เพราะใช้เวลากว่าห้านาทีในการสอดส่ายสายตาไปทั่วบริเวณแต่ไม่พบแม้กระทั่งเงา ความร้อนรนที่เดิมมีปริมาณมากอยู่แล้วจึงทวีคูณขึ้นหลายเท่าจนมองข้ามเสียงเรียก 'คุณคะ คุณลูกค้าคะ' ของพนักงานคาเฟ่อย่างไม่ใยดี
ออเดอร์ไปทั้งเค้ก ชานม รวมถึงบิงซูรสผลไม้รวมแต่ยังไม่ทันได้เช็กบิลก็วิ่งพรวดออกมา...
เดาว่าทางนั้นคงกลัวผมชิ่งหนีไม่ยอมจ่ายเงินล่ะมั้ง
ไอ้ชิ่งน่ะไม่ชิ่งหรอก แต่ทำไงได้ ในเมื่อตอนนี้มีเรื่องอื่นให้พะวงมากกว่าการจ่ายค่าของหวานนี่หว่า
ช่วงขาของผมและพนักงานหญิงคนนั้นต่างกันมาก การที่ผมก้าวเท้าฉับในลักษณะกึ่งเดินกึ่งวิ่งจึงทำให้สามารถทิ้งระยะห่างจากเธอได้อย่างง่ายดาย รู้อีกทีเสียงเรียกดังกล่าวก็เบาลงและเลือนหายไปตามระยะทางแล้ว
ผมมุ่งหน้าไปยังทิศทางโรงแรมเนื่องจากอยู่ไกลจากตัวคาเฟ่ไม่มากนัก แต่ตลอดทางก็กวาดสายตาไปทั่วทุกซอกทุกมุมเท่าที่จะทำได้ และยังคงต่อสายหาพี่ควีนอย่างไม่ลดละ
คลาดสายตาไปแค่
