“ที่จริง แพรนั่งแท็กซี่กลับบ้านเองทุกวันก็ได้ค่ะ แพรเป็นแค่ลูกจ้าง ถึงแม้จะอยู่บ้านหลังเดียวกัน ก็ไม่จำเป็นที่คุณโจจะต้องรับส่งแพรก็ได้”
โจนาธานฟังดูก็รู้ว่าคนพูดติดอาการน้อยใจเขาเล็กน้อย แล้วถ้าพรุ่งนี้เขาบอกหล่อนว่า เธอต้องย้ายออกไปจากบ้านของเขาด้วยเหตุผลที่เขาก็ยังนึกไม่ออกล่ะ ลูกแพรจะรู้สึกอย่างไร สาวน้อยจะไม่คิดเหรอว่าพอเขาได้เธอแล้วก็ทิ้ง แต่เขาไม่มีทางเลือก ระหว่างคนรักกับผู้หญิงที่บังเอิญผ่านเข้ามาในชีวิตเขา เขาจำเป็นต้องเลือกคนที่เขารัก
ร่างสูงใหญ่ถอนหายใจไม่รู้เป็นครั้งที่เท่าไหร่แล้วก็ไม่รู้ของวันนี้ ปัญหาของบริษัทก็ยังเคลียร์ไม่ได้ ปัญหาหัวใจก็ยังจัดการไม่เด็ดขาด คิดแล้วก็กลุ้ม
พอลูกแพรเดินออกมาจากห้องผู้บริหาร สายตาหลายคู่ก็จ้องมองไปที่เธอด้วยความอยากรู้อยากเห็น และมีสายตาอีกสองคู่ที่มองเธออย่างไม่เป็นมิตร มีเพียงอารีพนักงานฝ่ายประสานงานลูกค้าที่นั่งข้างๆ เธอเท่านั้นที่ม
