Attention # (เรียกร้องความสนใจหรือต้องการทำลาย?) #3
1106 คำ
นาธานและจูดี้ได้แต่มองหน้ากันกับพฤติกรรมที่แสนไม่น่ารักของลูกชาย แต่พวกเขาจะทำอะไรได้ล่ะ แอชเชอร์สงบสติอารมณ์จนกระทั่งเข้าไปในรถ เขากำพวงมาลัยแน่นขณะเร่งความเร็วขับผ่านเมืองไป เขาสาปแช่งฟ้าดินที่ทำให้เขาได้แต่งงานกับเด็กสาวคนนั้นเมื่อห้าปีที่แล้ว
Rrr! Rrr!
โทรศัพท์ของเขาดังขึ้น เขาตรวจสอบหน้าจอ และเห็นว่าเป็นสายจากคนรักของเขา รีเบคก้าโทรมา
(ที่รักคุณมาหรือยังคะ) เธอกระซิบถามทางโทรศัพท์ (ฉันเตรียมอ่างอาบน้ำไว้ให้คุณแล้ว)
“ผมกำลังจะถึงทางเข้าแล้ว” เขาตอบแล้ววางสาย ก่อนลงจากรถและโยนกุญแจไปให้พนักงานในล็อบบี้อันหรูหราของ K Park อพาร์ตเมนต์ เขาไปที่ลิฟต์ส่วนตัวแล้วกดปุ่มขึ้นไปที่ชั้น 38 ห้องที่เขาซื้อเมื่อสองปีก่อน
“เดี๋ยวถอดชุดคุณออกก่อนนะคะ คุณจะได้รู้สึกสบายตัวขึ้นค่ะ”
รีเบคก้าทักทายเมื่อเขาเข้าไปในห้อง อพาร์ตเมนต์ที่เขาซื้อไว้เพื่อจะได้ใช้มันร่วมกับเธอ เธอรีบถอดเสื้อสูทของเขาออกแล้วแขวนไว้ในตู้เสื้อผ้า เดินตามเขาไปทางห้องนอนและห้องอาบน้ำ “ฉันเตรียมวิสกี้ของคุณไว้ด้วยค่ะ”
แอชเชอร์ไม่ได้พูดอะไรแต่ดึงเธอเข้ามาหาเขาอย่างรวดเร็วและจูบเธออย่างร้อนแรง มือของเขาลากไล้ไปมารอบร่างที่โค้งมนของเธอ เขาดึงเสื้อคลุมบางเบาที่เธอสวมอยู่ออก เขาสอดลิ้นเข้าไปในปากของเธอ ได้ยินเสียงครวญครางของเธอตอบกลับมา
“ดูเหมือนคุณจะร้อนมากนะคะที่รัก” เธอแซวเขาตาเป็นประกาย
เขาหันเธอไปทางเคาน์เตอร์และถอดเสื้อผ้าที่เหลืออยู่ออก ปล่อยให้เธอเปลือยเปล่าและดึงกางเกงของเขาลง ดวงตาของเธอเบิกกว้างมองผ่านกระจกไปที่แก่นกายกำลังแข็งตัวของเขา ก่อนที่เขาจะถอดกางเกงบ็อกเซอร์ในที่สุด เขารวบผมที่มัดของเธอกำไว้ในมือ ในขณะที่มืออีกข้างใช้นิ้วสำรวจเนินเนื้อของเธอสัมผัสได้ถึงความเปียกแฉะเธอพร้อมแล้วสำหรับเขา แอชเชอร์คว้าถุงยางอนามัยมาฉีกก่อนจะสวมใส่เข้าไปที่แก่นกาย แอชเชอร์เข้ามาจากด้านหลังของเธอและเริ่มสอบสะโพกใส่เธออย่างบ้าคลั่ง ทำให้เธอครวญครางกับความรู้สึกนั้น
มือของเธอจับที่เคาน์เตอร์ขณะที่เธอยอมรับการผลักเข้าออกในตัวเธออย่างชอบใจ เธอร้องครางเสียงดังออกมา หญิงสาวหอบหายใจมองเขาผ่านกระจก หน้าอกของเธอกระเพือมขึ้นลงอย่างรวดเร็ว
"โอ้…ซี้ดดด เร็ว ๆ แอช ฉันไม่ไหวแล้วนะคะ!” แอชเชอร์สอบสะโพกใส่เธอรัวเร็ว จนเธอทะลักออกมาไม่กี่นาทีต่อมาพร้อมกันกับเขาในที่สุด แอชเชอร์ดึงกางเกงขึ้นมาและหยิบโทรศัพท์ของเขาขึ้นมาเช็ก เธอเดินไปที่ปลายเคาน์เตอร์และรินวิสกี้ให้เขา "ดีมากเลยที่รัก ครั้งสุดท้ายที่เราทำนั่นคือเวลาที่คุณแพ้คู่แข่งของคุณเมื่อสิบแปดเดือนก่อน”
แอชเชอร์มองเธอพร้อมกับยกคิ้วถาม เพราะเขาไม่เข้าใจในสิ่งที่เธอพูดออกมา ในขณะที่เขาดึงถุงยางอนามัยออกมาพร้อมกับทิ้งลงถังขยะ
“เธอพูดว่าอะไรนะ!?” เขาถามด้วยดวงตาสงสัย
“ฉันขอโทษค่ะ” เธอกล่าวขอโทษอย่างรวดเร็วเพราะรู้ตัวว่าตัวเองพูดถึงผู้ชายอีกคนขณะที่ใช้แขนโอบรอบคอของเขาอย่างเอาใจ ถูหน้าอกกับหน้าอกของเขาไปมาเพื่อปลุกเขาอีกรอบ “หลายวันแล้วนะคะที่คุณไม่มาหาฉัน มันนานเกินไป คุณก็รู้ว่าฉันรักคุณมากแค่ไหน ฉันชอบเวลาที่ถูกคุณเอา ขออีกรอบได้ไหมคะที่รัก”
เขายิ้มเยาะให้เธอ ก่อนจะพูดท้าทายเธอออกมา
“แล้วทำไมเธอไม่ลองขอฉันเพิ่มดูล่ะ เผื่อฉันจะเมตตาจัดให้เธอเพิ่มอีก” แอชเชอร์ยกแก้วเหล้าขึ้นดื่มอย่างอารมณ์ดี
รีเบคก้ายิ้มกว้างให้เขาในขณะที่มือข้างหนึ่งของเธอค่อย ๆ เลื่อนลงมาที่บริเวณระหว่างขาของเขาและลูบไล้ความเป็นชาย ก่อนลูบมันกลับไปกลับมา
“ฉันขอแน่นอนค่ะ” เธอทำตาแวววาวเต็มไปด้วยความอยากใส่เขาและคุกเข่าลง ก่อนจะนำท่อนร้อน ๆ นั้นเข้ามาในปาก เริ่มดูดเลียส่วนหัวให้เขาก่อนที่เธอจะรูดมันขึ้นลงอย่างเป็นงาน พร้อมกับขยิบตาส่งสัญญาณให้เขารู้
แอชเชอร์มองลงมาที่เธออย่างเฉยเมย มองดูเธอทำให้เขาพอใจในขณะที่เขาเอนกายลงบนเคาน์เตอร์ห้องน้ำและดื่มวิสกี้ เขาเปิดโทรศัพท์และโทรหาเลขาของเขา
“ส่งเอกสารทั้งหมดมาที่ K Park อะพาร์ตเมนต์ด้วยนะครับแคลร์” เขาสั่ง "ผมจะไม่กลับเข้าบริษัทอีก”
จากนั้นเขาก็วางสายและส่งเสียงคำรามอย่างพึงพอใจในการกระทำของเธอ
“เธอไม่เคยทำให้ฉันผิดหวังจริงๆ อ๊า…” เขาดันความแกร่งเข้าไปในปากเธออย่างชอบใจ ก่อนจะหัวเราะออกมา “ทำไมพวกเราไม่ไปทำกันต่อกันในห้องนอนล่ะ”
อ่างอาบน้ำถูกลืมเมื่อแอชเชอร์ลากรีเบคก้าไปที่ห้องนอนแล้วโยนเธอลงบนเตียงขนาดคิงไซส์ ชายหนุ่มรีบสวมถุงยางอนามัยก่อนที่เขาจะกางขาของเธอกว้างออกแล้วเข้าไปด้านหลัง เธอกรีดร้องออกมาเสียงดัง เขาลืมเรื่องที่เพิ่งทะเลาะกับแด๊ดและมัมของเขาเมื่อก่อนหน้านี้ไปจนหมดสิ้น เขาลืมแม้กระทั่งเรื่องที่เขาเซ็นจ่ายเช็คค่ารถคันใหม่ไปสามล้านกว่าปอนด์อย่างอารมณ์เสีย
สิ่งเดียวที่เขาลืมไม่ลงในตอนนี้คือขณะที่เขาพลิกตัวรีเบคก้าและโหมกระหน่ำใส่เธออย่างบ้าคลั่ง
แอชเชอร์ยังจำดวงตาสีน้ำเงินเข้มคู่หนึ่งที่มองมาที่เขาอย่างไร้เดียงสาเมื่อห้าปีก่อนได้
เมื่อเขากล่าวคำว่า ‘I do’ ในงานแต่งงานที่คิงแฮมเห็นได้ชัดว่านั่นเป็นการโกหกที่ชัดเจนที่สุด เป็นเรื่องใหญ่ที่สุดในชีวิตจนถึงตอนนี้เขายังหาทางออกไม่ได้
- ผู้เขียน
