ภูมิบุญอาบน้ำชำระร่างกายเสร็จก็หาอะไรกินในครัวความปวดร้าวเจ็บแปลบยังกระตุ้นร่างกายทุกครั้งที่ขยับเขยื้อนกายพอกินข้าวสักพักก็ได้ยินเสียงแว่วมาภูมิบุญดีใจแสดงว่าแม่กับคุณอภิสรากลับมาจากข้างนอกกันแล้ว ภูมิบุญเก็บจานข้าวใส่เก็บไว้ในตู้กับข้าวรีบเดินออกไปหน้าบ้านพอโผล่พ้นมุมตึกออกไปก็ต้องชะงักหยุดกึกลง เพราะเสียงนั้นคือเสียงของแวนนั่นเองในมือเธอมีกระเช้าดอกไม้ช่อใหญ่ ดอกเบญจมาศสีขาว! ภูมิบุญเม้มริมฝีปากหนักแน่นเดินหันหลังกลับทันที
"อ้าวน้องภูมิ น้องภูมิรึเปล่าคะพี่แวนเองค่ะ" เป็นโชคร้ายของภูมิบุญที่แวนเหลือบมาเห็นเข้าพอดีแต่หรือจะเป็นความโชคร้ายของแวนกันแน่
"เอ่อโต้คะช่วยเรียกน้องภูมิไว้หน่อยสิคะ" แวนบอกโตโต้ที่ออกมายืนรับแฟนสาวหน้าตาชื่นบานอยู่แต่พอเห็นภูมิบุญก็หน้าเจื่อนลงทันทีเช่นกัน
"ภูมิออกมานี่หน่อยสิครับ พี่แวนเขามีอะไรมาให้แน่ะ" โตโต้เดินมาทางภูมิบุญที่หยุดกึกลงภูมิบุญทำท่าคิดไตร่ตรอ
