ร่านรัก (คุณลุงขา)

ตอนที่ 9 อดีตที่ไม่อยากจดจำ

'กะ ก็เกล'

'เกิดอะไรขึ้นเหรอคะดิน มีอะไรเหรอจ๊ะน้องเกล' ยังไม่ทันที่เกวลินจะพูดอะไรต่อน้ำหวานที่เดินกลับมาจากห้องน้ำทันได้ยินสองลุงหลานคุยกัน เธอมองออกว่าหลานสาวคนนี้คงคิดเกินเลยกับลุงตัวเองแน่นอนดูจากท่าทางตาขวางใส่เธอตลอดตั้งแต่มา

'เปล่าครับไม่มีอะไร หวานหิวรึยังครับเดี๋ยวเราไปหาอะไรอร่อยๆกินกันหรืออยากไปไหน' เขาไม่ได้เล่าอะไรให้หญิงสาวคนนั้นฟัง จึงตัดบทชวนน้ำหวานออกไปข้างนอกแทน

แต่เกวลินกลับคิดว่าคุณลุงไม่สนใจความรู้สึกของเธอเลย แถมไม่แม้จะใส่ใจเธอแบบเก่าตั้งแต่ผู้หญิงคนนี้เข้ามามันทำให้ใจดวงน้อยของเธอเจ็บปวดแทบขาดใจ

'คุณลุงต้องเลิกกับผู้หญิงคนนี้นะคะ เกลไม่ชอบเธอ' เด็กสาวพูดพร้อมกับกอดอกหันหน้าหนีไปทางอื่นอย่างเอาแต่ใจ และคิดว่ายังไงคุณลุงก็ต้องตามใจเธอแบบเดิมที่เป็นมาตลอด

'นังเด็กนี่!!' น้ำหวานพูดด้วยความโมโหกับท่าทีเด็กสาวพลางปรี่เข้าหาจะเอาเรื่องเกวลิน

'หยุดนะหวาน คุณออกไปรอผมที่รถไป' หัสดินพูดด้วยความโมโหพลางดึงหญิงสาวออกแล้วไล่หญิงสาวออกไปไม่อยากให้มีเรื่อง

'ตะ..แต่ ก็ได้ค่ะ ดินรีบตามมานะคะ'หญิงสาวเมื่อเห็นหน้าตาจริงจังของหัสดินก็ยอมออกไปโดยง่ายไม่วายส่งสายตาจิกกัดกัน

เกวลินเห็นแบบนั้นคิดว่ายังไงคุณลุงก็เลือกเธอก็เบะปากยิ้มเยาะใส่น้ำหวานไปอย่างซะใจ

'น้องเกลทำไมทำตัวแบบนี้ คนอื่นเขาได้ยินจะคิดว่าไอ้แทนมันไม่สั่งสอนลูกนะ อีกอย่างผู้หญิงของลุงต้องได้รับความเห็นจากเธอก่อนเหรอว่าเธอชอบหรือไม้ชอบ'

หัสดินขึ้นเสียงใส่เกวลินจนเธอตกใจ คุณลุงของเธอไม่เคยมีท่าทีแบบนี้มาก่อนคงเป็นเพราะนั่งผู้หญิงคนนั้นแน่ๆ

'ก็เกลชอบลุงดิน ชอบมากไม่อยากให้ใครมาใกล้ลุงดินต้องแต่งงานกับเกลเท่านั้น แล้วนี่ทำไมลุงดินต้องขึ้นเสียงใส่เกลด้วย ' เกวลินก็ขึ้นเสียงตามด้วยความโมโหเอาแต่ใจตัวเอง

'แต่ลุงต้องแต่งงานสักวันลุงต้องมีครอบครัว น้องเกลจะมายึดติดตามหึงห่วงลุงเป็นเด็กแบบนี้ไม่ได้นะ'

'ทำไมจะไม่ได้คะ เกลจะแต่งงานกับลุงดินเอง ลุงดินห้ามไปมีใครเด็ดขาดนะลุงดินต้องเป็นของเกลคนเดียวเท่านั้น'

ว่าเสร็จก็ปรี่เข้าไปแล้วทำในสิ่งที่หัสดินไม่คาดคิดคือเด็กสาวเข้ามาพร้อมกับมือที่เอื้อมไปคล้องคอเขาไว้จากนั้นก็เอาริมฝีปากบางนุ่มขึ้นมาจูบริมฝีปากกระด้างของคุณลุง จะว่าจูบก็ไม่ได้เพราะด้วยไม่มีประสบการณ์เลยทำได้แค่เอาปากเธอมากระแทกปากเขาเท่านั้น

ชายหนุ่มถึงกับตะลึงอึ้งค้างอยู่แบบนั้นจนตั้งสติได้ก็รีบกระชากเอาร่างเล็กออกจนล้มลงกับพื้นเหมือนคนโดนของร้อน 'โอ๊ยย'

'นี่เธอทำอะไรเกวลินบ้าไปแล้วเหรอฮะ!!'

'ก็เกลรักลุงดินรักแบบชายหญิงรักกันไม่ใช่แบบลุงกับหลาน' เกวลินที่ล้มก้นกระแทกพื้นไปด้วยความเจ็บบอกขึ้นอย่างไม่ยอมแพ้

'แต่ฉันไม่ชอบเธอ เลิกคิดแบบนี้ซะแล้วต่อไปนี้ไม่ต้องมายุ่งกับฉันอีกเข้าใจไหม! ' หัสดินตะคอกด้วยความโมโหกับความแก่แดดของหลานสาวไม่คาดคิดว่าหลานสาวที่เลี้ยงมาตั้งแต่อ้อนแต่ออกจะมีความคิดแบบนี้ ว่าเสร็จก็ตัดใจหันหลังเดินหนีคนที่นั่งน้ำตาไหลพรากกับพื้นมองมาที่เขาด้วยสายตาน้อยใจผิดหวังจนไม่อาจทนอยู่ต่อไปได้อีก

'เห้ยๆๆๆ ไอ้ดินเกิดอะไรขึ้นว่ะทะเลาะอะไรกัน' แทนไทที่อยู่ในห้องทำงานไม่ยินเสียงคนทะเลาะกันอยู่ด้านนอกระเบียงก็รีบวิ่งออกมาดู

'ไอ้แทนมึงมาก็ดีล่ะไปดูลูกมึงด้วย กูกลับแล้ว' บอกเสร็จก็เดินขึ้นรถหรูขับออกไปด้วยความเร็วตามอารมณ์ผู้ขับ

'เห้ยเดี๋ยวสิวะไอ้ดิน ไอ้ดิน'แทนไทเรียกตามแต่ไม่ทันแล้วเมื่อเดินอ้อมมาก็เจอลูกสาวนั่งอยู่ที่พื้นร้องไห้ฟูมฟายเสียใจแทบขาดใจ

'ฮือๆๆ ทำไมๆลุงดินทำแบบนี้กับเกล' เกวลินร้องไห้ด้วยความเสียใจและผิดหวังในรัก

'น้องเกลหนูเป็นอะไรลูกบอกป๋ามาหน่อยได้ไหม ไอ้แทนมันทำอะไรลูกป๋า ป๋าจะไปจัดการมัน' แทนไทเอ่ยอย่างร้อนใจตั้งแต่เลี้ยงมาเขาไม่เคยเห็นลูกสาวสุดที่รักเป็นแบบนี้มาก่อนเลย

'ไม่ๆๆ ป๋าอย่าเกลผิดเอง' ว่าเสร็จหญิงสาวก็ลุกขึ้นวิ่งห้องนอนไปเลยทำเอาผู้เป็นพ่องงงวยไปหมดว่าสรุปเกิดอะไรขึ้นกันแน่ เขาคงต้องไปเค้นถามเอากับหัสดินเองแล้ว

หลังจากนั้นหัสดินก็หนีหน้าเธอตลอด ไม่มาที่บ้านเธออีกเลย อาจจะนานๆ มาทีแล้วมาแค่แป๊บๆก็กลับไปหรือบางทีมาก็ไปพักที่อื่น แต่ไม่เคยพาผู้หญิงมาด้วยอีกเลย ป๋าแทนเคยมาถามเธอและหัสดินหลายครั้งว่าสรุปทะเลาะอะไรกันลุงหลานทำไมไม่คุยกัน ทำไมตั้งแง่แม่งอนกัน แต่ก็ได้คำตอบแบบเดิมจากทั้งสองว่าไม่มีอะไรหรอก พอนานไปพ่อของเธอก็เลิกถามไปเอง

จำได้ว่าตอนนั้นเธอนอนเสียใจอยู่เป็นอาทิตย์ตั้งใจว่าจะเลิกรักคุณลุงให้ได้แต่จนแล้วจนรอดพอเห็นหน้าคุณลุงหรือแค่ได้ยินเสียงใจเธอก็สั่นเหมือนจะกระเด็นหลุดออกมาให้ได้

'ทำไมนะทำไมเราถึงยังเลิกรักคุณลุงไม่ได้'

เธอจึงตั้งมั่นและวางแผนใหม่ว่า ในเมื่อลืมไม่ได้ เลิกรักไม่ได้เธอก็จะขอสู้อีกสักตั้งและจะสู้ให้ถึงที่สุดไม่ว่ายังไงครั้งนี้เธอต้องทำให้สำเร็จเท่านั้น ไม่ว่าผู้หญิงคนไหนก็ไม่มีสิทธิ์ได้ลุงดินไปเด็ดขาด

"เรื่องก็เป็นแบบนี้แหละนัทตี้แกต้องช่วยฉันนะๆ"

หลังจากเล่าเรื่องความเป็นมาให้เพื่อนรักฟังแล้วก็หาตัวช่วยคิดแผนอ่อยคุณลุงต่อ

"เออๆเข้าใจแล้วทำไมชีวิตชะนีน้อยรวย สวยอย่างแกถึงอาภัพรักนักนะ" นัทตี้ได้ฟังก็สงสารเพื่อนตัวน้อยของเธอ

"อือๆๆ ใช่ไหมล่ะ แกกับนังดาต้องช่วยให้ฉันได้ผัวนะ"

"จ้าๆเข้าใจแล้วเพื่อนอยากมีผัวจนตัวสั่น ว่าแต่นังดาหายไปไหนวันนี้ไม่มีเรียน"

"เห็นว่าไปธุระต่างหวัดกับที่บ้านนะ"

"อ๋องั้นเราไปหาอะไรกินแล้วคิดวางแผนจับคุณลุงแกดีกว่าชะนี กองทัพต้องเดินด้วยท้องนะ " ว่าเสร็จก็พากันไปหาที่วางแผนจับผัวให้เพื่อน