“ไม่ต้องใส่แล้วกางเกงใน มันขาดจนใส่ไม่ได้ ใส่กระโปรงยาวแบบนี้ไม่มีใครรู้หรอกว่าไม่ใส่อะไรข้างใน นอกจากพี่คนเดียว”
เอากับเขาสิ อรนภัสบิดไปบิดมาทำอันใดไม่ถูก จะให้เธอตอบว่าไงล่ะ ก็มันขาดไปแล้วนี่นา
ภวัตขับรถมาส่งอรนภัสที่บ้านในเวลาดึกพอสมควร ระหว่างทางหญิงสาวเอาแต่มองออกไปนอกรถด้วยความอาย บิดามารดาที่ยังไม่นอนมองว่าที่ลูกเขยและลูกสาวอย่างเอ็นดู ภวัตนั่งคุยกับท่านทั้งสองอีกครู่จึงขอตัวกลับ
อรนภัสยืนส่งชายหนุ่มที่บ้านก่อนจะขึ้นไปอาบน้ำนอน เธอพลิกไปพลิกมาอย่างกระสับกระส่าย ความรู้สึกวาบหวามยังตราตรึงอยู่ในหัวใจ เผลอยกมือขึ้นลูบแก้มตัวเองไปมา สะบัดหัวกับหมอนเมื่อในหัวคิดแต่เรื่องที่เพิ่งเกิดขึ้น
เสียงโทรศัพท์มือถือดังขึ้นด้วยหัวใจที่เต้นไม่เป็นจังหวะ อรนภัสกดรับด้วยความรู้สึกหัวใจพองโต ได้ยินเสียงแหบห้าวทักทายมาตามสายเหมือนดั่งเช่นทุกครั้ง
“ทำอะไรอยู่”
ภวัตกำลังนอนอยู่บนเตียงกว้างด้วยใบห
