มิดไนท์ฟังเธอด้วยความรู้สึกหดหู่ ที่ผ่านมาเธอทำเพราะความจำเป็น แต่เป็นเขาเองที่ย่ำยีเธอสารพัด
“ฉัน....”
“หื้ม???”
“ฉะ...ฉัน..เอ่ออ...ฉัน”
มิดไนท์อึกๆอักๆเมื่อต้องเอ่ยบางอย่างกับไอวี่
“ฉันอะไรของคุณ ฉันไม่เข้าใจหรอก”
“ฉะ...ฉันขอโทษ”
“........”
“เธอยกโทษให้ฉันได้มั้ย” มิดไนท์เอ่ย
“.........”
“ฉันจะพิสูจน์ให้เธอเห็น ว่าฉันจะดูแลเธอกับลูกๆเอง ฉัน...ฉันรักเธอ” มิดไนท์เอ่ย
“ไม่ต้องมาทำซึ้งเลย จะนอนแล้ว”
“ฟ่อดดดด”
มิดไนท์หอมแก้มไอวี่ฟ่อดใหญ่ก่อนซุกไซ้ไปตามพวงแก้มและลำคอ
“อื้ออออ คุณ พรุ่งนี้ต้องตื่นแต่เช้านะ”
“ขอฉันทำหน่อย วันนี้ค้างจนฉันจะตายอยู่แล้ว” มิดไนท์เอ่ย
“อ๊ะ! เบาๆ ฉันท้องอยู่นะ” ไอวี่เอ่ย
“ฉันจะทำเบาๆ ตัวเล็กของเราได้ไม่เจ็บไง ให้ผัวทำเถอะนะ อยากจนจะไม่ไหวแล้ว”
มิดไนท์เอ่ยก่อนจับไอวี่เอนนอนลงช้าๆ ริมฝีปากหนาจูบลงบนริมฝีปากพรางดูดดึงอย่างโหยหา เมื่ออารมณ์กระสันมันจู่โจ
