เมื่อนาเดียร์เข็นเนญ่าผ่านข้ามชายแดนมาแล้วเธอก็รีบพาเนญ่าเดินทางไปยังรถที่รอรับพวกเธออยู่ เมื่อถึงรถเนญ่าก็ทำตัวเป็นปกติทันที ทั้งสองคนมองหน้ากันแล้วลอบยิ้มให้กันในเชิงดีใจที่ทั้งสองสามารถผ่านด่านมาได้แต่ที่ดีใจเห็นได้ชัดนั้นก็คือเนญ่าเธอดีใจที่เธอทำมันสำเร็จ
“กว่าจะผ่านแต่ละด่านมาได้ใจแทบขาดเลยว่าไหมคะ” เสียงใสเอ่ยขึ้นพร้อมหันไปยิ้มกริ่มให้อีกคนที่สวมใส่ชุดพยาบาลอยู่
“นั่นสิคะ ฉันเองก็เกือบฉี่ราด ตอนแรกก็คิดว่ามันไม่ได้ยากอะไรแต่พอเวลาลงมือจริงๆ กดดันแทบบ้า”
“คริ คริ หัวใจของเนญ่าแทบจะหยุดเต้นเลยคะ ลุ้นทุกวินาทีที่คุณนาเดียร์พูดเลยคะ”
“ใช่คะ เกือบได้นอนคุกแล้วเรา ฮ่าๆ”
“คุณติดต่อบอกฝั่งนู้นได้เลยนะคะว่าอาวุธกำลังจะไปส่งถึงมือของเขา”
“ได้คะ” สิ้นเสียงของเนญ่านาเดียร์ก็ติดต่อไปยัง อินดี้ ลูกค้าที่จะซื้ออาวุธเถื่อนทันทีเพื่อทั้งสองจะได้เดินทางไปยังจุดนัดรับสินค้า
‘ฝั่งอินดี้’
“ท่านคร
