“...เฮียทำไมไม่คุยกันเองล่ะ เฮียจะเรียกฝ้ายขึ้นมาทำไม”
“ก็เรียกมาให้ช่วยยืนยันอีกเสียงว่าตั้งแต่มีขมิ้นฉันก็ไม่เคยยุ่งเกี่ยวกับใครนอกจากเขาคนเดียว เธอช่วยยืนยันกับขมิ้นฉันทีฝ้าย ฉันไม่อยากให้เมียของฉันอึดอัดใจ”
“...” ฉันจะต้องทำยังไงดีนะกับสถานการณ์นี้ ทำตัวไม่ถูกเลยค่ะ บอกตรง ๆ นะว่าไม่รู้จะรู้สึกยังไงก่อนดี แต่คนที่ยืนอยู่คงรู้สึกหน้าชาแล้วก็เจ็บปวดที่ใจน่าดู
“...เฮียคุยกันเองเถอะค่ะ” เธอบอกเขาแล้วหันหลังเพื่อเดินออกไป
“ยืนยันกับเมียฉันก่อนว่าเธอกับฉันไม่ได้ยุ่งเกี่ยวกันนานแล้ว แล้วก็ไม่มีวันยุ่งเกี่ยวกันอีก” เสียงที่เย็นชาของเขาพูดออกมาทำให้มือของเธอที่กำลังจะเปิดประตูชะงักลงไปทันที
“เฮียพูดขนาดนี้แล้วเมียเฮียคงมั่นใจในความรักความซื่อสัตย์ของเฮียแล้วมั้ง” เด็กของเขาพูดจบก็หันมามองฉันช้า ๆ
“มีอะไรระแวงอีกไหม?” ซวย หันมาถามฉันเสียงแข็งเลย เหมือนจะมีลางสังหรณ์ว่าน่าจะไม่ได้เคลียร์
