ตะวันโด่งแผ่รังสีร้อนไปทั่วบริเวณภายในรถหรูคันงามแม้จะเปิดเครื่องปรับ อากาศเย็นจัดแต่บรรยากาศภายในมันกลับระอุไปด้วยไอร้อนที่แผ่ออกมาจากใจ ร่างหนึ่งนั่งสั่นสะท้านเพราะไม่รู้จุดหมายปลายทางที่จะไปไม่รู้แม้กระทั่งว่าตอนนี้ในใจกำลังคิดอะไรอยู่ อีกร่างความคิดกำลังแตกแยกออกเป็นสองแขนงใจหนึ่งนึกสังเวชใจสงสารคนร่างเล็กที่นั่งกระสับกระส่ายแม้จะไม่ร้องไห้คร่ำครวญออกมาแต่แววตานั้นมันสะท้อนแต่ความอดสูและเจ็บปวดออกมาแววตาที่คั่งค้างไปด้วยความเกลียดชัง ใจหนึ่งก็นึกสมเพชมันสาสมแล้วที่เขาควรจะได้รับการกระทำเช่นนี้ ยโสโอหังดีนักพอเจอแบบนี้ทำเป็นสำออยทีปากเก่งกร้าวใส่ทำไมไม่รู้จักกลัว คนเรามีใครคิดถึงพรุ่งนี้บ้างไหมนะ คิดถึงพรุ่งนี้คือคิดว่าสิ่งที่กำลังจะพูดออกไปจะทำออกไปถ้าผ่านวันนี้วินาทีนี้แล้วคิดย้อนกลับมาในวันพรุ่งเราจะรู้สึกยังไงกับมัน คิดไหมนะ พอวันพรุ่งที่เราคิดย้อนกลับมามีบางคนนึกเสียดายกับสิ่งที่พู
