บทที่10.4

794 คำ

ที่บอกว่าเอาด้ามปืนมาฟาดหน้านี่พูดให้เห็นภาพเฉย ๆ ไม่คิดว่าจะเอาออกมาขู่กันเป็นจริงเป็นจังขนาดนี้! “มีกระสุนอยู่ 3 นัดค่ะ” เธอกล่าวด้วยเสียงราบเรียบ มันไม่แปลกหรอกที่เธอจะพกปืน เพราะครอบครัวทำธุรกิจค้าอาวุธอยู่แล้ว การมีไว้ในครอบครองจึงถือเป็นเรื่องที่เข้าใจได้ ที่ไม่เข้าใจคือ...ทำไมต้องโหดใส่กันขนาดนี้ด้วย... “...ถ้าจะทำกันขนาดนี้ ไปแล้วก็ได้วะ โธ่” ผมรู้ว่าพี่ควีนไม่กล้ายิงหรอก แต่ลงทุนเอาปืนมาขู่กันแสดงว่าเธอคงไม่อยากเห็นหน้าผมจริง ๆ สุดท้ายผมเลยเดินคอตกกลับมาอย่างไม่มีทางเลือก จากที่ตั้งใจจะกลับเข้าห้องไปเล่นเกมแก้เซ็งก็จำต้องล้วงโทรศัพท์ออกมา...ส่งข้อความไปบอกยูจีนว่าคงไม่สะดวกคุยต่อแล้ว จากนั้นจึงลงลิฟต์ไปยังชั้นล่าง ซื้อบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปกับฮอตดอกเวฟมานั่งกินหน้าเซเว่นโดยมีหมาจรจัดขนเหี้ยนนั่งมองตาปริบ ๆ ในระยะเผาขน... เมื่อทนสายตาของไอ้หมาเวรไม่ไหว ผมเลยกินไปแค่อันเดียว ที

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม