เช้าวันรุ่งขึ้นฉันจัดการงานบ้านของที่บ้าน แล้วก็มาจัดการงานบ้านของเฮียไฟ ไม่นานนักเฮียไฟเดินออกมาจากห้องนอนด้วยสภาพที่…ผ่านศึกหนัก
เขาหิ้วผู้หญิงมากินอีกตามเคย ชิ
“หนูเฮียขอกาแฟหน่อยครับ” เขาเดินมานั่งที่เก้าอี้ด้วยท่าทางเท่ ๆ คนแอบรักก็คงได้แต่เฝ้ามอง ไม่มีสิทธิ์เรียกร้อง เขาโสดจะมีใครกี่คนก็ได้นี่เนอะ
“ขอด้วยค่ะ” เสียงผู้หญิงดังมาจากด้านหลัง มือที่กำลังเทน้ำร้อนมันสั่นขึ้นมาทันใด ทั้งที่รู้อยู่แล้วว่าในห้องเฮียต้องมีผู้หญิง แต่ก็ทำใจไม่เคยได้
เจ็บที่หัวใจจริง ๆ หันไปสาดน้ำร้อนใส่ผู้หญิงคนนั้นดีไหมนะ
“นี่เงินค่ากาแฟ” น้ำเสียงเรียบเฉยของเฮียไฟดังขึ้น ฉันได้แต่ฟังไม่กล้าหันไปมอง เสียงเฮียโหดจัง
“เราไม่…”
“ไม่” เฮียไฟพูดแทรก
ครั้งเดียวจบสินะ อืม เฮียไฟก็เป็นแบบนี้ตลอดแหละ เพียงแค่ฉันไม่ชินเวลาที่เขาชอบทำใจร้าย
จังหวะที่ผู้หญิงคนนั้นคว้าเงินบนโต๊ะและเดินออกจากห้องครัวไปฉันหันมาเจอพอด
