จริงๆผมจำทุกคนได้ แต่ที่เลือกทำแบบนี้เพราะอยากให้แม่รู้และเข้าใจความเจ็บปวด การที่ผมทำแบบนี้คงเป็นสิ่งที่ดีที่สุดเพราะจะมีเพียงแค่แพรที่เข้าหาผมได้และแพรก็ต้องเป็นคนที่พยายามจะทำให้ผมรื้อฟื้นความทรงจำเกี่ยวกับแม่ซึ่งผมไม่มีทางจำแม่ได้ง่ายๆ ถ้าแม่ยังบังคับให้ผมแต่งงาน
ส่วนกวาง ถ้าพูดถึงเธอผมว่าตอนนี้เธอคงไม่อยากแต่งกับผมแล้วแหละ คงแค่อยากเอาชนะคนที่กอดผมอยู่มากกว่าเพราะผมดันขาหักแขนหักซะขนาดนี้ ยิ่งผมจำเธอไม่ได้อีก เธอก็คงไม่แต่งแน่ๆเพราะเธอก็เหมือนกันกับแม่ของผม หน้าตาทางสังคมถือเป็นสำคัญ
“พี่รู้ว่าแพรเป็นห่วง ตอนนี้ถึงอยู่ข้างๆแพรและเลือกที่จะจำแพรได้คนเดียว” จริงๆก็แอบนัดกับคุณหมอไว้แล้ว ที่จริงมันก็ทำแบบนี้ไม่ได้หรอกแต่ผมดันขอร้องอ้อนวอนขอคุณหมอได้
“เพราะอะไรถึงต้องทำเป็นจำคนอื่นไม่ได้” แพรถามขึ้นทันที
“ก็เพราะว่าถ้าทุกคนถูกลืมมีแค่แพรที่พี่จำได้ แม่ของพี่จะได้รู้ว่าพี่รักแพรมากแค่
