บ้านพ่อนัย อัลม่าตรวจดูอาการของเครป เธอหน้าเครปและหันมองหน้าออดี้ที่หน้าข้างๆเครปไม่ห่างเลย พ่อนัย แม่สนยืนเงียบๆรอฟังอาการจากปาปของลูกสะใภ้คนโต " นี้พี่ออเจอคนที่แก้มหอมที่สุดแล้วเหรอคะ" อัลม่าถามเล่นๆเชิงหยอกล้อ เพราะเธอจำคำพูดของออดี้ได้ดีว่าเขาพูดอะไรก่อนหน้านั้น ' แก้มของผู้หญิงที่หอมเหมือนกันหมดนั้นแหละ ใช่ไหมครับคุณพ่อ ' คำพูดของออดี้ที่อัลม่าจำได้ดี ออดี้อ้าปากค้างพลางปลายตามองเครป เขายกมือขึ้นเกาท้ายทอย เครปทำหน้าแทบไม่ถูกเพราะอาย พ่อนัยและแม่สนกลั้นขำ " น้องอัลพูดเรื่องอะไรครับเนี่ย อาการของยัยหนูน่ะเป็นยังไงคุณพ่อกับคุณแม่ท่านอยากรู้ น้องอัลจะมาพูดนอกเรื่องแบบนี้ใช่เวลาไหมครับ" ออดี้พูดเชิงต่อว่าอัลม่าๆก้มหน้ากลั้นขำ จากัวร์เปิดประตูเข้ามาพอดี " ไอ้ออไอ้น้องปากหมา นี้มึงกล้าด่าเมียของกูเหรอ" จากัวร์ต่อว่าออดี้เสียงดัง พลางเดินเข้ามาหาอัลม่า เขาก้มลงไปพยุงอัลม่าให้ยืนข