EP : 25 : เลิกเล่นเกมเถอะนะ

1979 คำ

-วันต่อมา- “ซี๊ด~” ฉันขยับร่างกายที่ร้าวระบมไปทั้งตัวช้า ๆ แต่ก็ขยับมากไม่ได้เพราะโดนคนข้าง ๆ กอดเอาไว้ ไม่ใช่แค่กอดแต่เขาซบหน้าลงที่ซอกคอฉันจนลมหายใจอุ่น ๆ ปะทะผิวให้รู้สึกขนลุกอยู่ตลอดเวลาด้วย จะขยับตัวออกยังไงดีนะตอนนี้ฉันปวดฉี่อยากเข้าห้องน้ำมากเลยค่ะ อีตาพี่เวรไม่ได้กอดเบา ๆ ซะด้วยแต่กอดโคตรแน่น ความจริงจะดึงมือเขาหรือขยับตัวออกไปเลยก็ได้แต่ฉันกลัวเขาตื่นค่ะ ยังไม่พร้อมจะปะทะหน้ากัน ยังไม่รู้ว่าจะทำหน้ายังไงดีตอนที่ตื่นขึ้นมาเจอหน้ากันในสภาพเปลือยล่อนจ้อนบนเตียงทั้งคู่ อย่างน้อยก็ให้ฉันใส่เสื้อผ้าให้เรียบร้อยก่อนเถอะนะ ฉันขยับตัวอีกครั้ง พยายามเกร็งตัวห่อไหล่ให้ร่างกายย่อส่วนลงซึ่งก็ไม่แน่ใจว่าได้ผลไหมจากนั้นก็กระถดตัวมุดลงข้างล่าง พยายามขยับตัวกระดุ๊กกระดิ๊กลงให้ร่างกายมุดออกจากวงแขนของเขา หมับ~ เฮือก! ทันทีที่มือใหญ่วาดมือกอดฉันไว้อีกครั้งฉันก็นิ่งเกร็งไปเลย เขา...เขาจะตื่นไห

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม