10

1616 คำ

ม่านไหมค่อยๆ ลืมตาขึ้นเธอกวาดสายตาไปรอบตัวพบเพียงความมืดสนิท เธอค่อยๆ ยันตัวลุกขึ้นในความมืดนั้นพลางหมุนตัวไปรอบๆ มีเพียงแสงสว่างที่เดียวคือจุดที่เธอยืนอยู่ “นี่ฉันอยู่ที่ไหน ฉันตายแล้วเหรอ” “เจ้าอยู่ในโลกของข้า อยู่ในอดีตของเรา” เสียงเสียงหนึ่งที่คุ้นเคยดังขึ้นจากรอบตัวของเธอ สิ้นเสียงร่างหญิงสาวในชุดสไบสีกลีบบัวที่คุ้นเคยก็เดินออกมาจากความมืดด้วยสีหน้านิ่งสนิทแต่ก็ไม่อาจปิดบังความสวยงามของใบหน้านั้นได้เลย เธอเดินมาหยุดตรงหน้าของม่านไหมทั้งคู่สบตากันก่อนที่คุณวาดจันทร์จะเอื้อมมือมาจับมือของเธอที่สวมแหวนทับทิมโบราณอยู่พลางยกมือข้างนั้นขึ้นมาตรงหน้าเธอ “หมายความว่ายังไงคะคุณวาดจันทร์ อดีตของเรา” “จำให้สิ แหวนวงนี้ที่เจ้าเคยทุกข์ทรมานจนตายเพราะเขา” คุณวาดจันทร์พูดจบรอบตัวของม่านไหมที่มืดสนิทก็แปรเปลี่ยนเป็นบริเวณข้างเรือนไทยของคุณวาดจันทร์ ม่านไหมมองกวาดสายตาไปรอบตัว เธอกำลังจะหันก

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม