หลังจากเลิกงานแล้ว ริตารีบออกมาจากออฟฟิศรีบจ้ำเข้าบ้านพักอย่างรวดเร็ว อยากจะวิ่งด้วยซ้ำ อีกไม่กี่นาทีก็จะได้ไม่ต้องอยู่ใกล้ๆ คนที่เดินตามคู่กันมาในขณะนี้ เหตุเพราะแค่อยู่ทำงานด้วยกันทั้งวันก็ทำเอาริตาใจแทบจะขาด อยากจะไปห่างๆ เขาซักที นึกถึงตอนอยู่ห้องทำงานสองคนเขาก็หวิดจะปล้ำริตาไปหนหนึ่งก็ถอนหายใจเฮือกออกมา กว่าจะอธิบายงานที่เกาะนี้ให้เขาฟังได้ทั้งหมดริตาคงช้ำไปทั้งตัว นี่ยังไม่รวมที่เขาบังคับจูบและล่วงเกินทุกครั้งที่มีโอกาสเหมาะๆ ริตาอยากจะเอาไม้ฟาดหัวเขาซักผลัวะจริงๆ แต่พอเห็นแววตาดุ ทรงอำนาจที่มองย้อนกลับมาประมาณว่าฉันจะทำมีอะไรไหม ริตาก็ตอบโต้เขาไม่ออกเลย กลัวจะอายุสั้นเพราะโดนคนขี้โมโหร้ายเอาแต่ใจอย่างเขาบีบคอเอา
“รีบเดินไปไหน” เขาว่า ขนาดริตาจ้ำเอาๆ และเขาเดินตามเฉยๆ ยังตามทัน เกิดมาขายาวก็ดีตรงนี้
“อยากกลับห้องค่ะ” หล่อนตอบแค่ที่เขาถามก็พอ ถ้ามากกว่านั
