4 ข้อตกลง
1358 คำ
ผ่านไปสักพักเนญ่าก็อาบน้ำชำระร่างกายใส่เสื้อผ้าเสร็จสับแล้วก็เดินออกมาจากห้องน้ำเดินตรงไปนั่งยังเตียงนุ่มที่ยับยุ้ยี้จากการผ่านศึกสงครามอันเร้าร้อนมาเมื่อครู่
“หนูอาบน้ำเสร็จแล้วคะ คุณพูดเรื่องที่อยากพูดมาได้เลยคะ”
“ฉันหิวน้ำช่วยไปหยิบน้ำมาให้ฉันหน่อยสิ”
“นี่คุณ หนูอาบน้ำอยู่ตั้งนานทำไมคุณไม่ไปหยิบมากินละคะ ทำไมต้องรอใช้หนูด้วยรู้ไหมว่ามันเดินยากแค่ไหน” ฉันที่ได้ยินฉันก็บ่นไปชุดใหญ่ ทำไมต้องรอใช้ฉันด้วยคิดว่าได้ฉันแล้วจะใช้ฉันได้รึไงหล่อสะเปล่าแค่น้ำเปล่ายังไปหยิบมากินเองไม่ได้คิดว่าตัวเองเป็นเจ้าชายมาเฟียที่คอยใชัใครต่อใครก็ได้รึไง
“ฉันอยากใช้เธอ เพราะอีกไม่นานเธอก็ต้องเชื่อฟังคำสั่งของฉันแค่คนเดียวอยู่ดี”
“หมายความว่ายังไงคะ หนูไม่เข้าใจ”
“ฉันจะพูดตรงๆ เลยแล้วกันพ่อของเธอติดหนี้ฉัน 12 ล้านซึ่งมันก็ไม่ใช่เงินน้อยๆ แล้วมันก็เกินเวลาที่กำหนดใช้หนี้มานานแล้วด้วย พ่อของเธอเลยใช้บ้านใช้ทรัพย์สินที่มีค่าทุกอย่างมาค้ำประกันเอาไว้รวมถึงตัวลูกสาวของตัวเองด้วย”
“จะเป็นไปได้ยังไง คุณกำลังโกหก” เนญ่าไม่เชื่อในสิ่งที่คาร์ลอสพูดเลยสักนิดว่าพ่อของเธอนั้นจะไปติดหนี้คนอื่นเยอะขนาดนี้
“ถ้าเธอไม่เชื่อก็ลองโทรถามพ่อเธอดูสิ” คาร์ลอสตอบพร้อมยกยิ้มอย่างพอใจก่อนก่อนจะเดินไปที่ระเบียงแล้วควักบุหรี่ออกมาดูด
“นี่คุณ แล้วฉันต้องทำยังไงทุกอย่างถึงจะจบลง” ฉันที่กำลังเห็นเขาเดินออกไปทางระเบียงก็รีบเดินตามไปคุยให้รู้เรื่องทันทีเพราะฉันรู้สึกคาใจและไม่เข้าใจอะไรอีกหลายๆ อย่าง
เมื่อเด็กนี่ถามถึงการแก้ปัญหาว่าต้องทำยังไงพูดผมก็ยิ้มออกทันทีซึ่งผมเองก็รอให้เธอถามคำถามนี้อยู่ซึ่งมันก็เป็นไปตามที่ผมนั้นได้คาดเดาเอาไว้
“หึ ข้อนี้ง่ายมากเลย เธอก็แค่มาเป็นเด็กของฉันและมีทายาทให้ฉันหนึ่งคน หลังจากที่เธอคลอดแล้วฉันจะให้เงินเธอไปใช้เล่นๆ อีก 100 ล้านรวมทั้งยกหนี้สินที่พ่อของเธอเคยติดค้างฉันให้ทั้งหมด แต่ฉันมีข้อแม้คือทายาทของฉันต้องเป็นผู้ชายเท่านั้น ถ้าเป็นผู้หญิงฉันจะไม่เก็บเอาไว้”
ฉันที่ฟังเขาพูดรายละเอียดสะยาวเหยียดอยู่นั้นก็ต้องชะงักกับคำทิ้งท้ายของเขานี่เขาไม่ชอบเด็กผู้หญิงหรอถ้าเด็กที่เกิดมาเป็นผู้หญิงละ
“ถ้าเด็กที่เกิดมาไม่ใช่ผู้ชายละคุณไม่คิดเลี้ยงเขาหน่อยหรอ”
“ฉันต้องการทายาท ฉันไม่ต้องการเด็กผู้หญิงและไม่ต้องการแต่งงานหรือผูกมัดกับใคร” คาร์ลอสที่ยืนดูดบุหรี่อยู่นั้นพูดแล้วค่อยๆ หันมาสบตากับคนตัวเล็กที่กำลังยืนจ้องเขาอยู่
“แล้วยังไงต่อคะ?”
“เธอก็แค่ย้ายไปอยู่ที่บ้านของฉันอยู่ในนามผู้หญิงของฉัน”
“ตะ..แต่หนูยังเรียนไม่จบ” ฉันยังเรียนไม่จบเพราะฉันพึ่งขึ้นมัธยมปลายได้ไม่กี่วันแต่ก็ต้องมาเจอเรื่องที่ไม่คาดฝันมาก่อนตอนนี้สมองของฉันมันตีกันไปหมด
“ฉันไม่รีบ……”
“คะหนูตกลงกับข้อเสนอของคุณทุกอย่าง แต่มีข้อแม้นะคะคุณต้องส่งหนูเรียนให้จบแล้วหนูจะมีทายาทให้คุณ”
คาร์ลอสที่ได้ยินคำตอบก็ยกยิ้มแสดงออกอย่างเห็นได้ชัดเลยว่าเขาพึงพอใจกับคำตอบของเด็กสาวที่เขาพึ่งมีเซ็กซ์อันเร้าร้อนไปด้วยเมื่อครู่ เธอชัดกล้าและเด็ดเดี่ยวกว่าที่เขาคิด
“ฉันก็มีข้อแม้ให้เธอเหมือนกัน”
“อะไรคะ” ให้ตายสิได้ยินเขาพูดแบบนี้เเล้วรู้สึกไม่ดีเลยแฮะ
“หึ เมื่อไหร่ที่ฉันอยากมีเซ็กซ์กับเธอไม่ว่าจะเมื่อไหร่ตอนไหนเวลาไหนที่ฉันต้องการเธอจะไม่มีสิทธิ์ขัดใจฉัน”
“นะ….นี่คุณจะบ้ารึไงใครเขาจะมีเซ็กซ์กันได้ทุกวันทุกเวลาทุกสถานที่กันละ” เนญ่าที่ได้ยินข้อแม้ของเขาเธอถึงกับต้องสถบออกมายังกับแร็พเปอร์เลยทันทีเพราะเธอไม่คิดว่าเขาจะต้องการเรื่องเซ็กซ์ได้มากขนาดนี้
“ก็คนอย่างฉันนี้ไง”
“ความจริงคนที่ต้องมีทายาทให้ฉันมันไม่ใช่เธอหรอกในสัญญามันคือพี่สาวของเธอแต่ฉันไม่ชอบผู้หญิงที่มั่ว ร่าน ได้แม้กระทั้งแฟนของน้องสาวตัวเอง เธอยังอยากอยู่ให้พี่สาวของเธอสวมเขาให้เธออีกหรอ ถ้าเธอมาเป็นผู้หญิงของฉันยอมเชื่อฟังฉันไม่ขัดใจฉัน ฉันจะทำให้เธอเหนือกว่าพี่สาวของเธอเป็นร้อยเป็นพันเท่าเลย” คาร์ลอสไม่พูดเปล่าเขาก้าวเท้าหนาเดินเข้าไปหาเนญ่าที่ยืนฟังเขาอย่างตั้งใจ เขายื่นมือหนาไปลูบไล้ตามริมฝีปากอมชมพูของเนญ่าพร้อมกับพูดไปยกยิ้มไป
“คะ หนูต้องการเหนือกว่าพี่สาวของหนู”
“ดีมากสาวน้อย โชคดีนะที่ฉันเลือกเธอในตอนนี้แล้วพรุ่งนี้เราจะมาทำข้อตกลงกับพ่อของเธอกัน”
ก๊อก ก๊อก ก๊อก!!!!!
ระหว่างที่เขาทั้งสองกำลังคุยกันอยู่นั้นก็มีเสียงเคาะประตูจากทางด้านนอกอยู่สองสามครั้ง
“เนญ่าเปิดประตูให้พี่หน่อย” เสียงของเนเน่เอ่ยขึ้นหลังจากที่เธอกับฟีนิกซ์นั้นทำกิจกรรมแนบกายกันเสร็จพวกเขาจึงขึ้นมาดูเนญ่าว่าเธอนั้นตื่นหรือยัง
“สงสัยเนญ่ายังไม่ตื่นงั้นเราไปนอนรอที่ห้องของฟีนิกซ์กันไหม” เนเน่เอ่ยพร้อมกับใช้มือเรียวบางลูบไล้ตามแผงอีกคนอย่างยั่วยวน
แกร๊ก!!!!!
“งั้นไว้เจอกันพรุ่งนี้”
ทันทีที่ประตูเปิดพร้อมกับเสียงชายปริศนาทำให้เนเน่และฟีนิกซ์ผละออกจากกันแล้วหันไปโฟกัสยังต้นเสียงว่าเขาคือใครแล้วทำไมต้องออกมาจากห้องเนญ่าและที่สำคัญเขายังพูดว่าแล้วเจอกันพรุ่งนี้ ซึ่งมันสร้างความงุนงงให้กับทั้งสองเป็นอย่างมากพวกเขายืนดูสักพักก่อนที่ชายปริศนาคนนั้นจะเดินไปฟีนิกซ์ก็รีบเอ่ยขึ้นพร้อมกับเดินเข้าไปหาชายปริศนาทันที
“คุณเป็นใครทำไมถึงได้ออกมาจากห้องแฟนผม” คาร์ลอสที่ยืนหันหลังอยู่นั้นเขาก็ได้หันหน้ามามองว่าที่แฟนหนุ่มของเนญ่าและไล่ทอดสายตามองฟีนิกซ์อย่างน่าสมเพช ฟีนิกซ์ที่เห็นคาร์ลอสยืนมองเหยียดและยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์อยู่นั้นเขาก็กำหมัดแน่นเพราะอยู่ๆ เขาก็เกิดอาการหึงหวงเนญ่าขึ้นมา
“คนเป็นแฟนกันเขาไม่เฝ้าแฟนที่ไม่สบายหรอกหรอ หึ” ผมพูดพร้อมเหยียดยิ้มอย่างพอใจก่อนจะหันไปมองผู้หญิงอีกคนที่กำลังจ้องมองผมไม่วางตา เธอคนนี้สินะพี่สาวของเนญ่า
“อย่ามารุ่มร่ามกับแฟนของผม” ฟีนิกซ์เอ่ยในเชิงหวงก้าง
คาร์ลอสที่ได้ยินฟีนิกซ์เอ่ยออกจากปากเช่นนั้นเขาก็เดินเข้าไปใกล้ๆ พร้อมกับใช้มือหนายื่นไปจัดคอปกเสื้อของฟีนิกซ์ที่มันยับพับกันไปคนละทางพร้อมกับเอ่ยว่า
“แฟนนายแต่เมียฉัน หึ” ผมพูดพร้อมยิ้มหวานๆ ไปหนึ่งกรุบก่อนจะหันไปบอกเนญ่าที่เธอยืนมองเหตุการณ์อยู่ที่หน้าประตู
“ฉันจะลงไปรอที่รถ รีบๆ ไปละผัวคนนี้คิดถึง หึ” พูดจบเท้าหนาก็ก้าวผ่านคู่ชายหญิงไปเฉยๆ โดยไม่สนใจว่าใครจะโกรธหรือเดือดร้อนอะไรเลย
- ผู้เขียน
