"ขอบคุณนะคะพี่หมอ ที่มาส่ง"
"ไม่เป็นไร ว่าแต่พี่จะไม่โดนลุงเรากระทืบใช่ไหม ฮ่า ฮ่า ฮ่า"
"ไม่โดนหรอกค่ะ ขับรถดีๆ นะคะ"
น้ำพั้นช์ก้าวลงจากรถยนต์คันหรูก่อนหันหน้ากลับมาโบกมือลาต้นหนาว ยืนส่งเขาจนรถยนต์คันหรูขับออกไปจนไกล เธอเดินกลับเข้าคอนโดด้วยความรู้สึกสบายใจที่ได้อยู่ใกล้เขา
"เห้อ พาทิศจะฟ้องลุงรึเปล่าเนี่ย"
เธอถอนหายใจพรืดใหญ่ กดรหัสเข้าห้องพักหรูของตัวเอง วางรองเท้าไว้หน้าประตูห้อง แล้วเดินไปนั่งบนโซฟาตัวสวย
เธอนอนเล่นโทรศัพท์อยู่ครู่เดียวก่อนลุกขึ้นไปอาบน้ำในห้องน้ำ เธอก้าวขาลงอ่างอาบน้ำแช่มันอยู่อย่างนั้นด้วยความสบายใจ นี่เธอไม่ได้ใช้ชีวิตอยู่คนเดียวมานานเท่าไหร่แล้วนะ
แกร๊ก~
ไม่รู้ว่าเธอหลับไปนานแค่ไหน รู้ตัวอีกทีเมื่อมีท่อนแขนแกร่งของใครบางคนอุ้มเธอขึ้นจากน้ำ เขาพาเธอวางลงบนเตียงนอนนุ่มที่คุ้นเคย มือหนาลูบไล้ใบหน้าหวานแผ่วเบา เธอปรือตามองฝ่าความมืดเพียงนิด ก่อนที่สติจะดับว
