Episode-20 บททดสอบ

1422 คำ

หลายวันผ่านไป แม่ยายผมออกจากโรงพยาบาลแล้วและยังอยู่ในช่วงพักฟื้นรวมไปถึงยังต้องเทียวไปเทียวมาระหว่างโรงพยายบาลกับบ้านด้วย ผมกลับมาทำงานตัวเองเหมือนเดิมแล้วมีบ้างที่ละเลยหน้าที่ตรงนี้ไปเพราะมันมีเหตุจำเป็นจริง ๆ อย่างเช่นตอนนี้ “พี่เดย์!” “ไปนอนได้แล้ว” “นี่มันเก้าโมงเองนะคะ” “มึงเป็นแบบนี้มากี่วันแล้วเพลง” “อะไรของพี่เนี่ยนี่มันงานหนูนะ” “ทำไมถึงไม่รักตัวเองขนาดนี้วะ” “หนูก็ทำงานของหนูเกี่ยวอะไรกับไม่รักตัวเองล่ะคะ พี่หงุดหงิดอะไรอ่ามาลงที่หนูสิ” “กูหงุดหงิดมึงนี่แหละ” หลายวันมานี้เธอเปลี่ยนไปมาก วัน ๆ เอาแต่จ้องอยู่หน้าจอคอมไม่หลับไม่นอน ช่วงแรกผมไม่อะไรนะคิดว่านิยายเธออาจจะขายดีหรือเรื่องนั้นมันปังก็ได้ กระทั่งตื่นมากลางดึกแล้วไม่เจอคนที่เข้านอนพร้อมกันนี่แหละ กวาดสายตาไปรอบบริเวณจนหยุดอยู่มุมหนึ่งของห้อง ผมเห็นเธอร้องไห้และนั่งอยู่แบบนั้นจนเช้า ถามอะไรก็ไม่บอกแถมยังฉีกยิ

อ่านด้วยแอป

ดาวโหลดโดยการสแกนรหัส QR เพื่ออ่านเรื่องราวมากมายฟรี และหนังสือที่ได้รับการอัปเดตทุกวัน

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม