ทำไมเขาจะต้องรู้สึกแปลบในอกด้วยนะ ทั้งๆ ที่เขาไม่ควรจะรู้สึกยินดียินร้ายกับการกระทำของมัทนาเลยด้วยซ้ำ กรามแกร่งขบกันแน่น มือใหญ่คว้าแก้วน้ำเปล่าขึ้นมาดื่มอึกใหญ่
“ผมขอตัวก่อนนะครับพี่ไมค์” เขาลุกขึ้น
“อ้าว ไม่กินข้าวด้วยกันก่อนหรือ แมทธิว”
แมทธิวส่ายหน้าน้อยๆ ไม่แม้แต่จะปรายตามองมัทนาที่กำลังมองเขาอยู่
“ไม่หิวน่ะครับ”
“นายจะกลับห้องหรือ”
แมทธิวส่ายหน้าอีกครั้ง “ผมจะออกไปเที่ยวแถวๆ นี้น่ะครับ มีผับเด็ดๆ เยอะแยะเลย”
“ไอ้คนมักมาก” คนที่นั่งนิ่งอยู่ยั้งปากเอาไว้ไม่ทัน
“มันไม่ใช่เรื่องของเธอ” แมทธิวสวนกลับด้วยเสียงเย็นชา ก่อนจะเอ่ยกับพี่ชาย “ผมไปก่อนนะครับ ไว้เจอกันพรุ่งนี้ตอนเช้า”
“อืม แล้วอย่าเมาหัวราน้ำล่ะ พรุ่งนี้ต้องไปประชุมพร้อมพี่”
“ครับ”
พ่อคุณตอบรับคำของพี่ชาย ก่อนจะรีบเดินจากไป หล่อนมองค้อนตามแผ่นหลังกว้างไปด้วยความหมั่นไส้
“คนบ้า จะทักทายสักคำก็ไม่มี”
หล่อนหันกลับมา กระแ
