ย่างเข้าฤดูหนาว หิมะปกคลุมทั่วบริเวณ
ไม่รู้ว่าหลายสกุลใหญ่ในเมืองหลวงจะเป็นเช่นไรบ้าง แต่ว่าบรรยากาศในจวนจิ้งโหวกลับอบอุ่นนัก คงเป็นเพราะหลายเดือนมานี้ความสัมพันธ์ของท่านโหวน้อยและฮูหยินน้อยนั่นเรียกได้ว่ารักใคร่ลึกซึ้ง สีหน้าแววตาของทุกผู้คนที่อยู่ในจวนแห่งนี้จึงมีแต่ความสุข
มองเข้าไปในเรือนไป๋เซ่อก็เห็นว่าท่านโหวน้อยจิ้งเฉินเพิ่งจะคลุมผ้าห่มผืนหนาห่อหุ้มเจียงซูเหยาเอาไว้ กันลมไม่ให้ความหนาวเย็นปะทะกับร่างกายของนางได้ มือข้างหนึ่งตบแผ่นหลังบอบบางเบาๆ สีหน้าแววตาที่ทอดมองคนนอนกลางวันล้วนปิดบังความรักความหลงใหลเอาไว้ไม่มิด
ถ่านไฟระอุร้อนในห้อง นำพาความอบอุ่นขับไล่ความหนาวเย็นของฤดูเหมันต์ได้เป็นอย่างดี
แต่อ่างไฟมีหรือจะสู้ความอบอุ่นจากแผ่นอกกว้างของบุรุษผู้ขึ้นชื่อว่าเป็นสามีได้
พริ้มตาลงไม่นานนัก เจียงซูเหยาก็กะพริบตามองคนนั่งอยู่ด้านข้าง หลังจากนั้นจึงขยับตัวเข้าไปด้านในของตั่ง ปาก
