นางขึ้นเสียงหมุนตัวเดินออกมาแสร้งทำเป็นชื่นชมความงามของดอกไม้ในสวนกระจ่างใจ นางชอบสวนดอกไม้ของมารดามาก ยามเรียนกู่เจิงจึงขอให้อาจารย์หลีจิ้นชิวมาสอนที่นี่
“เจ้าเป็นเช่นนี้แล้ว วันพรุ่งนี้จะขึ้นบวงสรวงเทพมังกรดินได้อย่างไร”
เพียงได้ยิน ‘เทพมังกรดิน’ ซิ่นฮวาพลันได้สติ ถูกแล้ว นางมีหน้าที่และความรับผิดชอบที่ต้องทำ นางมิใช่เด็กเล็กที่เอาแต่ใจตนเอง หญิงสาวระบายลมหายใจเบาๆ หันมาทางซิ่นหลิงแล้วเอ่ยขึ้น
“ไม่เห็นกันอี๋เลย ถูกท่านน้าจื่อเหยี่ยนดุเอาหรือเปล่า”
ซิ่นหลิงพยักหน้ารับ แม้เรื่องที่นางซุกซนเข้าไปในหอนางโลมจะรู้กันแค่พวกเขาและพ่อบ้านจ้าวต้าไม่ปริปากพูดเรื่องนี้นอกจากกำชับไม่ให้เกิดเรื่องเช่นนี้อีก แต่กันอี๋ที่โกหกใครไม่เก่งนักถูกบิดามารดาของตนเองสอบถาม ด้วยความเป็นคนโกหกไม่เก่ง กันอี๋เลือกที่จะปิดปากสนิท ด้วยเหตุนี้จึงถูกกักบริเวณให้วันนี้อยู่ในเรือนของตน
“ประเดี๋ยวข้าจะไปพูดกั
