Lovely shot 20
“กานต์ กานต์ครับตื่นก่อนเร็ว” เสียงทุ้มกระซิบเรียก ฉันไม่รู้ว่าตัวเองหลับไปนานแค่ไหนแต่เมื่อรู้สึกตัวตื่นก็ถูกบังคับให้กินข้าวกินยาเสียแล้ว ทานเสร็จก็ถูกกักตัวไม่ให้ลงไปทำงานในช่วงเวลาบ่าย
สรุปช่วงบ่ายฉันหลับอยู่บนห้องทำงานคุณกรไม่ได้กระดิกตัวไปไหนเลย ฤทธิ์ยาก็แรงเกินจะต้านทานได้ กว่าเราจะได้กลับก็เกือบหนึ่งทุ่ม
พอกลับถึงห้องก็ถูกจับเช็ดตัวปะแป้งกินข้าวแล้วนอนอีกครั้ง และไม่แปลกที่เช้าวันถัดมาไข้ฉันจะลด
“มาแล้วเว้ย เอามะม่วงมาฝาก เมียกลับบ้านมา” พี่ปองตะโกนทักตั้งแต่ตัวอยู่บันได แต่เสียงนี่ลอยเข้ามาถึงแผนกก่อนตัวตั้งหลายวิ
“เออ กานต์ เมียพี่ฝากนี่มาให้” พี่ปองยื่นกล่องอะไรบางอย่างมาให้ ฉันรับมาพร้อมกับเอ่ยขอบคุณกลับไป พอลองดูสิ่งของด้านในก็ยิ้มกว้างเพราะมันเป็นโพลาลอยที่ฉันสั่งจากร้านแฟนพี่ปองยังไงล่ะ ทำเอาไว้แจกในงานคอนที่จะถึง
“อ้อ ขอบคุณค่ะ”
“เต็มที่จริง ๆ กับลูก
