“ตั้งแต่นายมีคุณไอวี่นี่รู้สึกว่านายยิ้มบ่อยขึ้นนะครับ” ลูกน้องคนสนิทของผมเอ่ยขึ้น
“มึงคิดงั้นเหรอ”
“ผมดีใจที่นายยอมเปิดใจนะครับ คุณหนูจะได้มีคุณแม่ ผมพูดตรงๆนะครับนาย คุณไอวี่เธอดูเป็นคนดีมากนะครับ ผมเห็นแรกๆผมยังคิดเลยว่าคนนี้แหบะจะเอานายอยู่ และก็จริงๆ”
“เธอเป็นคนดี ดีเกินที่จะอยู่กับคนเลวแบบกูอีก” ผมเอ่ย
“ไม่หรอกครับ นายแค่ยังไม่รู้ใจตัวเองเฉยๆ ตอนนี้เธอดูมีคงามสุขนะครับผมสังเกตุได้ ตั้งแต่เธอมาอยู่บ้านนายแรกๆแล้วครับ นี่แหละนายหญิงบ้านเรา”
“มึงนี่มันพูดเป็นนะไอ้ห่า”
ผมกดยิ้มพรางมองไอวี่กับมินนี่แบบนั้น จริงที่เธอมีความรู้สึกดีๆให้ผมมาก่อน ผมเกือบเสียเธอไปตลอดชีวิตเพราะความไม่รู้ใจตัวเอง
????ลูกน้อง
ลูกน้องที่เขทสั่งให้เฝ้าๆอทีพี่บายของไอวี่ที่โรงพยาบามบาลโทรเข้ามาในมือถือของเขา เขาขมวดคิ้วเบาๆพรางมองอยู่แบบนั้นก่อนจะกดรับสาย
“ฮัลโหล” มิดไนท์เอ่ย
“นายสะดวกคุยมั้ยครับ” ลูกน้อง
