รุ่งเช้าของวันใหม่
ลูกแพรตื่นแต่เช้าด้วยความรู้สึกสุขลึกในหัวใจ มือข้างหนึ่งของเขายังคงให้เธอหนุน ส่วนอีกข้างก็พาดไว้บนร่างเธอราวกับหวงแหน ดวงตากลมโตลืมตานานแล้ว แต่ทว่าหล่อนนอนนิ่งให้เขานอนกอดอยู่อย่างนั้นเป็นครึ่งชั่วโมง
แต่เพราะอยากเห็นใบหน้าของเขายามนอนหลับ ร่างบางจึงได้พลิกร่างหันหน้ามาหาเขา และหล่อนยังซุกซนยันตัวลุกขึ้นแล้วนอนทับบนอกเขาแทน จนคนตัวโตเริ่มรู้สึกอึดอัดแต่ก็ยังหลับตาพริ้มไม่ยอมตื่น จนหญิงสาวอดที่จะแกล้งเขาไม่ได้
ปอยผมเล็กๆ ถูกนำมาเกลี่ยเล่นรอบๆ กรอบหน้าคมเข้มนั้นอย่างนึกสนุก พอเขาเบือนหน้าหนีไปอีกทาง หล่อนก็แกล้งเอาเส้นผมแหย่จมูกเขาเล่น จนคนตัวโตต้องปรือตาตื่นขึ้นมาในที่สุด
“ลูกแพร”
“ขา”
“เดี๋ยวสักพักคุณรัศมีผู้จัดการส่วนตัวของผม จะเดินทางมารับผมที่นี่ ถ้าเขาถามว่าคุณเป็นใคร ก็บอกว่าเป็นหลานสาวของป้าผ่องก็แล้วกันนะจะได้ไม่เป็นจุดสนใจ อย่าเพิ่งบอกว่าจะมาเป็นเลขาข
