บทที่ 4

638 คำ
หลังจากที่รชตไปแล้วทั้งสองได้แต่มองสบตากัน ที่จริงเรื่องนี้กัลยาไม่ได้เตรียมการอะไรมาเลย น้ำหนาวยิ่งแล้วไปใหญ่ เพราะคิดว่าป้าผู้มีพระคุณต่อครอบครัวของเธอ แค่ชวนมาทานข้าว แต่ที่ไหนได้อยากจะให้รู้จักกับหลานชายของท่านนี่เอง จะโทษป้ากัลยาฝ่ายเดียวก็ไม่ได้ เธอดันปากพล่อยไปหยามเขาเข้า จนเรื่องมันบานปลายไปกันใหญ่ "เราจะเอายังไงดีล่ะหนูน้ำหนาว" "หนาวก็ไม่รู้เหมือนกันค่ะ" เพิ่งรู้ซึ้งในชื่อของตัวเองก็วันนี้ พ่อกับแม่นี่ก็ช่างตั้งชื่อ ตอนนี้หนาวเข้าไปถึงทรวงเลย "ถ้าปฏิเสธรชต ป้ามีหวังถูกถอนหงอกแน่" "ถ้างั้นก็ไม่ต้องปฏิเสธสิคะ ในเมื่อเรื่องนี้เรารู้กันแค่ 3 คน" "แต่ต้องได้จดทะเบียนสมรสด้วยนะลูก" ถึงรู้กันแค่นี้แต่มันก็มีเรื่องกฎหมายเข้ามาเกี่ยว "จดได้ก็หย่าได้นี่คะ" กัลยาถึงกับอึ้งในความคิดของเด็กสมัยนี้ "แต่ถ้ามีการหย่า เราก็คือผู้หญิงที่เคยมีสามีมาแล้วนะลูก" "ช่างปะไรล่ะคะ" ทำไมน้ำหนาวจะไม่กลัวเรื่องนี้ แต่เธอคิดไว้แล้ว ถ้าผู้ชายที่จะเข้ามาเป็นคู่ครองของเธอ รับไม่ได้กับเรื่องนี้ นั่นแสดงว่า เธอได้กลั่นกรองหาผู้ชายที่เหมาะสมกับตัวเองแล้วกัน "ขอบใจน้ำหนาวมากนะลูก ป้าก็อยากจะฝากอีกอย่าง" "ว่ามาได้เลยค่ะคุณป้า" คงไม่มีอะไรหนักหนาไปกว่าการที่ต้องได้จดทะเบียนสมรสกับไอ้ขี้เก๊กนั่นแล้วล่ะ "คุณย่ากลัวที่สุดก็คือกลัวเรื่องมอเตอร์ไซค์ หนูช่วยเป็นหูเป็นตาให้ป้าหน่อยนะ" เพราะยังไงครอบครัวก็คงจะห้ามรชตเรื่องขับมอเตอร์ไซค์ไม่ได้อีกแล้ว "ถ้าเขายอมฟังนะคะ" ดูจากท่าทางหยิ่งผยองเจ้าเล่ห์แสนกลของผู้ชายคนนี้แล้ว คงจะเชื่อฟังเธอหรอก วันต่อมาที่มหาวิทยาลัย.. "เราต้องเลี้ยงฉลองกันแล้วล่ะ" เพื่อนได้ยินว่ารชตสั่งมอเตอร์ไซค์นำเข้าจากต่างประเทศ เพื่อที่จะมาขับโชว์สาวๆ ในมหาวิทยาลัย เพื่อนต่างก็ชอบใจ "เออ..ว่าแต่ทำไมคุณหญิงย่า คุณหญิงพ่อ คุณหญิงแม่" "คุณหญิงพ่อมีด้วยเหรอวะ" เพื่อนอีกคนพูดขัดขึ้น "เออกูพูดผิดกูจะบอกว่าคุณหญิงป้า ทำไมถึงอนุญาตให้คุณชายใหญ่ของเราซื้อรถมอเตอร์ไซค์ได้วะ" "พวกมึงไม่ต้องสงสัยเรื่องนี้หรอก" ก่อนที่พวกเพื่อนๆ จะพูดมากกว่านี้รชตได้ห้ามไว้ "แต่พวกกูก็ดีใจนะเว้ย ยิ่งตอนที่มีสาวๆ ซ้อนท้ายนะ เวลาเธอโน้มตัวลงมากอด มึงรู้ไหมว่าฟินขนาดไหน" "หึ" อยู่ดีๆ รชตก็จินตนาการไปว่าน้ำหนาวโน้มตัวลงมากอดเขา "ยัยบ๊องออกไปเดี๋ยวนี้เลยนะ!" พอคิดขึ้นได้ เขาถึงกับไล่เธอออกไปจากจินตนาการ "ไล่นาเดียทำไม" "เราไม่ได้ไล่เธอสักหน่อย" "ได้ยินว่ารชตจะซื้อมอเตอร์ไซค์เหรอ ขอนาเดียนั่งซ้อนท้ายด้วยนะ" นิ้วเรียวค่อยๆ ไต่ไปตามไหล่กว้างของรชต "ถ้าไม่ใช่เธอแล้วใครจะเป็นคนซ้อนท้ายล่ะ" เพื่อนๆ ต่างก็แซว เพราะเพื่อนผู้หญิงนาเดียนี่แหละที่สนิทกับรชตที่สุดแล้ว "เรายังไม่อยากจะพูดถึงเรื่องนั้น" ว่าแล้วรชตก็ลุกขึ้น เขาต้องทำตัวเป็นเด็กดีไว้ก่อน ห้ามให้ผู้หญิงคนไหนเข้าใกล้ เผื่อว่าป้ากัลยาส่งใครมาดู เดี๋ยวก็กินแห้วกันพอดี ใกล้เที่ยงวันเดียวกัน.. วันนี้มีเรียนแค่ช่วงเช้า รชตก็เลยตรงดิ่งมาที่คอนโด เพราะใกล้ถึงเวลานัดหมายกับผู้เป็นป้าแล้ว
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม