ประเทศไทย
บ้านพ่อนัย
ป้าซ้อยเดินทางมาที่บ้านของพ่อนัย โดยคนขับรถได้จอดรถอย่างสนิทแล้ว ป้าซ้อยมองออกไปด้านนอกบ้านของพ่อนัยเงียบเหมือนไม่มีคนเลย
" ไปเปิดประตูรถให้คุณหญิงป้าสิ" ป้าซ้อยสั่งคนขับรถ
" ผมว่าเรากลับดีกว่านะครับคุณหญิงป้า" คนขับรถบอกป้าซ้อยๆมองหน้าคนขับรถด้วยความหงุดหงิด ท่านสูดหายใจเข้าปิดลึกๆก่อนจะทำตาดุส่งให้คนขับรถ
" กูคนอื่นเหรอไงว่ะ กูคือป้าของหลานเครปนะ ลูกสะใภ้ของคุณนัยนะเว้ย กูก็มีสิทธิ์เข้านอกออกในบ้านได้สิว่ะ " ป้าซ้อยพูดเสียงเข้มพร้อมกับคำพูดที่เน้นย่ำแบบนี้ตลอดเวลาว่าท่านเป็นใคร
" เอ่อ ........ " คนขับรถไม่กล้าเถียง เพราะป้าซ้อยพูดคือเรื่องจริงมากๆ
" มึงกล้าขัดคำสั่งกูที่เป็นเจ้านายมึง กูที่เป็นป้าของลูกสะใภ้คุณดนัยเหรอ " ป้าซ้อยพูดขู่ คนขับรถทำหน้าลำบากใจ เพราะที่นี่คือเขตพื้นที่ไม่ควรเข้าไปถ้าเจ้าของบ้านไม่อยู่ ป้าซ้อยหยิบโทรศัพท์ออกมาพร้อมกับกดโทรหาใค
