ตอนนี้เอเดนก็บินมาถึงอิตาลีแล้วส่วนเนญ่านั้นยังคงหลับเพราะฤทธิ์ยาอยู่ เมื่อเครื่องลงจอดเอเดนก็อุ้มเนญ่าเข้ามาในบ้านและวางเธอลงที่โซฟาหรู ก่อนที่คนเป็นอาจะเดินลงมาจากห้องของตัวเอง
“เรียบร้อยครับอา” เอเดนตอบพร้อมกับดึงเสื้อแจ็คเก็ตราคาแพงของตัวเองที่ปรกคุมร่างอรชรของเนญ่าอยู่ออกจนเผยให้เห็นร่างขาวเนียนที่อยู่ในชุดเดรสสีขาวสั้นบางๆ เอเดนเองก็อดไม่ได้ที่จะมอง
“แกจะมองอีกนานไหม!!” ผมแอบไม่พอใจยัยเด็กนี่อยู่ไม่น้อยก่อนจะออกบ้านทั้งทีไม่คิดจะหาชุดที่มันดีกว่านี้ใส่หน่อยรึไง ไว้งานนี้สำเร็จเมื่อไหร่ผมจัดการเธอแน่นอน
“แหม้~คุณอาขาวสะท้อนแสงขนาดนี้ใครจะอดใจไม่มองไหวละครับ” เอเดนตอบคาร์ลอสแต่ทว่าสายตาเขานั้นยังคงจ้องมองเนญ่าที่นอนหลับพริ้มอยู่
ฟรึ่บ!!!!เสียงหนังสือเล่มหนากระทบกับอกของอีกคน
“โอ้ยยยย!!คุณอาผมเจ็บนะครับ เควี่ยงมาได้” เอเดนตอบพร้อมใช้มือลูบอกของตัวเองเบาๆ เพื่อไล่ความเจ็บปวด
“ตอนแร
