ท่านประธานขาพาหนูลงจากเตียง เอ๊ย! คานที

บทนำ         “ผับ ๆๆ…” เสียงเสียดสีของสองกายที่ กำลังสอดประสานกลายเป็นหนึ่ง ยิ่งฟังยิ่งกระตุ้นความกำหนัดให้ปะทุถึงขีดสุด ดุ้นยักษ์ที่กำลังชำแรกแทรกผ่านความนุ่มลึก ทำเอาพวกเขาเสียวซ่านจนแทบลืมตัวตน เขาแข็งขึง ในขณะที่เธอก็อ่อนนุ่มแต่ร้อนผ่าว เขาเหยียดขยาย ในขณะที่เธอตอดรัดตลอดลำกายแกร่ง เขาขยับตอกอัด ในขณะที่เธอก็ส่ายร่ารับได้ทุกจังหวะการสอดใส่ ประหนึ่งร่างกายทั้งคู่เกิดมาเพื่อเติมเต็มซึ่งกันและกัน “อ๊ะ! อื้อ!” เสียงเธอครางตามจังหวะที่ถูกกระแทกกระทั้น รับกับเสียงเนื้อกระทบเนื้อเป็นจังหวะเดียวกัน  “อา…!” เขาเองก็คำรามเสียงแหบห้าว นึกไม่ถึงว่าร่างกายของผู้หญิงคนนี้จะให้ความรู้สึกดีถึงปานนี้ โดยเฉพาะความรัดรึงที่กำลังตอดตุบๆ มันทำเอาเขาอยากทะลายทำนบปลดปล่อยให้สายธารสวาทสาดกระเซ็นใส่ความแนบแน่นของเธอเต็มที อีกไม่นานหรอก รอให้เขาเสพสมเรือนร่างงดงามผุดผาดนี้ให้หนำใจซะก่อน ถึงตอนนั้นเขาจะปลดปล่อยให้เธอได้กลืนกินมัน  กายแกร่งแข็งขึงและร้อนผ่าวราวแท่งเหล็กที่กำลังขยับเข้าขยับออกเสียดสีจนเนินสาวร้อนฉ่า ไม่ใช่แค่เธอที่กำลังเสียดเสียวกับดุ้นยักษ์ที่ขยับตอกอัดลงมาซ้ำๆ เขาเองที่เป็นฝ่ายโรมรันก็ไม่ได้รู้สึกต่างกัน ยิ่งเขาขยับความคับแน่นก็ยิ่งบีบอัดจนต้องครางระงม ความกำหนัดที่มันกำลังพลุ่งพล่านอย่างที่ไม่เคย ทำให้เขาแทบระเบิด เหงื่อเม็ดเล็กๆ ที่กำลังผุดพรายเต็มใบหน้าของ ไม่ได้ทำให้พวกเขารู้สึกเหน็ดเหนื่อย กลับเป็นแรงกระตุ้นให้พวกเขาเข้าหากันอย่างรุนแรงมากขึ้น แนบแน่นขึ้น เธอยังคงส่ายร่าแอ่นรับตัวตนทั้งหมดที่เขาให้ ในขณะที่เขาก็โยกขยับสลับบดเบียดจนกายสาวสั่นคลอน แสงไฟสลัวๆ จากหัวเตียงที่สาดกระทบมายังเรือนร่างเปลือยเปล่าขาวเนียนกำลังปลุกปั่นความกำหนัดของเขาให้พุ่งพล่านยิ่งกว่าเดิม เธอเป็นใคร คำนี้ยังดังก้องอยู่ในหัว แล้วอะไรทำให้เธอต้องมาทำงานแบบนี้ คิดมาถึงตรงนี้ เขาก็อดโมโหไม่ได้ เผลอระบายออกมาด้วยการกระแทกใส่เนินสาวแรงๆ จนเธอครางประท้วงใบหน้าบิดเบี้ยวเหยเก แน่นอนว่าเขารู้ดีว่านี่คือครั้งแรกของเธอ แต่ที่ไม่รู้คือ...ทำไมเธอต้องเป็นสาวไซด์ไลน์ ถึงครั้งนี้จะเป็นครั้งแรก แต่ครั้งต่อๆ ไปล่ะ จะมีผู้ชายอีกกี่คนที่ได้ทำอย่างที่เขาทำ เพียงแค่คิด เขาก็เดือดดาลขึ้นมาอย่างไม่มีเหตุผล พลันสะโพกสอบก็ขยับตอกอัดรุนแรงขึ้นอีก “อื้อ! เจ็บ” เธอครางประท้วง แน่นอนว่ากายสาวที่ไม่เคยถูกกร้ำกราย ครั้นต้องมาเจอความกราดเกรี้ยวดุดัน อีกทั้งขนาดที่ไม่ธรรมดา เธอย่อมต้องออกอาการ แต่ยิ่งเธอร้องดังขึ้นเท่าไหร่ สะโพกสอบก็ยิ่งโหย่งขยับรุนแรงขึ้นเท่านั้น ไม่ใช่แค่สะโพกที่กำลังทรมานกายสาว มือทั้งสองข้างก็กำลังบีบขยำคลึงเคล้าทรวงสล้างทั้งสองข้างอย่างเมามัน จากเสียงครางประท้วงค่อยๆ เปลี่ยนเป็นเสียงครางหวีดหวิวด้วยความรัญจวน พลันปลีขาข้างหนึ่งถูกเขายกขึ้นมาวางบนไหล่แกร่ง ท่านี้เปิดเปลือยให้ทั้งคู่สัมผัสกันแนบแน่นขึ้น ลึกซึ้งขึ้น ลึกจนเธอต้องร้องเสียงหลง   “อา…!” เขาเองก็ครางเสียงพร่า พยายามจะยืดความสุขนี้ออกไปให้ยาวนานที่สุด แต่แล้วความสุขนี้ก็ถูกบางอย่างเข้ามาแทรกแทรง “ตื๊ด……..ตื๊ด……….ตื๊ด…………” เขาพยายามไม่สนใจเสียงโทรศัพท์ของตัวเองที่วางอยู่ข้างโคมไฟ แต่แสงสว่างของมันก็พอจะทำให้เขารู้ได้ว่าปลายสายเป็นใคร แต่เขาก็เลือกที่จะปล่อยผ่านพยายามไม่แยแส แต่ดูเหมือนคนโทรก็จะไม่ยอมแพ้ ยังคงพยายามต่อสายกลับมาอีกครั้ง กระทั่งในที่สุดเขาก็ต้องกดรับมันด้วยความขุ่นเคือง “มีอะไร” เขากรอกเสียงห้วนกลับไปให้อีกฝ่ายรู้ว่าเขากำลังอารมณ์ไม่ดี “ผู้หญิงที่นายให้หา เขาทำคีย์การ์ดสลับกับคนอื่น ทำให้ขึ้นไปหานายไม่ได้ ตอนนี้เขารออยู่ด้านล่าง ให้ผมทำยังไงต่อดีครับ” เสียงปลายสายของคนที่เป็นทั้งเลขาและผู้ติดตามทำเอาชายหนุ่มถึงกับหันขวับไปมองคนที่นอนระทดระทวยอยู่บนเตียงด้วยความตกใจและดีใจไปพร้อมกัน ดีใจที่เธอไม่ได้เป็นอย่างที่เขาคิด ขณะเดียวกันก็ตกใจที่ตัวเองดันไปพรากพรหมจรรย์ของยัยผู้หญิงขี้เมาที่ไหนไม่รู้ที่พลัดหลงเข้ามา แต่ถ้าจะให้ถอยตอนนี้ เขาก็ทำไม่ได้เหมือนกัน แค่คิดว่าจะต้องหยุด อะไรๆ ที่มันยังค้างอยู่ในตัวเธอมันก็เริ่มส่งสัญญาณประท้วงจนเขารวดร้าวไปหมด  “จ่ายค่าเสียเวลา แล้วให้เขากลับไป” เขาปรายตาลงมองคนที่นอนกระสับกระส่ายคล้ายกำลังกระสัน เพราะความปรารถนายังไม่บรรลุถึงขีดสุด ก่อนจะตัดสินใจตอบออกไปในที่สุด “ตื๊ด!” ตอบเสร็จเขาก็วางทันที โดยไม่เปิดโอกาสให้ปลายสายได้ซักถามหรือทักท้วงอะไร ก็ในเมื่อความหอมหวานตรงหน้ายังรอให้เขาสานต่อ แล้วเขาจะเสียเวลาไปเพื่ออะไร