ห้องนอนออดี้
ออดี้นั่งทำงานตั้งแต่เย็นจนดึก เขาไม่ได้ลงมาทานข้าวเลย เพราะต้องปั่นงานให้เสร็จก่อนเขาจะเดินทางไปสิงคโปร์และฮ่องกง
ติ่งๆๆ เสียงข้อความจากโทรศัพท์ของเขาเข้ามา ออดี้ปลายตามอง เขาเห็นเป็นข้อความทวงงานของกฤษณะ ออดี้ขบกรามแน่นๆ พลางสูดหายใจเข้าปอด ไม่นานเสียงโทรศัพท์ของเขาก็ดังขึ้นตามมา
ครืดๆๆๆ ออดี้ปลายตามองพลางถอนหายใจแรงๆ เขายื่นมือไปหยิบโทรศัพท์มากดรับ
" ใกล้เสร็จแล้วไอ้เวร" ออดี้บอกกฤษณะออกมาไปน้ำเสียงหงุดหงิด
' ครับท่านรอง ผมรออยู่หน้าบ้านแล้วครับ' กฤษณะตอบกลับมาน้ำเสียงเกรงใจ ออดี้เกิดคำถามขึ้นมาในหัวของเขาคือ
' มึงไม่มีครอบครัวเหรอ เมียเมอไม่มีเหรอว่ะ' คำถามชวนสงสัย
" อืม ห้านาที" เขาตอบกลับไปก่อนจะกดสายวางและก้มหน้าก้มตาทำงานต่อไป
' เจ้านายแต่ทำงานอย่างกับทาสของพวกมันเลย สั่งกูยังกะลูกเลี้ยง' ออดี้พลางคิดในใจ อีกใจหนึ่งก็แค้นพี่ชายที่ลางานยาวไม่มีกำหนด แถมทิ
