“เพราะถ้ากูทนไม่ไหว กูคงอยากจับมึงกระแทก” สิงหราชพูดขึ้นพร้อมขึ้นคร่อมร่างเล็กของส้มหวานและก้มลงหอมแก้มของส้มหวานอีกครั้ง
“กระแทกคือยังไง” ใบหน้าสวยที่เต็มไปด้วยความสงสัยก็ไม่รอช้าที่จะถามขึ้น
“จับเย็*ให้นอนร้องครางใต้ร่างกู” แน่นอนว่าเมื่อส้มหวานได้ยินคำพูดของสิงหราช ส้มหวานก็นอนตัวนิ่งยิ่งกว่าเก่า
“อะ…ออกไปจากตัวพี่ได้แล้ว” ส้มหวานพูดขึ้นพร้อมผลักสิงหราชออกจากตัวแต่มันก็ไม่เป็นผลเพราะแรงของส้มหวานมันน้อยนิด
“ทำไมรีบไล่ล่ะ ไม่อยากอยู่แบบนี้หรอ”
“เดี๋ยวสิงห์ทำอะไรพี่ขึ้นมามันคงไม่ดีแน่” ไม่ใช่ไม่อยากนอนแบบนี้แต่เพราะเธอกลัวว่ามันจะเกินเลย
“ถ้ามึงไม่อนุญาต กูก็ไม่ทำ” สิงหราชพูดขึ้นทันทีเพราะเขาเองก็ไม่ใจชั่วเกินกว่าจะขืนใจส้มหวานหรอก
“แค่จูบสิงห์ก็แทบทนไม่ไหวแล้ว ถ้ามีจูบครั้งต่อไปสิงห์จะทนไหวหรือเปล่า” ส้มหวานถามขึ้นเพราะส่วนตัวแล้วเธอคนนี้ติดจูบของสิงหราชไปแล้ว
เธออยากจูบบ่
