ฉันอยากเรียนรู้เธอมากขึ้น ( I want to learn more about her ) #1
1199 คำ
“ทุกอย่างเตรียมพร้อมเรียบร้อยแล้วใช่ไหม” เขาถามเธอขึ้นมาเมื่อเดินเข้าไปข้างใน
อิซาเบลล่าเงยหน้าขึ้นจากแล็ปท็อปของเธอ
“ค่ะท่านเรียบร้อยค่ะ” เธอตอบอย่างเป็นทางการ
แอชเชอร์มองเธออย่างสงบในขณะที่เขานั่งลงบนเก้าอี้ของเขา
“ที่นี่มีแค่เธอกับฉันเท่านั้นเบลล่า” เขาชี้แจ้งให้เธอทราบด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา “เธอไม่จำเป็นต้องพูดเป็นทางการขนาดนั้นก็ได้”
“ค่ะ” เธอตอบทันที เธอนั่งลงบนเก้าอี้ สายตาจ้องที่แล็ปท็อปของเธอครู่หนึ่ง
“ขอบคุณสำหรับดอกไม้เมื่อวานนะคะ มันสวยมาก” เธอยิ้มให้เขานิดหนึ่งก่อนจะพูดต่อว่า “เป็นครั้งแรกที่มีคนซื้อดอกไม้ให้ฉันค่ะ”
“ฉันดีใจที่เธอชอบ” เขาพูดพร้อมกับยิ้มตอบเธอ หลังจากที่ได้ยินเธอพูดแบบนั้นก็ทำให้หัวใจของเขาปวดหนึบ เขาไม่เข้าใจว่าเขาละเลยผู้หญิงแบบอิซาเบลล่ามาหลายปีได้ยังไง ทั้งที่ภรรยาของเขาเธอเป็นผู้หญิงที่สวยและยังทำงานเก่งมากอย่างไม่ต้องสงสัย
เขามองดูเธอครู่หนึ่ง “เบลล่า ฉันขอให้มากาเร็ตซื้อชุดมาให้เธอเมื่อวาน ได้โปรดสวมมันในวันเสาร์ที่เธอจะออกงาน ฉันไม่ได้พยายามทำให้เธออับอาย แต่ฉันรู้จักคนที่จะเข้าร่วมงานดี”
“ค่ะ มากาเร็ตบอกฉันเมื่อวานตอนที่เธอเอาชุดกับดอกไม้มาให้ฉัน” เธอตอบอย่างใจเย็น เธอส่งยิ้มบางๆ ให้เขา “ฉันสัญญาว่าจะใส่มันค่ะ”
เมื่อวานเป็นวันวาเลนไทน์ ในขณะที่เขาใช้เวลาทั้งวันกับรีเบคก้า แต่จิตใจของเขาก็ยังคงอยู่ที่อิซาเบลล่า เขายังไม่ลืมเรื่องราวที่เธอเปิดเผยเมื่อวานนี้ บาดแผลที่เธอได้รับมาจากสาเหตุที่มัมของเธอเสียชีวิต เธอโทษตัวเองมาตลอด เขาได้ข้อสรุปเพราะเขาโทรหามัมซึ่งยังอยู่ในช่วงพักร้อนตอนที่เขาออกจากอะพาร์ตเมนต์และขอคำแนะนำเกี่ยวกับสิ่งที่ต้องทำ
(‘แค่ให้พื้นที่กับเธอลูกรัก อย่ารุนแรงกับเธอ มัมค่อนข้างแน่ใจว่าเธอพยายามอย่างเต็มที่’) จูดี้แนะนำเขาอย่างค่อยเป็นค่อยไป (‘อาจเป็นเพราะว่าเด็กชายและครอบครัวของเขาสามารถหนีไปได้ทำให้เธอโทษตัวเอง’)
‘ผมไม่รู้ว่าต้องทำอย่างไร’ เขาสารภาพ
(‘เป็นเรื่องปกติ’) เธอยืนยัน (‘เราให้พวกลูกทั้งสองแต่งงานกัน อยู่ในสถานการณ์นี้โดยที่ลูกแทบไม่รู้จักกันและกันเลย แต่มัมดีใจที่รู้ว่าลูกค่อย ๆ ทำความรู้จักกับเธอ ขอแค่คอยอยู่ใกล้เธอนะลูก มัมค่อนข้างมั่นใจว่าเธอจะเปิดใจในเร็วๆ นี้เกี่ยวกับอารมณ์หรือสิ่งต่าง ๆ ที่เธอต้องเผชิญ เธอเติบโตขึ้นมาโดยไม่มีมัมคอยชี้แนะ แด๊ดของเธอรักเธอมาก แต่เราต่างก็รู้ดีว่ามันต่างกันถ้ามัมของเธอยังอยู่ที่นี่’)
‘ผมรู้’ แอชเชอร์ตอบ ‘ขอบคุณครับมัม เที่ยวให้สนุกนะครับบอกแอนนี่กับวิคทอเรียว่าเดี๋ยวเจอกันเมื่อพวกคุณกลับมา’
แอชเชอร์หลุดออกจากภวังค์และหันกลับไปมองเธอ ก่อนจะถามว่า
“เธอชวนใครไปเป็นเพื่อนเธอเหรอ” แอชเชอร์ถามอิซาเบลล่าหลังจากที่เตรียมทุกอย่างพร้อมแล้วเพื่อจะนำเสนอผลงาน
“ทอมและภรรยาของเขา” เธอตอบ “แล้วก็เจมส์กับแฟนสาวของเขาค่ะ”
“เจมส์จากแผนกคลังสินค้า?” เขาถามอย่างไม่แน่ใจ
อิซาเบลล่าพยักหน้า
“ใชค่ะเขากับเทย่าช่วยฉันสร้างแนวคิดเกี่ยวกับงานที่ฉันทำ” เธอตอบพร้อมรอยยิ้ม
“จริง ๆ แล้วเทย่าเป็นคนสรุปแนวคิดให้ฉัน เธอเป็นครูสอนคณิตศาสตร์โรงเรียนแถวนี้”
“ฉันดีใจที่ได้ยินว่าเธอเจอเพื่อนที่ดี” เขาให้ความเห็น พร้อมกับรู้สึกโล่งใจอย่างประหลาดที่รู้ว่าเจมส์มีแฟนแล้ว
"ฉันก็ดีใจเหมือนกันค่ะ”
แอชเชอร์จ้องมาที่เธอ โดยสังเกตว่าเธอยังดูเด็กอยู่มากแต่ก็แบกภาระไว้บนบ่าของเธอมากมาย เขาไม่รู้ว่าต้องทำอย่างไร เขาแอบมองเธอ มองดูการเคลื่อนไหวของเธอ เธอกำลังจัดระเบียบเสื้อและเสื้อเบลเซอร์ รวมถึงลูบผมเบา ๆ เธอดูบอบบางจนเขาอยากจะกอดเธอไว้ในอ้อมแขนเพื่อปกป้องเธอจากอันตรายใด ๆ ที่จะมาถึงเธอ
“คุณกำลังทำให้ฉันรู้สึกไม่สบายใจ” เธอพูดขึ้นทันทีพร้อมกับมองไปที่เขา
“ขอโทษ” เขาตอบสั้นๆ ขณะลุกขึ้นยืน “ฉันจะไปดูเอรินาพร้อมกับดื่มกาแฟ เธอต้องการสักแก้วไหม?”
“ไม่ แต่ขอบคุณค่ะ” เธอตอบ
แอชเชอร์พยักหน้าก่อนจะออกจากห้องประชุม
……
แอชเชอร์มองดูเอกสารพิจารณาอนุมัติหลังจากที่เสร็จสิ้นการนำเสนอจากอิซาเบลล่า เขารู้สึกภูมิใจในความสำเร็จของเธอมาก
“ฉันประทับใจมาก” คุณคาร์สันพูดด้วยความจริงใจ ขณะมองตามเอกสารที่เอรินาทำขึ้นมา เขาพลิกไปที่หน้ารายละเอียดการตกแต่งภายใน
“อย่างไรก็ตาม มีการเปลี่ยนแปลงบางอย่างที่เราต้องทำ ฉันโอเคกับกระเบื้อง ทางเลือกคือมันต้องคลาสสิกและดูสะอาดตา แต่สำหรับสีต้องสะท้อนถึงแนวทางโรงแรมของเรา เราต้องการให้แขกของเรารู้ทันทีว่าพวกเขากำลังพักอยู่ที่ไหน เวลาที่พวกเขาเดินเข้าไปในโรงแรม พวกเขาจะรู้ได้ทันทีว่าที่นี่คือ Isa Princess Hotel Bond”
“พวกเราจะเตรียมทุกอย่างตามที่ท่านต้องการค่ะ” เอรินาตอบอย่างเป็นทางการ
“น่าเสียดาย ฉันต้องตัดสินใจภายในวันพุธ” คุณคาร์สันอธิบายอย่างใจเย็น “เพราะพวกเราจะได้เริ่มพัฒนาที่ดินตามที่เราได้วางแผนไว้ตามแผนแม่บทที่เรานำมา ฉันต้องการเห็นตัวอย่างทันที"
“ฉันเตรียมมาแล้วค่ะ” อิซาเบลล่าตอบอย่างแผ่วเบา เธอยิ้มเบาๆ ขณะที่เธอทำงานบนแล็ปท็อปของเธอ "ฉันไปที่โรงแรมสาขาหนึ่งของคุณเมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมาค่ะ และคิดว่าจะเล่นกับสีที่มีอยู่ที่ฉันเห็นที่นั่น”
แอชเชอร์มองไปที่หน้าจอขนาดใหญ่เมื่ออิซาเบลล่าคลิกที่ไฟล์ที่เธอทำ เธอแสดงให้พวกเขาเห็นหลายมุมมอง
ก่อนที่จะย้ายไปที่ไฟล์อื่น โดยแสดงคำแนะนำเกี่ยวกับพื้นที่ที่เธอทำ เขามองเธออย่างตะลึงที่เธอสามารถทำทุกอย่างได้สำเร็จในช่วงสุดสัปดาห์ เธอเป็นคนทำงานละเอียดและเป็นมืออาชีพมากตามที่เขาได้เห็นคำอธิบายที่ชัดเจนบนหน้าจอ
“คุณมีบุคลากรที่ทรงประสิทธิภาพมากแอชเชอร์ เธอเก่งมาก” คาร์สันชื่นชมขณะที่พลิกดูหน้าสุดท้าย เขาเอาปากกาจากเลขาของเขาที่นั่งข้างเขาและลงนามในสัญญาโดยไม่ลังเล ก่อนจะจับมือกับแอชเชอร์หลังจากลงนามในสำเนาและยืนขึ้น ยื่นมือไปที่เอรินา และในที่สุดก็ถึงอิซาเบลล่า
- ผู้เขียน
