"ใครก็อย่ามาห้ามพั้นช์ แม้แต่ป๋าก็ไม่มีสิทธิ์" อะไรกันเนี่ย อะไรที่ทำให้เด็กน้อยที่อยู่ในโอวาทเขาตลอดเวลาพยศกับเขาขนาดนี้
"งั้นก็ลองดู"
ไม่พอใจ ใช่ เขาไม่พอใจ เรื่องแค่นี้ถึงกับต้องห่างกันมันมากเกินไป เธอลงโทษเขาหนักเกินไป แต่จะให้เขาพูดว่ารักเธอ ทั้งๆ ที่ยังไม่มั่นใจในความรู้สึกของตัวเอง เขาทำไม่ได้
บรรยากาศภายในรถยนต์คันหรูเงียบกริบ ไม่มีใครเอ่ยปากอะไรสักคนแม้แต่คนสนิทของมาร์ตินเองก็ไม่พูดอะไรออกมา ให้ตายเถอะมันน่าอึดอัดชะมัดเลย
"ป๋ากลับไปนอนบ้านเถอะ หนูอยากอยู่คนเดียว" ทันทีที่ถึงคอนโด น้ำพั้นช์พูดขึ้นขณะที่ยังนั่งอยู่บนหน้าตักแกร่งของมาเฟียหนุ่มภายในรถยนต์คันหรู
ไม่มีเสียงตอบกลับมาว่าเขาจะเอายังไง ทุกอย่างมันดูเงียบเชียบจนหน้ากลัวไปหมด หากยังเป็นแบบนี้ มีหวังอะไร อะไร ก็คงดูจะแย่ไปหมด
น้ำพั้นช์ก้าวลงจากรถยนต์คันหรูเธอรีบหันหลังเดินเข้าภายในอาคาร ขณะที่รถยนต์ของมาร์ตินขับออกไปไก
