คุณเทียนให้บ่าวไพร่พาคุณพลอยขึ้นเรือนไปก่อน และรีบพาคุณวาดจันทร์ไปส่งเรือนต่อเพราะใกล้ค่ำมืดแล้ว ในระหว่างทางมีแต่ความเงียบจนรู้สึกได้ถึงความอึดอัด คุณวาดจันทร์ที่นิ่งเงียบไม่พูดไม่จาอะไรเลยตลอดทางทำให้คุณเทียนรู้สึกไม่สบายใจอย่างบอกไม่ถูกจนต้องเอ่ยปากออกมาเอง
“แม่วาดจันทร์เป็นกระไรบอกพี่ได้รึไม่”
“พี่เทียนคิดรึเปล่าเจ้าคะว่าน้องทำ”
“น้องทำ น้องทำกระไรรึ พี่มิใคร่เข้าใจ”
“พี่เทียนคิดว่าน้องผลักแม่พลอยตกน้ำรึไม่เจ้าคะ”
“เหตุใดแม่จึ่งคิดว่าพี่จักคิดเยี่ยงนั้นเล่า”
“เพราะในตอนนั้น มีแค่น้องที่อยู่ใกล้แม่พลอยที่สุดแลแม่พลอยก็ทำทีว่าน้องเป็นคนผลักเธอ”
“แม่วาดจันทร์ เจ้ากับพี่รู้จักกันมานานแค่ไหนแล้วรึ คิดว่าพี่ไม่รู้จักนิสัยใจคอของแม่บ้างเลยรึ”
“แต่ว่า...แม่พลอยเขา...”
“ตัวเจ้าเล่า ที่เทียวถามพี่เรื่องเมียรอง ทั้งที่แต่ก่อนเจ้ามิเคยชายตามองพี่สักนิด ไปฟังคำยุยงใดของใครมาเล่า”
