"มีอะไรวะไอ้โต้" "ไอ้พอลมึงออกมาแดกเหล้ากับกูหน่อยดิ เจอที่เดิมนะมึง" โตโต้กดโทรศัพท์หาเพื่อนที่จบจากอเมริกามาด้วยกัน พอลเป็นหนุ่มเจ้าสำราญไม่ทำงานทำการหลังจากกลับมาจากอเมริกาก็เที่ยวเตร่อย่างเดียว ทั้งที่บ้านเขามีกิจการสังหาริมทรัพย์ให้ดูแลแต่เขาเองก็อ้างว่าอยากจะเที่ยวก่อนให้พอใจค่อยทำงาน "อะไรวะ กูจะไปกับเด็กโว้ย" "กูไม่รู้โว้ยเจอกันที่เดิมกูมีเรื่องอยากจะปรึกษา ขอให้ด่วน เด็กมึงค่อยนัดไปวันหลังมึงติดหนี้กูอยู่นะ" โตโต้วางสายทันทีแล้วบึ่งรถไปยังที่หมาย ถนนศรีนครินทร์ที่คุ้นเคยร้านอาหารกึ่งผับที่เคยไปกินสมัยเรียนอยู่มัธยมปลาย โตโต้หน้าบูดบึ้งโกรธแค้นภูมิบุญอย่างที่ไม่เคยรู้สึกกับใครมาก่อนตอนแรกตั้งใจจะโทรหาแฟนสาวแต่รายนั้นคงช่วยอะไรมากไม่ได้เพราะรู้นิสัยกันดีอยู่แล้ว พอลเป็นเพียงคนเดียวที่คอยให้คำปรึกษาเวลาที่มีเรื่องแม้พอลเองจะทำตัวเกเรไม่สนใจเรื่องอื่นนอกจากเที่ยวแล้วก็ตามแต่เขาก็เป