รู้ตัวเอง

1477 คำ

“อืม...อ่า” “อื้มมมม” เสียงประตูห้องปิดลงมาพร้อมกับเสียงครางหวานที่ดังระงมอยู่ทั่วทั้งห้องอย่างไม่มีใครยอมใคร สองร่างกอดก่ายกัน ลากไล้ถูไถกันไปมา พร้อมกับการปลดเปลื้องเสื้อผ้าจนในที่สุดร่างของผู้หญิงที่เธอก็ไม่รู้จักแม้กระทั่งชื่อนั้นจะเปลือยเปล่าเหลือเพียงชั้นในส่วนล่างที่เธอยังเอื้อมไปไม่ถึง สติสตังหล่นหาย แต่ก็ยังมีมากพอจนกระทั่งแผ่นหลังของเหนือฟ้ากระทบลงที่ตรงเตียงนุ่ม เจ้าหล่อนตามขึ้นมาทาบทับ ทั้งยังสะบัดผมหยักศกของตัวเองไปด้านหลังโดยยังไม่วายโน้มใบหน้าเข้ามาดูดดึงกลีบปากของเธอต่ออย่างคนหลงละเมอ กลิ่นหอมหวานจากคนตรงหน้า แอลกฮออล์ที่มีอยู่ปริมาณมาก และกลีบปากนุ่มน่าสัมผัส ทำให้เหนือฟ้าหลงลืมทุกอย่างไปจนหมดสิ้น...ไม่เว้นแม้กระทั่งคนที่เคยปั่นป่วนอยู่ในหัวใจ ใช่แล้ว...เธอเพียงแค่ต้องหลงลืมหล่อนไป และโฟกัสต่อชีวิตของเธอเหมือนกับที่เคยเป็น ไม่ต้องแคร์ ไม่ต้องสนใจใคร เปลี่ยนคู่นอนไปวัน

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม