเช่นเดิม “ไปอาบน้ำอาบท่ากันก่อนดีกว่านะ เดี๋ยวอาจะพาไปกินข้าว” นายเหมืองอัยราบอก หันไ