"เมียกูไปไหน"
"คะ ... คุณพั้นช์ นะ ... หนีไปแล้วครับ"
ผั่วะ!!
หมัดหนักๆ กระแทกใส่ใบหน้าคมเข้มของพาทิศเต็มแรงสร้างความเจ็บปวดให้เขาอย่างหนัก แค่นี่ก็ถือว่ามาร์ตินปรานีเขามากแล้ว หากเป็นคนอื่นอาจจะไม่ได้ตายดีแน่ๆ
"หนีไปไหน"
"ผะ ... ผมไม่รู้ครับนาย"
ผั่วะ!!!
หมัดที่สองกระแทกเข้ามาตรงจุดเดิม ให้ตายเถอะมาร์ตินไปเอาเรี่ยวเอาแรงมาจากไหนเนี่ย
"มึงปล่อยให้เมียกูหนีไปได้ยังไง ไอ้ควาย!!!"
"ผะ ... ผมขอโทษครับนาย"
"วันนี้กูต้องได้เจอพั้นช์ ถ้าไม่เจอมึงเป็นศพแน่ไอ้พาทิศ" มาเฟียหนุ่มบันดาลโทสะอย่างบ้าคลั่ง ของของเขาไม่ว่าใครก็ไม่มีสิทธิ์แย่งไปทั้งนั้น
โครม!!!!
ข้าวของในห้องทำงานกระจัดกระจายไปคนละทิศคนละทางแม้แต่พาทิศเองก็เข้าหน้ามาเฟียหนุ่มไม่ติด เขาเดินวนไปวนมาอยู่นาน ก่อนเงยหน้าส่งสายตาคาดโทษให้กับพาทิศอีกครั้ง
"มึงรู้ใช่ไหม น้ำพั้นช์ไปกับใคร"
"ระ ... รู้ครับนาย"
"แล้วทำไมไม่รีบบอกกู
