แอชเชอร์เงียบไปครู่หนึ่ง พลางนึกตามสิ่งที่เจสันพูด
“แล้วเธอเป็นอย่างไรบ้างในช่วงเวลาที่เธอรู้เรื่องอาการป่วยของเขาจนถึงวันที่เขาเสียชีวิต เจสัน”
“เธอไม่เคยแสดงออกมาให้พวกเราเห็น” เจสันตอบ “แต่เราทุกคนที่นี่รู้ว่าเธอพร้อมที่จะพังทลายได้ตลอดเวลา เธอยังคงยืนยันกับเราว่าเธอจะต้องเข้มแข็งเพื่อแด๊ดของเธอ เธอไม่ค่อยออกจากโรงพยาบาล และจะกลับมาที่นี่เพื่อเอาผ้ามาซักเท่านั้น พวกเราพยายามเกลี้ยกล่อมให้เธอโทรหานายท่าน และขอให้มีการย้ายแด๊ดของเธอมาดูแลที่นี่เพื่อให้พวกเราสามารถช่วยเหลือเธอได้แต่เธอปฏิเสธ”
เจสันพูดต่ออย่างแผ่วเบา “นายหญิงไม่สามารถทำใจได้ ตอนผมไปถึงโรงพยาบาลเมื่อได้รับข่าวการตายของคุณจอร์แดน เราทุกคนคิดว่าเธอจะไม่หายจากอาการซึมเศร้า นายหญิงปิดตัวเองออกจากโลกภายนอกหลังจากการฝังศพของคุณจอร์แดน”
แอชเชอร์ยืนเงียบในขณะที่เขารับฟังทุกอย่างที่เจสันบอกเขาด้วยหัวใจปวดหนึบ เขากำมือแน่นรู้สึกโก
