“ท่านทำไมช่างพูดจาไม่ดีกับองค์รัชทายาทเยี่ยงนั้นล่ะเจ้าคะหากใครมาได้ยินเข้าท่านไม่กลัวว่าจะโดนลงโทษหรือเจ้าค่ะ?”
“ผู้ใดจะมาทำกระไรข้าได้หากไม่มีเจ้านั้นข้าก็จะได้เป็นองค์ฮ่องเต้ เพราะข้าก็เป็นองค์ชายบิดาเดียวกันกับ เจ้านั่นเช่นเดียวกัน เกิดพร้อมกับมันแต่ข้าได้เป็นรองเพราะข้าบุตรที่เกิดจากพระสนมเอกเสียดายยิ่งนักหากไม่มีมันเจ้าก็จะได้เป็นของข้า”
เหอฟางเหนียงพิจารนามองใบหน้าของชายที่อ้างตัวว่าเป็นองค์ชายรอง เขามีรูปร่างหน้าตาที่ดีแต่นัยตาแฝงไว้ด้วยความอิจฉาริษยา และโหดร้าย นัยตาเปร่งประกายคู่นั้นของเขา มองเหอฟางเหนียงเหมือนจะเพ่งให้ทะลุถึงเนื้อใน รอยยิ้มที่มองเรือนร่างของนางเหมือนเขาจินตนาการไปไกลถึงไหนต่อไหนแล้ว
“ข้าน้อยขอตัวก่อนนะเจ้าคะ”
เหอฟางเหนียงรีบเดินหนีให้ห่างไกลจากบุรุษผู้นี้ ชายหนุ่มคว้าแขน หญิงสาวไว้ได้ทันและดึงกระชากเข้ามาเต็มแรงของเขาจนร่างเล็กของนางเซถลาเข้ามาซบกับหน้าอกกว้
