รักเด็กเพราะเด็กน่ารัก

1503 คำ

**//วายุ//** หลังจากพายุสวาทจบลง ผมนอนกอดคนตัวเล็กที่นอนหัวหนุนบนอกของผม ลมหายใจอุ่นหอมอ่อนๆ กระทบกับผิวต้นคอมันช่างทำให้ผมนั้นอยากกดเธอแช่กับเตียงอีกครั้งจริงๆ "เด็กขี้โกหกต้องลงโทษให้หนัก" "งื้อ....ไม่เอาแล้ว" เธอนอนบนอกของผมเงยหน้าพูดเสียงยืดยานอ้อนๆ "หึ...คิดว่าความแสบครั้งนี้เธอจะรอดงั้นเหรอ" ผมยกยิ้มมุมปากอย่างมีความคิดเจ้าเล่ห์และเอ่ยคาดโทษเธอ "ฉันพูดคำไหนคำนั้นนะ" ผมลูบหัวเธอเบาๆ เกี่ยวเล่นเส้นผมดำเงาก้มมองหน้าเธออย่างหลงใหล และในห้วงความคิดที่ว่องไวจนทนไม่ไหวนั้น...... "อ๊ะ!!!" ผมจับตัวเธอพลิกนอนราบกับพื้นเตียงนุ่มจนเธอร้องตกใจ สองมือผมกดหัวไหล่เธอไว้ "ไม่เอาแล้วน๊า....นะคะ นะนะ" เธอส่งสายตาอ้อนเหมือนลูกแมวเพื่อขอร้องแต่เธอจะรู้ไหมว่าท่าทีของเธอมันยิ่งปลุกกระสันตัณหาของผมให้ลุกโชน "ไม่ทันแล้ว" ผมก้มลงกระซิบเสียงแหบพร่าข้างหูเธอ "อื้ม.....อ่าส์" ผมชอนไชดอมดมลำคอขาวนวลอย่างหล

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม