“ขอบคุณค่ะเสี่ย” “ไม่เป็นไร งั้นเรามาเริ่มคุยงานกันดีกว่า” นี่แหละคือสิ่งที่หล่อนต้องการ “ค่ะ” มัทนาตอบรับพร้อมๆ กับยกน้ำขึ้นกระดกหายไปในลำคอเกือบครึ่งขวด ท่ามกลางสายตาพึงพอใจของเสี่ยสมบูรณ์ “ตอนนี้พ่อของหนูมัทกำลังลำบากเรื่องเงินๆ ทองๆ น่ะ” “คะ? ไม่น่าใช่นะคะ” เมื่อเห็นหล่อนไม่เชื่อ เสี่ยสมบูรณ์ก็เอาสัญญากู้ยืมมาให้มัทนาอ่าน “นี่ไง เมื่อวานเสี่ยเพิ่งโอนเงินให้พ่อของหนูไปยี่สิบล้าน” “ยี่สิบล้าน?!” คนที่กำลังไล่สายตาไปตามตัวอักษรบนกระดาษสีขาวเงยหน้าขึ้นมองคนพูดทันที “เงินมากมายขนาดนี้ พ่อจะเอาไปทำอะไรคะ มัทว่า...ต้องมีเรื่องเข้าใจผิดกัน...แน่ๆ ...” หล่อนเริ่มพูดติดขัด เพราะลิ้นเริ่มแข็งแปลกประหลาด มือเล็กยกขึ้นกุมหน้าผากเอาไว้ แต่ก็พยายามฝืนตัวเอง เสี่ยสมบูรณ์มองผลงานของตัวเองด้วยความพึงพอใจ “เสี่ยจะไปโกหกทำไมล่ะ อ่านสัญญาให้ครบสิหนูมัท” มัทนาสลัดศีรษะแรงๆ เพราะตัวอักษรตรงหน้าเร